"Τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, διότι κι αυτό το θεωρούσα χρέος.
Έγραψα για την Ελλάδα, για τη φτώχεια, για τη γυναίκα, για την εργατιά,
Έγραψα για την Ελλάδα, για τη φτώχεια, για τη γυναίκα, για την εργατιά,
για τον πόνο, για την αδικία, για το χαμό, για τη φυγή, για τη λευτεριά, για
τον πόθο, για το ανικανοποίητο. Και πού δε φτερούγισε η φαντασία μου
όλα αυτά τα χρόνια...".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου