Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδερφέ μου απ’ τον κόσμο... Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. (Γιάννης Ρίτσος)

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020

Σόουλ μουσική (Soul music)...

Soul είναι ένα είδος δυνατής χορευτικής μουσικής, η οποία έκανε την εμφάνιση της την 
δεκαετία του 1960 στις Ηνωμένες Πολιτείες. 
Ουσιαστικά πρόκειται για μια μίξη με πολλά στοιχεία της R&B (rhythm and blues), της 
gospel, και της spirituals μουσικής, με σαφείς επιρροές και από την doo-woop. 
Πολλοί θεωρούν την soul, ως μια πιο κοσμική μορφή της gospel. 
Πατέρας της μουσικής αυτής θεωρείται ο Ρέι Τσαρλς, ενώ οι πιο διάσημοι εκπρόσωποι 
του είδους είναι ο Τζέιμς Μπράουν, η Αρίθα Φράνκλιν, γνωστή και ως βασίλισσα της 
soul και πιο πρόσφατα η Έιμι Γουάινχαουζ
Χαρακτηριστικά όργανα, τα οποία συμμετέχουν στις συνθέσεις της soul είναι τα χάλκι-
να πνευστά, με κυριότερα το σαξόφωνο και την τρομπέτα. 
Από την soul μουσική προέκυψαν πολλά άλλα, κυρίως χορευτικά, είδη με πιο σημαντικά 
την disko και την pop.

Σαν σήμερα... 28 Νοέμβρη 1947, γεννήθηκε στην Αθήνα η Μαρία Φαραντούρη, μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες Ελληνίδες τραγουδίστριες, με διεθνή ακτινοβολία...

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2020

Τέλη της δεκαετίας του 1970... Ο Γιάννης Καλατζής, η Χαρούλα Αλεξίου και ο Δημήτρης Μητροπάνος σε εορταστικό πρόγραμμα στην ΕΡΤ...

Σαν σήμερα... 26 Νοέμβρη 1956, πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός μουσικός της τζαζ και διευθυντής ορχήστρας Τόμι Ντόρσεϊ (Tommy Dorsey) (1905 - 1956)...

Σαν σήμερα... 26 Νοέμβρη 1926, γεννήθηκε ο σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης Πάνος Γαβαλάς (1926 - 1988)...

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

Σαν σήμερα... 24 Νοέμβρη 1993, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Αφροαμερικανός κιθαρίστας Albert Gene Drewery, γνωστός ως Άλμπερτ Κόλινς (Albert Collins) (1932 - 1993)...


Σαν σήμερα... 24 Νοέμβρη 1991, πεθαίνει ο Φρέντι Μέρκιουρι (Freddie Mercury) (1946 - 1991) (πραγματικό όνομα Φαρόκ Μπουλσάρα), Βρετανός τραγουδιστής και μουσικός. Έγινε διάσημος ως τραγουδιστής και πιανίστας του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Queen. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και πιο χαρισματικούς τραγουδιστές όλων των εποχών...


Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020

Αργύρης Κουνάδης... Ένας σπουδαίος μουσικός, ο οποίος πέθανε σαν σήμερα... 22 Νοέμβρη 2011...

Ο Αργύρης Κουνάδης γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη τον Φλεβάρη του 1924. 
Ερχόμενος στην Ελλάδα σπούδασε στην Αθήνα πιάνο και ανώτερα θεωρητικά και 
διπλωματούχος αυτών έλαβε στη συνέχεια υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (1958), όπου 
και μετέβη στη τότε Δυτική Γερμανία συνεχίζοντας τις σπουδές του στη πόλη 
Φράιμπουρκ απ΄ όπου και έλαβε πτυχίο διευθυντού ορχήστρας.

Το 1961 έλαβε μέρος στον Διεθνή διαγωνισμό της Εταιρίας Σύγχρονης Μουσικής 
στη Κολωνία με επιτυχία. Δύο χρόνια μετά ανέλαβε καθηγητής της μουσικής στην 
Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Φράιμπουρκ. Το 1967 έλαβε μέρος στον Διεθνή Δια-
γωνισμό Μουσικής στο Αμβούργο. Κατά το αμέσως επόμενο διάστημα 1967-1973 
διεύθυνε όλα τα προγράμματα «Βίβα Μούζικα» της ίδιας της Σχολής.
Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως μουσική δωματίου, μουσική για όπερες, 
αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (σε περισσότερες από δέκα ταινίες), 
καθώς και την μουσική σύνθεση πολλών ελληνικών τραγουδιών των δεκαετιών του 
1970 και 1980. Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το «Χορικό» για συμφωνική 
ορχήστρα, τα «Ετεροφωνικά ιδιόμελα» για συμφωνική επίσης ορχήστρα, «Κουϊντέτο 
για πνευστά», «Κουαρτέτο για έγχορδα» κ.ά.. Επίσης οι, περισσότερο με σαρκαστικό 
χαρακτήρα, όπερες: «Το λαστιχένιο φέρετρο», «Τα μαγεμένα αναλόγια», «Απόδραση»,
«Τειρεσίας», «Βάκχαι» κ.ά.

Τα περισσότερα έργα του Α. Κουνάδη, μέχρι το 1980, είχαν παιχτεί σ΄ όλες τις χώρες 
της Δ. Ευρώπης, καθώς επίσης και στις ΗΠΑ, Καναδά Αργεντινή, Βραζιλία, Ιαπωνία, 
Αυστραλία, Ισραήλ, Πολωνία, Ρουμανία , Γιουγκοσλαβία και βέβαια στην Ελλάδα, 
τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή όσο και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κ.α.
Από τα ελληνικά τραγούδια, που έγραψε τη μουσική, ξεχωρίζουν περισσότερο το ωραίο 
θαλασσινό τραγούδι «Όρτσα τα πανιά», με τους αλληγορικούς στίχους των ψυχικών 
δυνάμεων της ελευθερίας, «Στη πλατεία Αβησσυνίας» και το «do you like the Greece» 
που απέδωσε σε πρώτη εκτέλεση ο Α. Καλογιάννης, επίσης και η «Λατέρνα» που την 
τραγούδησε η Ελένη Βιτάλη.

Φιλμογραφία

Ουρανός (1962)
Αντιγόνη (1961)
Eroica (1960)
Της νύχτας τα καμώματα (1957)
Κυριακάτικοι ήρωες (1956)
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956)
Θυσία της μάνας (1956)
Τζο ο τρομερός (1955)
Το ποντικάκι (Το κορίτσι με τα λουλούδια) (1954)
Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται (ταινία) (1953)
Ο πύργος των ιπποτών (1952)

Ο Α. Κουνάδης ήταν μόνιμος κάτοικος της πόλης Φράιμπουρκ της Γερμανίας, 
όπου και πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2011.

*Πηγή : Βικιπαίδεια

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020

Σαν σήμερα... 20 Νοέμβρη 1805, κάνει πρεμιέρα στη Βιέννη η μοναδική όπερα του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, "Φιντέλιο"...

Σαν σήμερα... 20 Νοέμβρη 1894, πεθαίνει ο Αντόν Γκριγκόρεβιτς Ρουμπινστάιν (Анто́н Григо́рьевич Рубинште́йн) (1829 - 1894), Ρώσος πιανίστας, συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και εκπαιδευτικός, από τους σπουδαιότερους της εποχής του και ιδρυτής του περίφημου Ωδείου της Αγίας Πετρούπολης...

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

Σαν σήμερα... 19 Νοέμβρη 1828, πέθανε σε ηλικία 31 χρόνων, ο σπουδαίος Αυστριακός συνθέτης Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert)...

Ο Φραντς Σούμπερτ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους μουσουργούς όλων των 
εποχών και ίσως ο καλύτερος εκφραστής του ρομαντισμού στην μουσική. 
Η ποιότητα των έργων του σε όλους τους τομείς, όπως συμφωνίες, μουσική για πιάνο, 
μουσική δωματίου και πάνω απ' όλα στην μορφή του ληντ (ρομαντικά τραγούδια) αγ-
γίζει την τελειότητα και είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστη αν αναλογισθεί κανείς ότι πέ-
θανε σε ηλικία 31 μόλις ετών. 
Ήταν εξαιρετικά παραγωγικός σε όλη τη διάρκεια της σύντομης ζωής του. Συνέθεσε 
έργα όπως : 9 συμφωνίες, 15 κουαρτέτα εγχόρδων, το κουιντέτο εγχόρδων "Η πέστροφα", 
2 τρίο για πιάνο, περίπου 20 σονάτες για πιάνο, 6 μουσικές στιγμές για πιάνο, 8 Improp-
tus για πιάνο, Φαντασία σε ντο μείζονα "Ο Οδοιπόρος για πιάνο", πάνω από 600 λίντερ 
(Lieder), με σημαντικότερους τους κύκλους "Η Ωραία Μυλωνού" και "Χειμωνιάτικο ταξί-
δι", 4 λειτουργίες, το ορατόριο "Λάζαρος" και 4 όπερες. 
Το 1823, όταν εκδήλωσε κάποιο αφροδίσιο νόσημα. Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι πάσ-
χει από σύφιλη, ανίατη και θανατηφόρα ασθένεια εκείνη την εποχή. Αυτό το γεγονός του 
δημιούργησε κατάθλιψη και τον επηρέασε σημαντικά. Πιθανολογείται ότι ακριβώς, αυτή 
η άσχημη ψυχολογική του κατάσταση τον εμπόδισε να ολοκληρώσει την 8η συμφωνία του, 
που έμεινε για πάντα γνωστή με το όνομα "Ημιτελής".
Τα χρόνια περνούσαν με εναλλαγές ανάμεσα στην επιτυχία και τις δυσκολίες ως το 1828, 
όταν η ήδη κλονισμένη υγεία του επιδεινώθηκε από τυφοειδή πυρετό, που τον οδήγησε 
τελικά στο θάνατο, στις 19 Νοέμβρη και σε ηλικία 31 ετών.


Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

«Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία...»...

Δείτε τη διαδικτυακή συναυλία για τα 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ)...


Σαν σήμερα... στις 18 Νοέμβρη 1985, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 χρόνων... ο Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας...

 Υπήρξε σπουδαίος συνθέτης, τραγουδιστής και εξαιρετικός οργανοπαίκτης, ένας από 
τους σπουδαιότερους ρεμπέτες.
Πολλά τα αγαπημένα του τραγούδια, με τα οποία μεγαλώσαμε και εξακολουθούμε και 
σήμερα να ακούμε και να αγαπάμε. Κάποια από αυτά είναι : «Ζούσα μοναχός χωρίς 
αγάπη», «Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια», «Αποβραδίς ξεκίνησα», «Σαν μαγεμένο 
το μυαλό μου φτερουγίζει», «Ξεκινάει μια ψαροπούλα», «H μικρή από το Πασαλιμάνι», 
«Το τραγούδι της αγάπης»,«Ξαβεργιώτισσα», «Πειραιωτοπούλα», «Παρηγοριά ζητού-
σα κάθε βράδυ», «Αλάνι με φωνάζουν», «To μαναβάκι», «Θα κλέψω μια μελαχρινή», 
«Γυρνώ σαν νυχτερίδα», «Πάντα με γλυκό χασίσι», «Για μια κουτσουκαριώτισσα», 
«Μάτια γλυκά και γαλανά», «Μ' έχεις μαγεμένο», «Να' ναι γλυκό το βόλι», τραγούδι 
για τον καπετάνιο Άρη, «Στη σκλαβωμένη Ελλάδα μας», τραγούδι για τον ΕΛΑΣ κλπ.

Το 1941, μέσα στην κατοχή, έχασε το φως του, λόγω αβιταμίνωσης.
Το παρατσούκλι «Μπαγιαντέρας», το πήρε το 1925 όταν διασκεύασε και έπαιξε στο 
μπουζούκι του κάποια κομμάτια από την οπερέτα του Ούγγρου συνθέτη Έμεριχ Κάλμαν 
"Η Μπαγιαντέρα".

Είχα την τύχη και τη χαρά να τον γνωρίζω προσωπικά όταν ήμουν έφηβος, στη Δραπετ-
σώνα, και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γλυκύτητα και την ανθρωπιά του, αλλά και το πάθος 
του για το μπουζούκι... Εκτός βέβαια από μπουζούκι, έπαιζε εξαιρετικά μαντολίνο, κιθά-
ρα και βιολί.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ "Κύριε" Μήτσο... όπως σε έλεγα τότε... ούτε φυσικά και τα 
αγαπημένα σου τραγούδια...

Ο Δημήτρης Γκόγκος δουλευτής και ο ίδιος για χρόνια στο λιμάνι του Πειραιά, ζυμωμέ-
νος και ταυτισμένος με την εργατική τάξη, έδειξε από πολύ νωρίς έντονο πολιτικό ενδια-
φέρον. Έτσι λίγο πριν από τον πόλεμο έγινε μέλος του ΚΚΕ και έμεινε πιστός στα ιδανικά 
του μέχρι το τέλος.

Κοσμάς Λεοντιάδης


Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020

Διαδικτυακή συναυλία της ΚΝΕ στις 17 Νοέμβρη για το Πολυτεχνείο...

Στη διαδικτυακή συναυλία της ΚΝΕ για τα 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, 
με τίτλο: «Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία...», που θα προβληθεί livestream από το 
κανάλι της ΚΝΕ στο youtube την Τρίτη 17 Νοέμβρη στις 21:00, εκτός από τους καλλιτέχνες 
που είχαν ανακοινωθεί, θα συμμετέχουν επίσης οι (με αλφαβητική σειρά): Μάγδα Βαρούχα, 
Βασίλης Γισδάκης, Νατάσσα Μποφίλιου, Γιώργος Νταλάρας, Θύμιος Παπαδόπουλος, Γιάν-
νης Παπαζαχαριάκης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Διονύσης Τσακνής, Σταμάτης Κραου-
νάκης, Ανδρέας Αποστόλου, Πάνος Μπούσαλης. 



Ο Βοτανικός ( Ένας μάγκας στο Βοτανικό)...

Μουσική : Σπύρος Περιστέρης, Στίχοι : Χαράλαμπος Βασιλειάδης, 
Ερμηνεία : Στράτος Παγιουμτζής


Σαν σήμερα... 16 Νοέμβρη 1971, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος τραγουδιστής του ρεμπέτικου Στράτος Παγιουμτζής (Τεμπέλης)...

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1904. Ήλθε στην Ελλάδα πριν από τη 
Μικρασιατική Καταστροφή και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Από παιδί μπήκε στο 
μεροκάματο, αλλά το μεγάλο πάθος του ήταν το τραγούδι. Γρήγορα γνωρίστηκε με 
την πειραιώτικη παρέα του ρεμπέτικου. Μαζί με τους Μάρκο Βαμβακάρη, Ανέστη 
Δελιά και Γιώργο Μπάτη έφτιαξαν την πρώτη αμιγώς λαϊκή ορχήστρα. Ήταν γνωστή 
ως «Τετράς του Πειραιώς», στην καθαρευουσιάνικη εκδοχή του Μπάτη.
Το 1934 η κομπανία πρωτοεμφανίζεται στη μάντρα του Σαραντόπουλου, στην Ανάσ-
ταση του Πειραιά και γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία. Στην κομπανία τραγουδούν όλοι, 
όμως ο Στράτος είναι ο βασικός τραγουδιστής. Την ίδια χρονιά, ο Μάρκος ετοιμάζεται 
να ηχογραφήσει τον πρώτο του δίσκο. Ο Μάρκος πηγαίνει στην εταιρία για να παίξει 
τα τραγούδια του, αλλά όχι και να τα τραγουδήσει, καθώς η κομπανία είχε βασικό 
τραγουδιστή τον Στράτο και ο ίδιος δεν πίστευε στις φωνητικές του ικανότητες. 
Όμως, ο Σπύρος Περιστέρης, ο μαέστρος της εταιρίας, επιμένει να είναι ο Μάρκος 
ο ερμηνευτής των τραγουδιών του. Έτσι, δημιουργείται το εξής παράδοξο: Στο λαϊκό 
πάλκο τα τραγούδια του Μάρκου να ερμηνεύονται από το Στράτο και στη δισκογραφία 
από τον Μάρκο.
Την ίδια περίοδο εμφανίζεται στη δισκογραφία και ο Γιώργος Μπάτης. Ηχογραφεί 
πρώ-τα το τραγούδι «Μπάτης ο δερβίσης» και ετοιμάζεται να ηχογραφήσει το 
«Ζεϊμπεκάνο σπανιόλο». Η κομπανία προβάρει το τραγούδι, ο Μπάτης όμως δεν 
μπορεί να τραγουδήσει κι έτσι ηχογραφείται με τη φωνή του Στράτου. Ακολουθούν 
τα τραγούδια «Οι σφουγγαράδες» και «Μάγκες καραβοτσακισμένοι» και το 1936 
ο Στράτος ερμηνεύει τραγούδια και του τέταρτου της παρέας, του Ανέστη Δελιά 
(«Μάγκες πιάστε τα βουνά», «Τον άντρα σου και μένα» κ.ά.).
Στα πρώτα χρόνια της δισκογραφικής παρουσίας των Πειραιωτών ο Στράτος συμμετέχει 
στις περισσότερες ηχογραφήσεις, ακόμα κι όταν δεν τραγουδάει. Σε πολλά απ' τα πρώτα 
τραγούδια του Μάρκου παίζει μπαγλαμά ή ποτηράκια, ενώ δεκάδες είναι οι δίσκοι όπου 
η φωνή του χαιρετίζει τους συμμετέχοντες στην ηχογράφηση («Γεια σου Μάρκο με τις 
ζωντανές σου τις πενιές σου», «Γεια σου Σπύρο μου με το μπουζουκάκι σου»). Καμιά 
φορά χαιρετίζει και τον εαυτό του! («Γεια σου και σένα ρε Στράτο με τον τζουρά σου!»).
Στα μέσα της δεκαετίας του '30 η φωνή του Στράτου Παγιουμτζή είναι ήδη μύθος. Από 
τότε αναφέρεται μόνο με το μικρό του όνομα, ακόμα και σε ετικέτες δίσκων. Το 1935 τον 
χρησιμοποιεί ως ερμηνευτή ο Βαγγέλης Παπάζογλου («Σαν εγύριζα απ' την Πύλο») και 
από το 1937 και άλλοι μεγάλοι Μικρασιάτες δημιουργοί: Ο Παναγιώτης Τούντας 
(«Περσεφόνη μου γλυκιά», «Είν' ευτυχής ο άνθρωπος» κ.ά.), ο Κώστας Σκαρβέλης 
(«Σε γελάσανε», «Ο κόσμος πλούτη λαχταρά» κ.ά.) και ο Σπύρος Περιστέρης («Θαλασ-
σινό μεράκι», «Για σένα μαυρομάτα μου» κ.ά.).
Το 1938 ο Στράτος θα τραγουδήσει Μανώλη Χιώτη («Δε λες το ναι και συ») και μερικά 
απ' τα καλύτερα τραγούδια του Μπαγιαντέρα («Γυρνώ σαν Νυχτερίδα», «Χατζηκυριά-
κειο»). Με τον Τσιτσάνη είχε γνωριστεί μερικούς μήνες νωρίτερα και μαζί του θα ξεκι-
νήσει μια πολύχρονη συνεργασία. Δεκάδες πασίγνωστα τραγούδια του Τσιτσάνη πρωτοη-
χογραφήθηκαν με τη φωνή του Στράτου Παγιουμτζή, κάτι που δεν είναι καθόλου άσχετο 
με την επιτυχία τους.
Μετά την Κατοχή, ο Στράτος συνεχίζει τη συνεργασία του με τους παλιότερους λαϊκούς 
δημιουργούς (Μάρκο, Τσιτσάνη, Χιώτη κλπ.) και με νέους, όπως ο Απόστολος Καλδάρας 
(«Πάνω σ' ένα βράχο») και ο Γιώργος Μητσάκης («Μάγκας βγήκε για σεργιάνι»). 
Θα συνεχίσει στη δισκογραφία ως τα μέσα της δεκαετίας του '50, οπότε με την άνθηση 
του αρχοντορεμπέτικου η καριέρα του θα πάρει την κατιούσα.
Στις αρχές της δεκαετίας του '60 ο Ζαμπέτας τον ξαναφέρνει στο προσκήνιο, εκμεταλλευό-
μενος τη μεγάλη του επιρροή στις εταιρίες. Ο Στράτος ηχογραφεί προπολεμικά ρεμπέτικα 
του Χατζηχρήστου, του Τσιτσάνη και άλλων δημιουργών, τον περίφημο αμανέ «Μινόρε 
του Στράτου» και τον ύμνο του Ολυμπιακού «Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ» 
(«Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ / που εσάρωσες τη Σάντος, την ομάδα του Πελέ). 
Εκτός απ' τη δισκογραφία, ο Στράτος επανέρχεται στα λαϊκά πάλκα, όπου δούλευε 
ασταμάτητα απ' το 1934 έως το 1955.
Τον Οκτώβρη του 1971 καταφέρνει να βγάλει διαβατήριο (το 1937 είχε συλληφθεί για 
χρήση χασίς και πήγε εξορία με αποτέλεσμα να μην του εκδόσουν ποτέ διαβατήριο) και 
να πάει στη Νέα Υόρκη. Δούλεψε στη «Σπηλιά», όπου αποθεωνόταν απ' τους ομογενείς. 

Στις 16 Νοεμβρίου 1971 «έσβησε» πάνω στο πάλκο, σε ηλικία 67 ετών.

*Πηγή : Βικιπαίδεια


Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2020

Τζοακίνο Αντόνιο Ροσσίνι (Gioachino Antonio Rossini) (1792 - 1868)...

Σαν σήμερα... 13 Νοέμβρη 1868, πεθαίνει ο σπουδαίος Ιταλός συνθέτης Τζοακίνο 
Αντόνιο Ροσσίνι, παγκοσμίως φημισμένος για τις όπερές του, με πιο γνωστές τον 
Κουρέα της Σεβίλλης, τη Σταχτοπούτα και τον Γουλλιέλμο Τέλλο...

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2020

Ένιο Μορικόνε (Ennio Morricone) (1926 - 2020)...

Σαν σήμερα... 10 Νοέμβρη 1926, γεννήθηκε στη Ρώμη ο Ένιο Μορικόνε (Ennio Morricone), 
σπουδαίος Ιταλός συνθέτης, ενορχηστρωτής, μαέστρος και πρώην τρομπετίστας, ο οποίος 
έχει γράψει μουσική για περισσότερες από 500 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, καθώς και 
σύγχρονα έργα κλασσικής μουσικής...

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2020

Γιάκομπ Λούντβιχ Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντι (Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy) (1809 - 1847)...

Σαν σήμερα... 4 Νοέμβρη 1847, πεθαίνει ο σπουδαίος Γερμανός συνθέτης, πιανίστας, οργανίστας και διευθυντής ορχήστρας Γιάκομπ Λούντβιχ Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντι, 
ευρέως γνωστός ως Φέλιξ Μέντελσον...

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2020

Βιντσέντζο Μπελλίνι... Γεννήθηκε σαν σήμερα... 3 Νοέμβρη του 1801...

Ο Βιντσέντζο Μπελλίνι ή Βικέντιος Μπελλίνι (Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco 
Bellini) (1801 - 1835), ήταν σπουδαίος Ιταλός συνθέτης από την Κατάνια της Σικελίας. 
Το πλήρες όνομά του ήταν Βιντσέντζο Σαλβατόρε Καρμέλο Φραντσέσκο Μπελλίνι.

Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος : Αποσπασματικά και ανεπαρκή τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν για την στήριξη του κόσμου που μένει χωρίς δουλειά και εισόδημα...

«Το προχθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού επιβεβαιώνει πως η κυβέρνηση θα πάει 
μέχρι τέλους τη διαχείριση της πανδημίας με κριτήριο τις ''αντοχές της οικονομίας''», 
τονίζει ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος και προσθέτει πως «η ουσία των μέτρων που εξαγγέλθηκαν είναι ένα ιδιότυπο lockdown του ελεύθερου χρόνου, στο οποίο οι εργαζό-
μενοι είναι ελεύθεροι να δουλεύουν αλλά όχι να έχουν κοινωνική ζωή. Μπορούμε να συνωστιζόμαστε μια χαρά στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στους χώρους δουλειάς, οι 
μαθητές στα σχολεία, οι άρρωστοι στα νοσοκομεία, αλλά είναι επικίνδυνο να βρεθούμε 
με τους ίδιους ανθρώπους, με τα ίδια μέτρα ασφαλείας σε ένα θέατρο, μια συναυλία, ή 
σε ένα σπίτι, ενώ καταντά εγκληματικό αν βρεθούμε σε ένα σωματείο, σε μια διαδήλωση 
ή μια απεργία».


Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2020

Σαν σήμερα... 2 Νοέμβρη 1960, πεθαίνει από καρδιακή προσβολή, ο σπουδαίος συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Δημήτρης Μητρόπουλος (1896 - 1960), κατά τη διάρκεια πρόβας στη Σκάλα του Mιλάνου...

O Δημήτρης Μητρόπουλος έγραψε εξπρεσιονιστικά και ατονικά, αλλά σταμάτησε τη 
σύνθεση και αφιερώθηκε στη διεύθυνση ορχήστρας. Συγχρόνως διακρίθηκε και ως πολύ 
καλός πιανίστας. Έκανε πρόβες με την ορχήστρα χωρίς παρτιτούρα, γιατί ήξερε απ' έξω 
τις φωνές όλων των οργάνων. 
Το συνθετικό έργο του Δ. Μητρόπουλου είναι επηρεασμένο από τις σύγχρονες μουσικές 
τάσεις της εποχής του. Έργα του : " Η ψυχή μου", "Η ελληνική σονάτα", "Τέσσερις Κυθη-
ραϊκοί χοροί", η όπερα "Βεατρίκη", η οποία ανέβηκε για πρώτη φορά το 1919 στο Δημοτι-
κό Θέατρο Αθηνών.

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Ίμα Σουμάκ (Yma Sumac) (1922 - 2008)...

Σαν σήμερα... 1η Νοέμβρη 2008, πεθαίνει η Περουβιανή Ίμα Σουμάκ, διάσημη σοπράνο. 
Στη δεκαετία του 1950 αποτέλεσε μία από τις κυριότερες ερμηνεύτριες εξωτικής μουσικής 
(είδος τζαζ με στοιχεία λατινοαμερικάνικης και πολυνησιακής μουσικής).