Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδερφέ μου απ’ τον κόσμο... Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. (Γιάννης Ρίτσος)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιστορικές φωτογραφίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιστορικές φωτογραφίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2023

Ο Γιώργος Νταλάρας έγραψε για τον Χρόνη Αηδονίδη...

Ένας Αρχάγγελος στη γη! 

Ο Χρόνης Αηδονίδης ήταν ο μελωδός των ανείπωτων μύθων και θρύλων της ιστορικής 
μας παράδοσης. Ένας εξάγγελος των πανάρχαιων μουσικών μας καταβολών. 
Αποθησαύρισε στον μακρύ του δρόμο επί γης μουσικές, ιδιώματα, τραγούδια, πολύτιμα 
δώρα και κειμήλια, και τα χάρισε γενναιόδωρα στους μαθητές του και σε όλο τον κόσμο. 
Είχαμε μια βαθιά και μακροχρόνια σχέση και είμαι τυχερός για τις ατέλειωτες ώρες στο 
στούντιο στα ‘’Αηδόνια της Ανατολής ‘’, στις συναυλίες στην Αθήνα αλλά και στο τριεθνές 
στην πατρίδα του τον Έβρο. 

Τον Χρόνη τον αγαπούσαμε οικογενειακά. Νανούρισε με τη φωνή του παιδί κι εγγόνια.
Αγαπημένε μου δάσκαλε, θα είσαι πάντα φωτεινό υπόδειγμα στη ζωή μου…

Κυριακή 15 Αυγούστου 2021

15 Αυγούστου 1969... Αρχίζει το θρυλικό μουσικό φεστιβάλ του Γούντστοκ...

Το τετραήμερο ροκ μουσικό φεστιβάλ, ξεκίνησε στις 15 και έληξε στις 18 Αυγούστου 
του 1969. Έλαβε χώρα στο Μπέθελ της Νέας Υόρκης και παρευρέθηκαν σε αυτό περί-
που 500.000 άνθρωποι...
Πολλά μουσικά συγκροτήματα δεν κατάφεραν να φθάσουν στο χώρο του φεστιβάλ, 
λόγω του τεράστιου αριθμού των θεατών. 
Ανάμεσα στους μουσικούς, που συμμετείχαν ήταν ο Κάρλος Σαντάνα, ο Τζίμι Χέντριξ, 
ο Τζο Κόκερ, οι Crosby, Stills, Nash and Young και πολλοί άλλοι.

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021

Όταν ο Τζίμι Χέντριξ έκαψε επί σκηνής την κιθάρα του...

Ήταν 18 Ιούνη του 1967. Η Αμερική βρισκόταν στη δίνη των φυλετικών ταραχών και του 
Πολέμου στο Βιετνάμ. Το καλοκαίρι του ’67, γνωστό ως το «καλοκαίρι της αγάπης», είναι
γνωστό μέχρι σήμερα για τις μεγάλες συγκεντρώσεις των hippies στη Νέα Υόρκη, το Λος 
Άντζελες, τη Φιλαδέλφεια, το Σιάτλ, το Πόρτλαντ, το Μόντρεαλ αλλά και σε άλλες ευρω-
παϊκές πόλεις. Η σεξουαλική ελευθερία κι η δημιουργική έκφραση το χαρακτήριζαν.
Άνθρωποι της μουσικής, είχαν μία πρωτότυπη ιδέα και άκρως δημιουργική. Διοργάνωσαν 
μία πολυήμερη συναυλία με τα τότε καθιερωμένα πρόσωπα της μουσικής σκηνής, αλλά και 
με νέους καλλιτέχνες, τα έσοδα της οποίας διατέθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ανάμεσα στα ονόματα των μουσικών ήταν κι εκείνο του Τζίμι Χέντριξ. Πάνω από 200.000 
άνθρωποι πέρασαν την πύλη του Φεστιβάλ του Μόντερει,  για να δουν από κοντά τα είδωλα 
εκείνης της εποχής. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές και αξέχαστες στιγμές του Φεστιβάλ 
ήταν όταν ο Χέντριξ στο δικό του φινάλε έκαψε επί σκηνής την κιθάρα του.