Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδερφέ μου απ’ τον κόσμο... Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. (Γιάννης Ρίτσος)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Είπαν και έγραψαν για.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Είπαν και έγραψαν για.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2023

Ο Βασίλης Τσιτσάνης... είχε πει για τον Στράτο Παγιουμτζή...

«Δεν ήταν μόνο στα δικά μου τραγούδια ανεπανάληπτος, διότι αν πω κάτι τέτοιο είναι 
άδικο για κείνον. Ο Στράτος είναι η μεγαλύτερη φωνή που πέρασε ποτέ από το ρεμπέ-
τικο και το λαϊκό τραγούδι. Ο πιο συγκλονιστικός ερμηνευτής, ο ανεπανάληπτος... 
Ήταν δημιουργικός στην ερμηνεία, στόλιζε τα τραγούδια με το λαιμό του και τα έκανε
ονειρεμένα. Είχε κλίμακα, φωνητικές δημιουργίες, εκτάσεις απεριόριστες. 
Δημιουργούσε ατμόσφαιρα με την ερμηνεία του, ήταν μεγάλος τεχνίτης, διαμόρφωνε 
έτσι τα τραγούδια που νόμιζες πως ήτανε κάτι το φανταστικό».

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2023

Ο Γιώργος Νταλάρας έγραψε για τον Χρόνη Αηδονίδη...

Ένας Αρχάγγελος στη γη! 

Ο Χρόνης Αηδονίδης ήταν ο μελωδός των ανείπωτων μύθων και θρύλων της ιστορικής 
μας παράδοσης. Ένας εξάγγελος των πανάρχαιων μουσικών μας καταβολών. 
Αποθησαύρισε στον μακρύ του δρόμο επί γης μουσικές, ιδιώματα, τραγούδια, πολύτιμα 
δώρα και κειμήλια, και τα χάρισε γενναιόδωρα στους μαθητές του και σε όλο τον κόσμο. 
Είχαμε μια βαθιά και μακροχρόνια σχέση και είμαι τυχερός για τις ατέλειωτες ώρες στο 
στούντιο στα ‘’Αηδόνια της Ανατολής ‘’, στις συναυλίες στην Αθήνα αλλά και στο τριεθνές 
στην πατρίδα του τον Έβρο. 

Τον Χρόνη τον αγαπούσαμε οικογενειακά. Νανούρισε με τη φωνή του παιδί κι εγγόνια.
Αγαπημένε μου δάσκαλε, θα είσαι πάντα φωτεινό υπόδειγμα στη ζωή μου…

Τρίτη 1 Αυγούστου 2023

Οι πρώτοι μου δίσκοι...

Ιούλης 1973... Ήμουν 16 χρονών... Ξεκίνησα καλοκαιρινή δουλειά στο κατάστημα "Ερμείον"
στον Πειραιά...
Με το πρώτο βδομαδιάτικο, αμέσως "έτρεξα" στο δισκάδικο του Θεοφανίδη και αγόρασα 
τους πρώτους μου δίσκους... Ήταν η "Μικρά Ασία" και "Της Γης το χρυσάφι"...

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022

Ο συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος... έγραψε για τον Γιώργο Νταλάρα...

Του χρωστάμε... Ο Νταλάρας είναι πολύ πάνω από σπουδαίος τραγουδιστής. Πρόκειται
κυριολεκτικά για καλλιτεχνικό φαινόμενο που διαρκεί περισσότερα από 50 χρόνια.

*Διαβάστε αναλυτικά, εδώ : https://www.lifo.gr/guest-editors/toy-hrostame

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2022

Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος... Πάνω από 800 καλλιτέχνες ενώνουν τη φωνή τους ενάντια στον πόλεμο...

«Σ' αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς οι άνθρωποι της Τέχνης και των Γραμμάτων καλού-
μαστε να αγωνιστούμε γι' αυτήν την ενότητα. Να σταθούμε στο πλευρό τόσο των Ουκρα-
νών όσο και των Ρώσων καλλιτεχνών, να αντισταθούμε στις πολιτιστικές διακρίσεις, στις απαγορεύσεις και στις επικίνδυνες περιχαρακώσεις, να δυναμώσουμε τις φωνές μας ενά-
ντια στον πόλεμο, που προϋποθέτει την απεμπλοκή της χώρας από τους πολεμικούς σχε-διασμούς. Με λίγα λόγια, στο πραγματικό δίλημμα "Πολιτισμός ή βαρβαρότητα;" παίρνου-
με το μέρος του Πολιτισμού, παίρνουμε τη θέση μας στη σωστή πλευρά της Ιστορίας», 
αναφέρει μεταξύ άλλων το ψήφισμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου που διακινεί-
ται εδώ και λίγες μέρες σε όλους τους καλλιτέχνες.

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2021

Ο Μίκης Θεοδωράκης... είχε πει για τον Κώστα Βίρβο...

«Ο Βίρβος είναι ένα από τα μεγάλα κλαριά επάνω στο δέντρο της Ελληνικής
μουσικής. Είναι ο λαϊκός ποιητής που έγραψε χιλιάδες τραγούδια. Πολλοί 
από μας και από σας δεν θα ξέρετε ότι τα τραγούδια που έχετε αγαπήσει και
τραγουδήσει και με τα οποία έχετε συγκινηθεί, έχετε κλάψει, έχετε πονέσει, 
έχετε ελπίσει, τα έχει γράψει εκείνος. Έχει συνεργαστεί με όλους σχεδόν
τους πιο μεγάλους και κλασικούς συνθέτες της λαϊκής μας μουσικής».

Σάββατο 10 Ιουλίου 2021

Ο Μάνος Χατζιδάκις... είπε για τον Γιώργο Νταλάρα...

Ο Γιώργος Νταλάρας διαθέτει τέσσερα ισχυρά πρόσωπα από τη γέννησή του. 
Με αυτά λειτούργησε τόσα χρόνια τώρα, φορώντας κι ένα βυζαντινό μανδύα 
χρυσοποίκιλτο και ακριβά ραμμένο.
Το ένα του πρόσωπο περιέχει την παράδοσή του.
Το άλλο, το πάθος του για το τραγούδι.
Κάθε λογής τραγούδι.
Το τρίτο, την ερωτική του σχέση με το κοινό.
Και το τέταρτο, την τελειολογία και την τάση του για τα άστρα.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2021

Ο Βασίλης Τσιτσάνης είχε πει για τα τραγούδια του...

"Τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, διότι κι αυτό το θεωρούσα χρέος. 
Έγραψα για την Ελλάδα, για τη φτώχεια, για τη γυναίκα, για την εργατιά, 
για τον πόνο, για την αδικία, για το χαμό, για τη φυγή, για τη λευτεριά, για 
τον πόθο, για το ανικανοποίητο. Και πού δε φτερούγισε η φαντασία μου 
όλα αυτά τα χρόνια...".



Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2020

Ο Αργεντίνος συνθέτης και πιανίστας Ariel Ramírez (1921 - 2010), δημιουργός του διάσημου έργου "Misa Criolla", για την ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα στο έργο του...

"Η εκτέλεση τoυ Νταλάρα στη "MISA CRIOLLA" είvαι εξαιρετική. Κάθε φoρά 
πoυ τηv ακoύω, μoυ αρέσει και πιό πoλύ. Από όλες τις εκτελέσεις, από τότε 
πoυ εκδόθηκε τo έργo μoυ, αυτή είvαι η αυθεvτικότερη. Αισθάvoμαι ειλικριvή 
ευγvωμoσύvη".

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Η Μαρία Φαραντούρη, είπε για το ρόλο της μουσικής στη ζωή μας...

"Η μουσική  βρίσκεται δίπλα και μέσα μας, μας εκφράζει με τον καλύτερο και 
βαθύτερο τρόπο, μας μιλά, μας παρηγορεί και μας εμπνέει. Μας κάνει καλύτε-
ρους. Όλη η ζωή μας είναι μουσική και τραγούδι. Με τα νανουρίσματα γεννιό-
μαστε, με το τραγούδι ζούμε, ερωτευόμαστε, αγωνιζόμαστε, εκφράζουμε τη 
χαρά μας, και με τα μοιρολόγια συνοδεύουμε το τέλος".

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Ο ποιητής Γιώργος Κακουλίδης... έγραψε για τον Γιώργο Νταλάρα...

Ο πρώτος εξάγγελος Γιώργος Νταλάρας

1. Τη φωνή του τη χρωστάμε εξ ολοκλήρου στο τοπίο της παιδικής ηλικίας. Εκεί πρέπει να
έγινε μια έκρηξη που καθήλωσε εκστατικά το παιδί. Έτσι, αναδύθηκε από μέσα του αυτό
που ονομάζουμε «χάρισμα». Ενώ δίπλα του τα άλλα παιδιά μαζεύουν παιχνίδια, αυτό
συγκεντρώνει ήχους. Παιδί - συλλέκτης μέσα από τους ήχους, δίχως να το καταλάβει,
βρίσκει το φάρμακο για την αρρώστια που είχε εντοπίσει ο δόκτωρ Βίκτωρ Φουξ και για
την οποία έλεγε: «Ο κόσμος επιλέγει αυτό που τρώει αλλά όχι αυτό που ακούει. Έχει μια
ακόρεστη επιθυμία για τη λήψη συνεχών ηχητικών κυμάτων, τα οποία καταβροχθίζει
όπως ένα αυτοκίνητο τη βενζίνη».

2. Στη ζωή του είναι της μιας χειρονομίας σε όλα. Της μιας ματιάς. Της μιας μεταμόρφω-
σης σε λαγωνικό που μυρίζεται το τραγούδι που θα γεννηθεί στον αέρα. Της μιας έμμονης
ιδέας: Τσιτσάνης.

3. Κοιτώ τις φωτογραφίες του της πρώτης περιόδου. Είναι πάντα σκυφτός μ' ένα συγκ-
ρατημένο γέλιο. Είναι η εποχή που αυτός έχει πάρει τα χαρακτηριστικά του τραγουδιού.
Επειτα από χρόνια πια, με τη σειρά του, το τραγούδι παίρνει τα χαρακτηριστικά του
τραγουδιστή. Εκείνη ακριβώς την εποχή συντελείται και η πρώτη ανταρσία απέναντι στην
εικόνα του λαϊκού τραγουδιστή: Φοβισμένος, διασκέδαζε απλώς τον κόσμο και αποσυρόταν
γρήγορα. Τώρα ο τραγουδιστής γνωρίζει τη μοναδική κατάσταση «ορθοστασίας», η οποία
κρίνει τα πάντα δημόσια εφ' όλης της ύλης και ψηλαφίζει την άβυσσο που μας περιβάλλει.

4. Η φωνή επιτέλους βρίσκει την αποστολή της. Πρέπει μέσα από την ύπαρξη του τρα-
γουδιστή να επιβεβαιώνεται ακαταπαύστως η παρουσία της θείας πρόνοιας. Η εποχή της
παρηγοριάς που ξεχυνόταν από το στόμα του Στέλιου Καζαντζίδη δίνει το χέρι της σ' έναν
μικρό θρίαμβο που εισβάλλει με δύναμη, σβήνοντας όπου βρει τον καθημερινό μας θάνατο,
που δεν είναι άλλος από την παραίτηση.

5. Η σωματοποίηση του τραγουδιού είναι καθαρά υπόθεση Νταλάρα. Έγινε με φυσικό
τρόπο, μακριά από τις μάταιες σχολές της Δύσης. Έγινε όπως ακριβώς συμβαίνει μόνο
με τους μουσουλμάνους, όταν διαβάζουν το Κοράνι.

6. Οι αντιστάσεις που συναντά η φωνή του είναι πολλές, για διάφορους λόγους, θυμώνω
μαζί του όταν εμφανίζεται η φυσική αδυναμία του να μπορεί να παρακολουθήσει
προσεκτικά τους αντιπάλους του. Είναι γνωστό πως δε διαλέγουμε εμείς τους εχθρούς
μας. Σε κάθε χτύπημα από την πλευρά τους, απαντά με μια βαθιά αίσθηση δικαίου, που
ωστόσο τον τυφλώνει και τον οδηγεί κατευθείαν στην αγκαλιά του αντιπάλου.

7. Το στόμα του συχνά πυκνά γίνεται το πένθος του κόσμου. Είναι ο αντίλαλος της παι-
δικής ηλικίας, που ο ίδιος ακόμα δεν μπορεί να ξεπεράσει τα όριά της. Όσο τα πλησιάζει,
τόσο αυτά απομακρύνονται. Για πάντα θα είναι στο κέντρο της παιδικής ηλικίας; Για πάντα.

8. Το νήμα της φωνής του, δηλαδή της ζωής του, μας τυλίγει στα εύκολα και στα δύσκολα.
Τυλίγει ακόμα και τον τελευταίο φτωχοδιάβολο που κατοικεί μέσα μας και που έχει δικαί-
ωμα να κάνει την εμφάνισή του στο φως της συναυλίας.

9. Τον εξάγγελο της τραγωδίας αντικατέστησε επάξια ο λαϊκός τραγουδιστής. Αυτός
εισβάλλει όποτε κρίνει στη ζωή μας και μας πληροφορεί όχι μόνο σε ποια κατάσταση
βρισκόμαστε, αλλά και την αιτία της καταστάσεως. Το σήμα του το λαμβάνεις αμέσως,
γιατί απευθύνεται μόνο στο αίμα σου και ουδέποτε στο εγώ σου. Ο χρόνος του είναι
αόριστος, γι' αυτό δε θυμάμαι πότε ακριβώς ο Γιώργος Νταλάρας πέρασε στα κύτταρα
μου. Απλά, όπως όλοι, νιώθω πως τον γνώριζα πάντα.

10. Κάπου στο «Γεροντικό» γίνεται αναφορά σ' έναν άνθρωπο που έγινε όλος μια φωνή.
Νομίζω πως τώρα πια ο Γιώργος είναι όλος μια φωνή και τίποτε, τίποτε άλλο.

*Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

Ο Μίκης Θεοδωράκης, είπε για τη συμβολή του Μάνου Χατζιδάκι στην πορεία του ελληνικού τραγουδιού...

"... Ο Μάνος Χατζιδάκις είναι ο προπάτορας της έντεχνης λαϊκής μουσικής στην πορεία
του ελληνικού τραγουδιού.
Όχι μόνο επειδή είναι ο πρώτος που μας αποκάλυψε το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά κυρίως
γιατί συνέθεσε τα πρώτα έντεχνα λαϊκά μουσικά έργα όπως ο Καραγκιόζης και οι Έξι Λαϊ-
κές Ζωγραφιές και το τραγούδι του με ποίηση του Νότη Περγιάλη («Μην τον ρωτάς τον
ουρανό»), τα οποία θεωρώ κορυφαίες κατακτήσεις στον χώρο της ομορφιάς του ελληνικού
τραγουδιού και στα οποία οφείλω την εγκατάλειψη της Ευρώπης και την επιστροφή μου
στην Ελλάδα για να αφιερωθώ στο ελληνικό τραγούδι..."


Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020

Ο σπουδαίος Βασίλης Τσιτσάνης, είχε πει για τα τραγούδια που έγραψε...

«...τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, η φαντασία μου φτερούγισε παντού. 
Έγραψα τραγούδια για την Ελλάδα, για τη λευτεριά, για την φτώχεια, για τον 
πόνο, για την αδικία, για την ελπίδα. Έγραψα και πόσα τραγούδια δεν έγραψα, 
για τη γυναίκα, για την ξενιτιά, για την εργατιά, για τη μάνα, για το ανικανοποί-
ητο. Μουσική και λόγια, βγαλμένα από την καρδιά μου και παιγμένα απ’ τα χέ-
ρια μου και μιλημένα από μένα τον ίδιο, σαράντα χρόνια τώρα, πάνω στο σανίδι 
του πάλκου».