Ο σπουδαίος Βασίλης Τσιτσάνης, είχε πει για τα τραγούδια που έγραψε...

«...τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, η φαντασία μου φτερούγισε παντού. 
Έγραψα τραγούδια για την Ελλάδα, για τη λευτεριά, για την φτώχεια, για τον 
πόνο, για την αδικία, για την ελπίδα. Έγραψα και πόσα τραγούδια δεν έγραψα, 
για τη γυναίκα, για την ξενιτιά, για την εργατιά, για τη μάνα, για το ανικανοποί-
ητο. Μουσική και λόγια, βγαλμένα από την καρδιά μου και παιγμένα απ’ τα χέ-
ρια μου και μιλημένα από μένα τον ίδιο, σαράντα χρόνια τώρα, πάνω στο σανίδι 
του πάλκου».