Η Φωτεινή Βελεσιώτου και οι φίλοι της στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο...

Η Φωτεινή Βελεσιώτου, η σπουδαία ερμηνεύτρια με την ξεχωριστή φωνή, επιστρέφει 
στο χώρο με τον οποίο συνδέθηκε περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλον στην Αθήνα, 
το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Από τις 6 Δεκέμβρη και κάθε Παρασκευή, το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο θα στεγάζει τη 
νέα σειρά εμφανίσεων της, στις οποίες κάθε εβδομάδα θα συμμετέχει ένας σημαντικός 
καλεσμένος, με πρώτο καλεσμένο, τον Κώστα Μακεδόνα.

Λένα Πλάτωνος... "Μουσικά Θέματα"... Στο Άλσος, από 5 Δεκέμβρη 2019...

Τις Πέμπτες του Δεκέμβρη, η Λένα Πλάτωνος θα παρουσιάσει τραγούδια από όλη την 
δισκογραφία της, καθώς και κομμάτια από την πιο πρόσφατη δουλειά της.

Σαν σήμερα... 30 Νοέμβρη 1982, κυκλοφορεί παγκοσμίως ο έκτος προσωπικός δίσκος του Μάικλ Τζάκσον, "Thriller". Θα γίνει ο δίσκος με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία...

Σαν σήμερα... 29 Νοέμβρη 2001, έφυγε από τη ζωή ο Τζωρτζ Χάρισον (George Harrison) (1943 - 2001), Άγγλος κιθαρίστας και τραγουδιστής του θρυλικού μουσικού συγκροτήματος "The Beatles"...

Σαν σήμερα... 29 Νοέμβρη 1924, πεθαίνει ο σπουδαίος Ιταλός συνθέτης της όπερας Τζάκομο Πουτσίνι (Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini) (1858 - 1924)...

Μουσική - καλλιτεχνική διαμαρτυρία μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών για τα προβλήματα των σχολείων...

Με πολλή μουσική και άλλες πολύμορφες καλλιτεχνικές δραστηριότητες, μαθητές και 
οι γονείς τους καθώς και εκπαιδευτικοί από τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία όλης 
της Αττικής, που συγκεντρώθηκαν το πρωί της Πέμπτης (28 Νοέμβρη) στην πλατεία Συντάγματος, διαμαρτυρήθηκαν για τα πολλά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετω-
πίζουν τα σχολεία τους.
Η κινητοποίηση διοργανώθηκε από τα 15μελή των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων 
της Αττικής σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ένωση Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνι-
κών Σχολείων.

"Ο εφιάλτης της Περσεφόνης"... Μουσική : Μάνος Χατζιδάκις, Ποίηση : Νίκος Γκάτσος, Ερμηνεία : Μαρία Φαραντούρη...

Σαν σήμερα... 28 Νοέμβρη 1947, γεννήθηκε η Μαρία Φαραντούρη, μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες Ελληνίδες τραγουδίστριες, με διεθνή ακτινοβολία...

Σαν σήμερα... 27 Νοέμβρη 1942, γεννήθηκε ο σπουδαίος τραγουδιστής, συνθέτης και βιρτουόζος της ηλεκτρικής κιθάρας Τζίμι Χέντριξ (James Marshall "Jimi" Hendrix) (1942 - 1970)...

I'm Getting Sentimental Over You... (Tommy Dorsey)...

Σαν σήμερα... 26 Νοέμβρη 1956, πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός μουσικός της τζαζ και διευθυντής ορχήστρας Τόμι Ντόρσεϊ (Tommy Dorsey) (1905 - 1956)...

Σαν σήμερα... 26 Νοέμβρη 1926, γεννήθηκε ο σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης Πάνος Γαβαλάς (1926 - 1988)...

Σαν σήμερα... 25 Νοέμβρη 1969, ο Τζον Λένον επιστρέφει στη βασίλισσα Ελισάβετ το βραβείο που του είχε απονείμει, όπως και στα άλλα μέλη του συγκροτήματος των «Μπιτλς», διαμαρτυρόμενος για την υποστήριξη της Βρετανίας στον πόλεμο κατά του Βιετνάμ...

Σαν σήμερα... 24 Νοέμβρη 1991, πεθαίνει ο Φρέντι Μέρκιουρι (Freddie Mercury) (1946 - 1991) (πραγματικό όνομα Φαρόκ Μπουλσάρα), Βρετανός τραγουδιστής και μουσικός. Έγινε διάσημος ως τραγουδιστής και πιανίστας του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Queen. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και πιο χαρισματικούς τραγουδιστές όλων των εποχών...

Η Ιστορία της Αραβικής Μουσικής και τα μουσικά της όργανα...

Ο όρος Αραβική Μουσική, αναφέρεται στην μουσική των ισλαμικών λαών της Αραβίας 
αλλά και ευρύτερα των ισλαμικών λαών της βόρειας Αφρικής, της Περσίας και της Συρίας. 
Αν και τα σημαντικότερα έργα της Αραβικής μουσικής εμφανίστηκαν μετά την εξάπλωση 
του Ισλάμ (7ος αιώνας) η καλλιέργεια της μουσικής είχε αρχίσει χιλιάδες χρόνια πριν.

Απαρχές και επιρροές

Η μουσική της προϊσλαμικής Αραβίας ήταν πρωταρχικά φωνητική. Υποστηρίζεται πως 
το τραγούδι ξεκίνησε ως τραγούδι των καραβανιών (huda) από το οποίο προέκυψε ένα 
πιο εκλεπτυσμένο κοσμικό (μη θρησκευτικό) τραγούδι (nasb). Τα μουσικά όργανα χρη-
σιμοποιούνταν μόνα τους και απλά συνόδευαν τον τραγουδιστή. Το κοντό λαούτο (oud), 
το μακρύ λαούτο (tunbur),το φλάουτο (qussaba), το tambourines (duff) και το 
drum (tabl) ήταν τα πιο δημοφιλή.

Με την εμφάνιση του Ισλάμ και την κατάκτηση της Συρίας, της Αιγύπτου και της Περσίας 
από τους άραβες, ξένες μουσικές επιρροές άρχισαν να γίνονται εμφανείς στον αραβικό 
κόσμο. Το κούρδισμα του oud τροποποιήθηκε ώστε να καλύψει την έκταση του περσικού 
oud. Άρχισαν να γράφονται εργασίες πάνω στην θεωρία της μουσικής, οι οποίες καθιερώ-
θηκαν από αντίστοιχες συριακές και περσικές πρακτικές. Περιγράφονται οκτώ μελωδικοί 
τρόποι (asabi) και έξι ρυθμικές φόρμες (iqaat) τα οποία τροποποιήθηκαν και επεκτάθηκαν 
στους αιώνες που ακολούθησαν. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας του Umayyad (661-750) 
και στα πρώτα εκατό χρόνια της δυναστείας των Abbasid (750-847) η Δαμασκός και η 
Βαγδάτη από κοινού αποτελούσαν το κέντρο της κουλτούρας και του πολιτισμού. 
Οι χαλίφες ή νομοθέτες έμειναν γνωστοί ως «προστάτες» της μουσικής και οι κλασικές 
τέχνες άκμασαν στις αυλές τους. Ο Al-Farabi (10ος αιώνας) υπήρξε ένας απ' τους μεγαλύ-
τερους θεωρητικούς της μουσικής όλων των εποχών. Στο «Μεγάλο βιβλίο της μουσικής» 
περιγράφει λεπτομερώς τα μουσικά όργανα της εποχής του και εξηγεί τους ρυθμικούς 
τρόπους που βρισκόταν εν χρήσει. Ο τελευταίος χαλίφης είχε τον Safi al-Din ως αρχιμου-
σικό της πριγκιπικής αυλής ο οποίος περιέλαβε στις εργασίες του ένα παράδειγμα πρώιμης 
Αραβικής μουσικής σημειογραφίας και τυποποίησε ένα νέο θεωρητικό σύστημα το οποίο 
αποτελούνταν 12 βασικούς μελωδικούς τρόπους. Από τον 14ο αιώνα ο όρος maqamat 
(ομάδα μακάμ) αναφέρεται στις 12 κλίμακες. Κατά τους επερχόμενους αιώνες εισήχθησαν
συμπληρωματικοί μελωδικοί τρόποι και εδραιώθηκαν διαφορετικά ρυθμικά σχήματα, αλλά 
η ανάπτυξη της Αραβικής μουσικής είχε ήδη φθάσει στο ζενίθ και η μουσική αυτής της 
περιόδου στηρίχθηκε κατά βάση στα επιτεύγματα του παρελθόντος.

Μουσικές φόρμες

Τα δύο κύρια χαρακτηριστικά της σύγχρονης Αραβικής μουσικής παρέμειναν αναλλοίωτα 
για χίλια χρόνια: μια μονοφωνική μελωδική γραμμή βασισμένη πάνω σε κάποιο απ' τα 
maqamat και ένας επαναλαμβανόμενος ρυθμικός κύκλος (iqa). Κάθε Maqam μπορεί να 
παρασταθεί ως μια σκάλα-κλίμακα με τα τονικά ύψη των βαθμίδων της να προκύπτουν 
από διάφορα τμήματα μιας παλλόμενης χορδής. Ο εκτελεστής δίνει έμφαση σε συγκεκρι-
μένα ύψη-βαθμίδες της σκάλας και τραγουδάει ή παίζει συγκεκριμένες μουσικές φράσεις 
που σχετίζονται με το Maqam. Όλοι οι εκτελεστές κάνουν χρήση ανάπτυξης, καλλωπισμών 
και αυτοσχεδιασμού. Σύνηθες χαρακτηριστικό μιας παρουσίασης Αραβικής μουσικής είναι 
το taqsim, μια ελεύθερη ρυθμικά φόρμα οργανικού σόλο αυτοσχεδιασμού πάνω σ' ένα 
συγκεκριμένο Maqam και χωρίς ρυθμική συνοδεία. Το taqsim μπορεί να είναι αυτοτελές 
ή μπορεί να εισαγάγει σ' ένα ρυθμικό σόλο τραγούδι ή ομάδα τραγουδιών (nauba). Μια 
άλλη φόρμα αυτοσχεδιασμού αποτελεί το layali που εκτελείται φωνητικά και κατά τα άλλα 
είναι όμοιο με το taqsim. Συνήθως ακολουθείται από μια σύνθεση ή από ένα Maqam που 
περιλαμβάνει μελωδικούς αυτοσχεδιασμούς πάνω σ' ένα ποιητικό κείμενο. Το maqamat και 
το iqaat συνδέονται στενά από τους Άραβες με την δοξασία του tathir (ήθος) στην μουσική. 
Η παγκοσμιότητα των τρόπων υπογραμμίζεται από την σύνδεση τους με τις διαθέσεις και 
τα συναισθήματα, τις ώρες της ημέρας ή περιόδους του έτους, χρώματα, πλανήτες, ζώδια 
κ.λπ. Ακόμα και τα μουσικά όργανα χρησιμοποιούν μη-μουσικούς συμβολισμούς. 
Οι τέσσερις χορδές του οud για παράδειγμα συνδέονται με τα τέσσερα στοιχεία και τους 
τέσσερις χυμούς του σώματος.

Το σημαντικότερο κλασικό όργανο είναι το oud, ένα αχλαδόσχημο λαούτο με τέσσερα ή 
περισσότερα ζευγάρια χορδών και ένα ξύλινο ηχείο. Το πιο δημοφιλές πνευστό είναι μια 
παραλλαγή φλάουτου όπου φυσάμε απ' το άκρο του, το nay (περσικός όρος). Το qanun 
είναι ένα κιθαροειδές με 72 τριπλές χορδές τεντωμένες πάνω σ' ένα τραπεζοειδές κουτί. 
Παίζεται με πένες που φοριούνται στους δείκτες των χεριών. Τα δυο αντιπροσωπευτικό-
τερα κρουστά είναι το tambourine (duff) και το vase drum (darbuka)

Πηγή : oud.gr

*Στην εικόνα της ανάρτησης, το σημαντικότερο κλασικό όργανο της Αραβικής Μουσικής, 
το oud

Η περίφημη Ρώσικη Συμφωνική Ορχήστρα Τσαϊκόφσκι (Tchaikovsky Symphony Orchestra) για δύο βραδιές στην Αθήνα, στις 23 και 24 Νοέμβρη στο Christmas Theater (Κλειστό Ολυμπιακό Στάδιο Γαλατσίου)...

«Ahimsa»... Το νέο τραγούδι των U2, του θρυλικού ροκ συγκροτήματος από την Ιρλανδία...

Οι U2, παρουσίασαν το πρώτο καινούργιο τους τραγούδι μετά από δύο χρόνια.
Το σίνγκλ που έχει τον τίτλο «Ahimsa», αποτελεί συνεργασία του Ιρλανδέζικου γκρουπ 
με τον Ινδό, μουσικό ΑΡ Ραχμάν που το 2008 είχε κερδίσει δύο βραβεία Όσκαρ και Γκράμι, 
με το τραγούδι «Jai Ho» και το soundtrack της ταινίας «Slumdog Millionaire».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε, το «Ahimsa» - η λέξη προέρχεται από την 
Σανσκριτική γλώσσα και σημαίνει  όχι βία - εξυμνεί την πνευματική διαφορετικότητα της 
Ινδίας και συνδυάζει το ήθος των U2 με την ικανότητα του ΑΡ Ραχμάν.

Αργύρης Κουνάδης... Ένας σπουδαίος μουσικός, ο οποίος πέθανε σαν σήμερα... 22 Νοέμβρη 2011...

Ο Αργύρης Κουνάδης γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη τον Φλεβάρη του 1924. 
Ερχόμενος στην Ελλάδα σπούδασε στην Αθήνα πιάνο και ανώτερα θεωρητικά και 
διπλωματούχος αυτών έλαβε στη συνέχεια υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (1958), όπου 
και μετέβη στη τότε Δυτική Γερμανία συνεχίζοντας τις σπουδές του στη πόλη 
Φράιμπουρκ απ΄ όπου και έλαβε πτυχίο διευθυντού ορχήστρας.

Το 1961 έλαβε μέρος στον Διεθνή διαγωνισμό της Εταιρίας Σύγχρονης Μουσικής 
στη Κολωνία με επιτυχία. Δύο χρόνια μετά ανέλαβε καθηγητής της μουσικής στην 
Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Φράιμπουρκ. Το 1967 έλαβε μέρος στον Διεθνή Δια-
γωνισμό Μουσικής στο Αμβούργο. Κατά το αμέσως επόμενο διάστημα 1967-1973 
διεύθυνε όλα τα προγράμματα «Βίβα Μούζικα» της ίδιας της Σχολής.

Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως μουσική δωματίου, μουσική για όπερες, 
αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (σε περισσότερες από δέκα ταινίες), 
καθώς και την μουσική σύνθεση πολλών ελληνικών τραγουδιών των δεκαετιών του 
1970 και 1980. Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το «Χορικό» για συμφωνική 
ορχήστρα, τα «Ετεροφωνικά ιδιόμελα» για συμφωνική επίσης ορχήστρα, «Κουϊντέτο 
για πνευστά», «Κουαρτέτο για έγχορδα» κ.ά.. Επίσης οι, περισσότερο με σαρκαστικό 
χαρακτήρα, όπερες: «Το λαστιχένιο φέρετρο», «Τα μαγεμένα αναλόγια», «Απόδραση»,
«Τειρεσίας», «Βάκχαι» κ.ά.
Τα περισσότερα έργα του Α. Κουνάδη, μέχρι το 1980, είχαν παιχτεί σ΄ όλες τις χώρες 
της Δ. Ευρώπης, καθώς επίσης και στις ΗΠΑ, Καναδά Αργεντινή, Βραζιλία, Ιαπωνία, 
Αυστραλία, Ισραήλ, Πολωνία, Ρουμανία , Γιουγκοσλαβία και βέβαια στην Ελλάδα, 
τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή όσο και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κ.α.

Από τα ελληνικά τραγούδια, που έγραψε τη μουσική, ξεχωρίζουν περισσότερο το ωραίο 
θαλασσινό τραγούδι «Όρτσα τα πανιά», με τους αλληγορικούς στίχους των ψυχικών 
δυνάμεων της ελευθερίας, «Στη πλατεία Αβησσυνίας» και το «do you like the Greece» 
που απέδωσε σε πρώτη εκτέλεση ο Α. Καλογιάννης, επίσης και η «Λατέρνα» που την 
τραγούδησε η Ελένη Βιτάλη.

Φιλμογραφία

Ουρανός (1962)
Αντιγόνη (1961)
Eroica (1960)
Της νύχτας τα καμώματα (1957)
Κυριακάτικοι ήρωες (1956)
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956)
Θυσία της μάνας (1956)
Τζο ο τρομερός (1955)
Το ποντικάκι (Το κορίτσι με τα λουλούδια) (1954)
Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται (ταινία) (1953)
Ο πύργος των ιπποτών (1952)

Ο Α. Κουνάδης ήταν μόνιμος κάτοικος της πόλης Φράιμπουρκ της Γερμανίας, 
όπου και πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2011.

*Πηγή : Βικιπαίδεια

O Antony Joseph, ένας τζαζ ποιητής, στο Half Note από την Παρασκευή 22 Νοέμβρη μέχρι και τη Δευτέρα 25 Νοέμβρη...

Μάλλον δεν υπάρχουν πολλοί σύγχρονοι ποιητές που να διδάσκουν δημιουργική γραφή 
σε πανεπιστήμιο και, παράλληλα, να εμφανίζονται σε πλήθη κόσμου σε διάφορα φεστιβάλ. 
Ο Anthony Joseph είναι η εξαίρεση ενώ το συγγραφικό του έργο (ποίηση,  λογοτεχνία 
κ.λπ.), αυγαταίνει παράλληλα με το επιστημονικό και η καλλιτεχνική του υπόσταση γίνε-
ται όλο και πιο σαφής. Για να γίνουμε κι εμείς πιο σαφείς, ο Anthony Joseph είναι μια 
ξεχωριστή καλλιτεχνική προσωπικότητα που πρωτοπορεί στη σύγχρονη αφροβρετανική 
μουσική σκηνή. Στην ουσία είναι ένας τζαζ ποιητής που αντλεί από την εδραιωμένη ήδη 
τζαζ ποίηση και τον σουρεαλισμό σε συνδυασμό με τις μουσικές του ρίζες, που είναι αυτές 
της Καραϊβικής και ιδιαίτερα του Τρίνινταντ, απ’ όπου και προέρχεται.

Ο Anthony Joseph είναι ένας διανοητής ράπερ που δεν αυτοεξαντλείται στα τυπικά του 
χιπ χοπ αλλά επιλέγει ζωντανές μουσικές από το πολιτισμικό του περιβάλλον για να δώσει 
μια ισχυρή μουσική ταυτότητα που ήδη έχει καταγραφεί σε επτά σημαντικούς δίσκους από 
το 2007 ως σήμερα που δίνουν μια νέα διάσταση στον συνδυασμό τζαζ φανκ και ποιητικού 
λόγου.

Ο Anthony Joseph γεννήθηκε στο Τρίνινταντ και η βασική του επίδραση ήταν η μουσική 
calypso ενώ στην εφηβεία του ανακάλυψε το ταλέντο του στο γράψιμο και γνώρισε τη 
μουσική reggae. Στην Αγγλία σπούδασε λογοτεχνία και γνώρισε το έργο του Gil Scott-
Heron, του πρωτοπόρου αυτού τζαζ ποιητή και ράπερ. Από εκεί, τα πράγματα πήραν τον 
δρόμο τους και η τέχνη του Anthony Joseph αναδείχθηκε με τέτοιους ρυθμούς που σήμερα 
να είναι ανάμεσα στους κορυφαίους του σύγχρονου ποιητικού τζαζ-ραπ, με συνεργασίες 
με εξέχοντες μουσικούς της μοντέρνας σκηνής σόουλ, τζαζ, world κ.λπ.

*Αναδημοσίευση από το in.gr

Σαν σήμερα... 21 Νοέμβρη 1904, γεννήθηκε στο Σαίντ Τζόζεφ του Μιζούρι ο σπουδαίος Αφροαμερικάνος μουσικός της τζαζ Κόλμαν Ράντολφ Χόκινς (Coleman Randolph Hawkins) (1904 - 1969), βιρτουόζος του σαξοφώνου και με καθοριστική συμβολή στην καθιέρωση του οργάνου, στη τζαζ μουσική...

Η εφεύρεση του φωνόγραφου (γραμμοφώνου)...

Σαν σήμερα... 20 Νοέμβρη 1805, κάνει πρεμιέρα στη Βιέννη η μοναδική όπερα του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, "Φιντέλιο"...

Σαν σήμερα... 20 Νοέμβρη 1894, πεθαίνει ο Αντόν Γκριγκόρεβιτς Ρουμπινστάιν (Анто́н Григо́рьевич Рубинште́йн) (1829 - 1894), Ρώσος πιανίστας, συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και εκπαιδευτικός, από τους σπουδαιότερους της εποχής του και ιδρυτής του περίφημου Ωδείου της Αγίας Πετρούπολης...

Ο σπουδαίος Σέρβος μουσικός Γκόραν Μπρέγκοβιτς (Goran Bregović) έρχεται ξανά στην Αθήνα όπως πάντα με τη μπάντα του, The Wedding and Funeral Band και ένα σύνολο 10 εγχόρδων και χορωδών. Όπως ανακοινώθηκε, η συναυλία του την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, στο Christmas Theater, είναι sold out, οπότε προστέθηκε ακόμη μία ημερομηνία, την Τρίτη 10 Δεκέμβρη...

Αποσπάσματα από εξαιρετικές μουσικές συνθέσεις του σπουδαίου Αυστριακού συνθέτη Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert) (1797 - 1828)...

Σαν σήμερα... 19 Νοέμβρη 1828, πέθανε σε ηλικία 31 χρόνων, ο σπουδαίος Αυστριακός συνθέτης Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert) (1797 - 1828)...

Ο Φραντς Σούμπερτ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους μουσουργούς όλων των εποχών 
και ίσως ο καλύτερος εκφραστής του ρομαντισμού στην μουσική. Η ποιότητα των έργων 
του σε όλους τους τομείς, όπως συμφωνίες, μουσική για πιάνο, μουσική δωματίου και πά-
νω απ'όλα στην μορφή του ληντ (ρομαντικά τραγούδια) αγγίζει την τελειότητα και είναι 
ακόμα πιο αξιοθαύμαστη αν αναλογισθεί κανείς ότι πέθανε σε ηλικία 31 μόλις ετών. 

Ήταν εξαιρετικά παραγωγικός σε όλη τη διάρκεια της σύντομης ζωής του. Συνέθεσε έργα
όπως : 9 συμφωνίες, 15 κουαρτέτα εγχόρδων, το κουιντέτο εγχόρδων "Η πέστροφα", 2 τρίο 
για πιάνο, περίπου 20 σονάτες για πιάνο, 6 μουσικές στιγμές για πιάνο, 8 Improptus για 
πιάνο, Φαντασία σε ντο μείζονα "Ο Οδοιπόρος για πιάνο", πάνω από 600 λίντερ (Lieder), 
με σημαντικότερους τους κύκλους "Η Ωραία Μυλωνού" και "Χειμωνιάτικο ταξίδι", 4 λει-
τουργίες, το ορατόριο "Λάζαρος" και 4 όπερες. 

Το 1823, όταν εκδήλωσε κάποιο αφροδίσιο νόσημα. Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι πάσ-
χει από σύφιλη, ανίατη και θανατηφόρα ασθένεια εκείνη την εποχή. Αυτό το γεγονός του 
δημιούργησε κατάθλιψη και τον επηρέασε σημαντικά. Πιθανολογείται ότι ακριβώς, αυτή 
η άσχημη ψυχολογική του κατάσταση τον εμπόδισε να ολοκληρώσει την 8η συμφωνία του, 
που έμεινε για πάντα γνωστή με το όνομα "Ημιτελής".
Τα χρόνια περνούσαν με εναλλαγές ανάμεσα στην επιτυχία και τις δυσκολίες ως το 1828, 
όταν η ήδη κλονισμένη υγεία του επιδεινώθηκε από τυφοειδή πυρετό, που τον οδήγησε 
τελικά στο θάνατο, στις 19 Νοέμβρη και σε ηλικία 31 ετών.

"Σαν μαγεμένο το μυαλό μου"... Δημήτρης Γκόγκος ( Μπαγιαντέρας )

Σαν σήμερα... στις 18 Νοέμβρη 1985, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 χρόνων... ο Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας...

Υπήρξε σπουδαίος συνθέτης, τραγουδιστής και εξαιρετικός οργανοπαίκτης, ένας από 
τους σπουδαιότερους ρεμπέτες.
Πολλά τα αγαπημένα του τραγούδια, με τα οποία μεγαλώσαμε και εξακολουθούμε και 
σήμερα να ακούμε και να αγαπάμε. Κάποια από αυτά είναι : «Ζούσα μοναχός χωρίς 
αγάπη», «Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια», «Αποβραδίς ξεκίνησα», «Σαν μαγεμένο 
το μυαλό μου φτερουγίζει», «Ξεκινάει μια ψαροπούλα», «H μικρή από το Πασαλιμάνι», 
«Το τραγούδι της αγάπης»,«Ξαβεργιώτισσα», «Πειραιωτοπούλα», «Παρηγοριά ζητού-
σα κάθε βράδυ», «Αλάνι με φωνάζουν», «To μαναβάκι», «Θα κλέψω μια μελαχρινή», 
«Γυρνώ σαν νυχτερίδα», «Πάντα με γλυκό χασίσι», «Για μια κουτσουκαριώτισσα», 
«Μάτια γλυκά και γαλανά», «Μ' έχεις μαγεμένο», «Να' ναι γλυκό το βόλι», τραγούδι 
για τον καπετάνιο Άρη, «Στη σκλαβωμένη Ελλάδα μας», τραγούδι για τον ΕΛΑΣ κλπ.

Το 1941, μέσα στην κατοχή, έχασε το φως του, λόγω αβιταμίνωσης.
Το παρατσούκλι «Μπαγιαντέρας», το πήρε το 1925 όταν διασκεύασε και έπαιξε στο 
μπουζούκι του κάποια κομμάτια από την οπερέτα του Ούγγρου συνθέτη Έμεριχ Κάλμαν 
"Η Μπαγιαντέρα".

Είχα την τύχη και τη χαρά να τον γνωρίζω προσωπικά όταν ήμουν έφηβος, στη Δραπετ-
σώνα, και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γλυκύτητα και την ανθρωπιά του, αλλά και το πάθος 
του για το μπουζούκι... Εκτός βέβαια από μπουζούκι, έπαιζε εξαιρετικά μαντολίνο, κιθά-
ρα και βιολί.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ "Κύριε" Μήτσο... όπως σε έλεγα τότε... ούτε φυσικά και τα 
αγαπημένα σου τραγούδια...

Ο Δημήτρης Γκόγκος δουλευτής και ο ίδιος για χρόνια στο λιμάνι του Πειραιά, ζυμωμέ-
νος και ταυτισμένος με την εργατική τάξη, έδειξε από πολύ νωρίς έντονο πολιτικό ενδια-
φέρον. Έτσι λίγο πριν από τον πόλεμο έγινε μέλος του ΚΚΕ και έμεινε πιστός στα ιδανικά 
του μέχρι το τέλος.

Κοσμάς Λεοντιάδης

Εδώ Πολυτεχνείο... (Προσωπικό video από το κανάλι μας στο YouTube)...

Σαν σήμερα... 17 Νοέμβρη 1993, πεθαίνει ο Γιώργος Μητσάκης (1921 - 1993), ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού...

Μες στην πολλή σκοτούρα μου... Μουσική - Στίχοι : Βασίλης Τσιτσάνης, Ερμηνεία : Στράτος Παγιουμτζής...

Σαν σήμερα... 16 Νοέμβρη 1971, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος τραγουδιστής του ρεμπέτικου Στράτος Παγιουμτζής (Τεμπέλης)...

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1904. Ήλθε στην Ελλάδα πριν από τη 
Μικρασιατική Καταστροφή και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Από παιδί μπήκε στο 
μεροκάματο, αλλά το μεγάλο πάθος του ήταν το τραγούδι. Γρήγορα γνωρίστηκε με 
την πειραιώτικη παρέα του ρεμπέτικου. Μαζί με τους Μάρκο Βαμβακάρη, Ανέστη 
Δελιά και Γιώργο Μπάτη έφτιαξαν την πρώτη αμιγώς λαϊκή ορχήστρα. Ήταν γνωστή 
ως «Τετράς του Πειραιώς», στην καθαρευουσιάνικη εκδοχή του Μπάτη.

Το 1934 η κομπανία πρωτοεμφανίζεται στη μάντρα του Σαραντόπουλου, στην Ανάσ-
ταση του Πειραιά και γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία. Στην κομπανία τραγουδούν όλοι, 
όμως ο Στράτος είναι ο βασικός τραγουδιστής. Την ίδια χρονιά, ο Μάρκος ετοιμάζεται 
να ηχογραφήσει τον πρώτο του δίσκο. Ο Μάρκος πηγαίνει στην εταιρία για να παίξει 
τα τραγούδια του, αλλά όχι και να τα τραγουδήσει, καθώς η κομπανία είχε βασικό 
τραγουδιστή τον Στράτο και ο ίδιος δεν πίστευε στις φωνητικές του ικανότητες. 
Όμως, ο Σπύρος Περιστέρης, ο μαέστρος της εταιρίας, επιμένει να είναι ο Μάρκος 
ο ερμηνευτής των τραγουδιών του. Έτσι, δημιουργείται το εξής παράδοξο: Στο λαϊκό 
πάλκο τα τραγούδια του Μάρκου να ερμηνεύονται από το Στράτο και στη δισκογραφία 
από τον Μάρκο.
Την ίδια περίοδο εμφανίζεται στη δισκογραφία και ο Γιώργος Μπάτης. Ηχογραφεί 
πρώ-τα το τραγούδι «Μπάτης ο δερβίσης» και ετοιμάζεται να ηχογραφήσει το 
«Ζεϊμπεκάνο σπανιόλο». Η κομπανία προβάρει το τραγούδι, ο Μπάτης όμως δεν 
μπορεί να τραγουδήσει κι έτσι ηχογραφείται με τη φωνή του Στράτου. Ακολουθούν 
τα τραγούδια «Οι σφουγγαράδες» και «Μάγκες καραβοτσακισμένοι» και το 1936 
ο Στράτος ερμηνεύει τραγούδια και του τέταρτου της παρέας, του Ανέστη Δελιά 
(«Μάγκες πιάστε τα βουνά», «Τον άντρα σου και μένα» κ.ά.).

Στα πρώτα χρόνια της δισκογραφικής παρουσίας των Πειραιωτών ο Στράτος συμμετέχει 
στις περισσότερες ηχογραφήσεις, ακόμα κι όταν δεν τραγουδάει. Σε πολλά απ' τα πρώτα 
τραγούδια του Μάρκου παίζει μπαγλαμά ή ποτηράκια, ενώ δεκάδες είναι οι δίσκοι όπου 
η φωνή του χαιρετίζει τους συμμετέχοντες στην ηχογράφηση («Γεια σου Μάρκο με τις 
ζωντανές σου τις πενιές σου», «Γεια σου Σπύρο μου με το μπουζουκάκι σου»). Καμιά 
φορά χαιρετίζει και τον εαυτό του! («Γεια σου και σένα ρε Στράτο με τον τζουρά σου!»).
Στα μέσα της δεκαετίας του '30 η φωνή του Στράτου Παγιουμτζή είναι ήδη μύθος. Από 
τότε αναφέρεται μόνο με το μικρό του όνομα, ακόμα και σε ετικέτες δίσκων. Το 1935 τον 
χρησιμοποιεί ως ερμηνευτή ο Βαγγέλης Παπάζογλου («Σαν εγύριζα απ' την Πύλο») και 
από το 1937 και άλλοι μεγάλοι Μικρασιάτες δημιουργοί: Ο Παναγιώτης Τούντας 
(«Περσεφόνη μου γλυκιά», «Είν' ευτυχής ο άνθρωπος» κ.ά.), ο Κώστας Σκαρβέλης 
(«Σε γελάσανε», «Ο κόσμος πλούτη λαχταρά» κ.ά.) και ο Σπύρος Περιστέρης («Θαλασ-
σινό μεράκι», «Για σένα μαυρομάτα μου» κ.ά.).
Το 1938 ο Στράτος θα τραγουδήσει Μανώλη Χιώτη («Δε λες το ναι και συ») και μερικά 
απ' τα καλύτερα τραγούδια του Μπαγιαντέρα («Γυρνώ σαν Νυχτερίδα», «Χατζηκυριά-
κειο»). Με τον Τσιτσάνη είχε γνωριστεί μερικούς μήνες νωρίτερα και μαζί του θα ξεκι-
νήσει μια πολύχρονη συνεργασία. Δεκάδες πασίγνωστα τραγούδια του Τσιτσάνη πρωτοη-
χογραφήθηκαν με τη φωνή του Στράτου Παγιουμτζή, κάτι που δεν είναι καθόλου άσχετο 
με την επιτυχία τους.

Μετά την Κατοχή, ο Στράτος συνεχίζει τη συνεργασία του με τους παλιότερους λαϊκούς 
δημιουργούς (Μάρκο, Τσιτσάνη, Χιώτη κλπ.) και με νέους, όπως ο Απόστολος Καλδάρας 
(«Πάνω σ' ένα βράχο») και ο Γιώργος Μητσάκης («Μάγκας βγήκε για σεργιάνι»). 
Θα συνεχίσει στη δισκογραφία ως τα μέσα της δεκαετίας του '50, οπότε με την άνθηση 
του αρχοντορεμπέτικου η καριέρα του θα πάρει την κατιούσα.

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 ο Ζαμπέτας τον ξαναφέρνει στο προσκήνιο, εκμεταλλευό-
μενος τη μεγάλη του επιρροή στις εταιρίες. Ο Στράτος ηχογραφεί προπολεμικά ρεμπέτικα 
του Χατζηχρήστου, του Τσιτσάνη και άλλων δημιουργών, τον περίφημο αμανέ «Μινόρε 
του Στράτου» και τον ύμνο του Ολυμπιακού «Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ» 
(«Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ / που εσάρωσες τη Σάντος, την ομάδα του Πελέ). 
Εκτός απ' τη δισκογραφία, ο Στράτος επανέρχεται στα λαϊκά πάλκα, όπου δούλευε 
ασταμάτητα απ' το 1934 έως το 1955.

Τον Οκτώβρη του 1971 καταφέρνει να βγάλει διαβατήριο (το 1937 είχε συλληφθεί για 
χρήση χασίς και πήγε εξορία με αποτέλεσμα να μην του εκδόσουν ποτέ διαβατήριο) και 
να πάει στη Νέα Υόρκη. Δούλεψε στη «Σπηλιά», όπου αποθεωνόταν απ' τους ομογενείς. 
Στις 16 Νοεμβρίου 1971 «έσβησε» πάνω στο πάλκο, σε ηλικία 67 ετών.

*Πηγή : Βικιπαίδεια

Ο σπουδαίος Καναδός τραγουδιστής, συνθέτης και κιθαρίστας Μπράιαν Άνταμς (Bryan Guy Adams), σε μια μοναδική συναυλία στο Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ του ΟΑΚΑ, στις 18 Νοέμβρη 2019...

Σαν σήμερα... 14 Νοέμβρη 1989 ιδρύεται από το Μάνο Χατζιδάκι η «Ορχήστρα των Χρωμάτων»...

Σαν σήμερα... 13 Νοέμβρη 1868, πεθαίνει ο Ιταλός συνθέτης Τζοακίνο Αντόνιο Ροσσίνι (Gioachino Antonio Rossini) (1792 - 1868), παγκοσμίως φημισμένος για τις όπερές του, με πιο γνωστές τον Κουρέα της Σεβίλλης, τη Σταχτοπούτα και τον Γουλλιέλμο Τέλλο...

Συναυλία Κλασικής Μουσικής, στο πλαίσιο της Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ, διοργανώνει η Τομεακή Οργάνωση Καλλιτεχνών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, την Κυριακή 24 Νοέμβρη, στις 7 μ.μ. στο Ωδείο Αθηνών (Ρηγίλλης και Βασιλέως Γεωργίου Β’ 17-19)...

"Το Καπνισμένο Τσουκάλι"... Ποίηση : Γιάννης Ρίτσος, Μουσική : Χρήστος Λεοντής, Ερμηνεία : Νίκος Ξυλούρης, Τάνια Τσανακλίδου, Βασίλης Μπάρνης...

Το "Καπνισμένο Τσουκάλι" είναι ποιητικό έργο που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος το 1948, 
στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Πολιτικών Κρατουμένων στο Κοντοπούλι της Λήμνου 
και μελοποίησε το 1975 ο Χρήστος Λεοντής.

1 - Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν 
2 - Αυτά τα κόκκινα σημάδια 
3 - Αυτοί που περιμένουν 
4 - Εδώ είναι ένα φως αδελφικό 
5 - Έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ 
6 - Και να αδελφέ μου 
7 - Κι έρχομαι μονάχα να σ' αγκαλιάσω 
8 - Και όχι να πείτε 
9 - Λοιπόν παιδιά μου 
10 - Ξέρουμε 
11 - Τούτες τις μέρες 
12 - Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος

Γιάννης Ρίτσος...

"The Good, the Bad and the Ugly"... Ennio Morricone...

Σαν σήμερα... 10 Νοέμβρη 1926, γεννήθηκε στη Ρώμη ο Ένιο Μορικόνε (Ennio Morricone), σπουδαίος Ιταλός συνθέτης, ενορχηστρωτής, μαέστρος και πρώην τρομπετίστας, ο οποίος έχει γράψει μουσική για περισσότερες από 500 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, καθώς και σύγχρονα έργα κλασσικής μουσικής...

Παρουσιάζεται το βιβλίο «Κώστας Βίρβος - Εγώ δε ζω γονατιστός»...

Τη Δευτέρα 11 Νοέμβρη στις 19.00, στη μεγάλη αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου 
«Παρνασσός» (πλατεία Αγ. Γεωργίου, Καρύτση 8), οι εκδόσεις «Παπαζήση» παρου-
σιάζουν το βιβλίο της Μαρίας Βίρβου «Κώστας Βίρβος - Εγώ δε ζω γονατιστός».

Σαν σήμερα... 8 Νοέμβρη 2006, πεθαίνει ο Βασίλης Πολυδούρης (Basil Poledouris) (1945 - 2006), Ελληνοαμερικανός συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής...

Ο Κώστας Θωμαΐδης σε Πλανόδιες Μουσικές στο «Ίλιον plus»...

Σαν σήμερα... 7 Νοέμβρη 2016, πεθαίνει ο Καναδός Λέοναρντ Κοέν (Leonard Norman Cohen) (1934 - 2016), σπουδαίος συνθέτης και τραγουδιστής...

Σαν σήμερα... 6 Νοέμβρη 2018, πέθανε η σπουδαία υψίφωνος της όπερας Μονσεράτ Καμπαγιέ (Montserrat Caballé) (1933 - 2018)...

Η Καμπαγιέ, το πλήρες όνομα της οποίας ήταν María de Montserrat 
Viviana Concepción Caballé i Folch, γεννήθηκε στη Βαρκελώνη στις 
12 Απρίλη του 1933. 
Το επαγγελματικό ντεμπούτο της το έκανε το 1956 στη Βασιλεία, στην 
παράσταση της όπερας «Μποέμ» του Τζιάκομο Πουτσίνι.
Διαγράφοντας μια πορεία μισού αιώνα, εμφανίστηκε στις μεγαλύτερες 
όπερες του κόσμου. 
Στην ιστορία έχει μείνει η συνεργασία της με τον Φρέντι Μέρκιουρι των 
«Queen» στο ντουέτο «Barcelona».

«Τα Μεγάλα Ταξίδια»... Το νέο μουσικό άλμπουμ της Ελευθερίας Αρβανιτάκη...

Τουμπελέκι...

Το τουμπελέκι είναι ένα ελληνικό κρουστό όργανο χωρίς λαβή, γνωστό από την αρχαι-
ότητα, που το συναντούμε συχνά στην ελληνική παραδοσιακή, λαϊκή και ρεμπέτικη 
μουσική. Ονομάζεται επίσης ταραμπούκα, στάμνα, ντουμπελέκι, τσιμπουρλέκι ή 
τουμπερλέκι.
Το τουμπελέκι είναι μια μικρογραφία τυμπάνου. Είναι ανοικτό από κάτω και καλυμ-
μένο με τεντωμένο δέρμα από πάνω. Η βάση του δεν είναι πήλινη σαν της ταραμπού-
κας, αλλά συνήθως από μέταλλο. Παίζεται με τα χέρια, καθώς το δεξί χέρι "μαρκάρει" 
τους ισχυρούς χρόνους και το αριστερό τους ασθενείς και συχνά περιλαμβάνει και 
κουδουνάκια περιμετρικά κρεμασμένα.

Πηγή : Βικιπαίδεια

Κοντραμπάσο...

Το κοντραμπάσο ή αλλιώς βαθύχορδο, είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο που παί-
ζεται με δοξάρι. Έχει μήκος περίπου 1.80 μέτρα και διαθέτει τέσσερις χορδές (μι, λα, 
ρε, σολ), όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας. 
Παλιότερα, ήταν τρίχορδο, ενώ σήμερα υπάρχουν και πεντάχορδα όργανα. Είναι το 
μεγαλύτερο σε μέγεθος και με τον πιο βαθύ ήχο από τα μέλη της "οικογένειας" του 
βιολιού. Παίζεται με το κάτω μέρος να στηρίζεται στο έδαφος με τη βοήθεια μεταλ-
λικής ράβδου.
Η καταγωγή του ανάγεται στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, όπου ανήκε στην οικο-
γένεια της βιόλας ντα γκάμπα και ονομαζόνταν βιολόνε. Για δύο αιώνες και περισσό-
τερο χρησιμοποιήθηκε μόνο για να ενισχύσει την μπάσα μελωδική γραμμή ενός 
μουσικού έργου, την οποία παίζει το βιολοντσέλλο.
Ως σολιστικό όργανο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Μότσαρτ ενώ αξιο-
ποιήθηκε επιτυχώς και από άλλους συνθέτες όπως ο Σούμπερτ και ο Στραβίνσκι. 
Ασφαλώς, το μάκρος των χορδών και οι μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στους φθόγ-
γους του, δυσκολεύουν κάποιες τεχνικές εκτέλεσης ενω είναι πιο δύσκολο να παίξει 
γρήγορες μελωδίες σαν αυτές που αποδίδουν τα υπόλοιπα έγχορδα!
Το κοντραμπάσο είναι επίσης βασικό όργανο της τζαζ μουσικής όπου παίζεται συνή-
θως όχι με το δοξάρι αλλά με τα δάχτυλα (pizzicato).

Πηγή : Βικιπαίδεια

Σαν σήμερα... 4 Νοέμβρη 1847, πεθαίνει ο σπουδαίος Γερμανός συνθέτης, πιανίστας, οργανίστας και διευθυντής ορχήστρας Γιάκομπ Λούντβιχ Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντι (Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy) (1809 - 1847), ευρέως γνωστός ως Φέλιξ Μέντελσον...

Σαν σήμερα... 4 Νοέμβρη 1783, η 36η Συμφωνία του κορυφαίου Αυστριακού συνθέτη Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (Wolfgang Amadeus Mozart) (1756 - 1791), κάνει πρεμιέρα στο Λιντς της Αυστρίας...

Ο Γιάννης Πάριος στο Baraonda Music Hall, από τo Σάββατο 9 Νοέμβρη και κάθε Σάββατο βράδυ και Κυριακή στις 19:00...

Ο μήνας έχει εννιά... από τον Μιχάλη Σουγιούλ στον Νίκο Γούναρη... Πολυχώρος της Μουσικής Βιβλιοθήκης στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών...

Ο συνθέτης Απόλλων Κουσκουμβεκάκης και ο ερμηνευτής Μπάμπης Τσέρτος 
παρουσιάζουν τα πορτρέτα δύο εμβληματικών μορφών του λεγόμενου ελαφρού τρα- 
γουδιού, του Μιχάλη Σουγιούλ και του Νίκου Γούναρη.
Οι δύο καλλιτέχνες «ξαναδιαβάζουν» αγαπημένα τάνγκο, βαλσάκια, ρομάντσες και 
αρχοντορεμπέτικα με φρέσκια ματιά, χωρίς νοσταλγική και ρετρό διάθεση, αναδεικ-
νύοντας τη διαχρονικότητα και την ικανότητά τους να συγκινούν και το σημερινό 
ακροατήριο.
Μαζί τους, οι ερμηνεύτριες Ειρήνη Τουμπάκη και Άννα Ματσούκα.

Οι συναυλίες θα πλαισιωθούν και με εκθεσιακό υλικό από το Αρχείο Ελληνικής 
Μουσικής της Βιβλιοθήκης.

Συντελεστές/Συμμετέχουν :
Μπάμπης, Τσέρτος, Ειρήνη Τουμπάκη, Άννα Ματσούκα / τραγούδι
Κυριάκος Γκουβέντας / βιολί
Μαρία Σπυράτου / πιάνο, μαντολίνο
Σταύρος Παργινός / βιολοντσέλο, μαντολίνο
Γιάννης Τσέρτος / πιάνο, ακορντεόν
Απόλλων Κουσκουμβεκάκης / κιθάρα, ενορχήστρωση, μουσική επιμέλεια

Αφιέρωμα στον Μιχάλη Σουγιούλ
Τετάρτη 30 Οκτώβρη, 19:00, Πέμπτη 31 Οκτώβρη, 20.30

Αφιέρωμα στον Νίκο Γούναρη
Τετάρτη 6 Νοέμβρη, 19:00, Πέμπτη 7 Νοέμβρη, 20.30

Κάντρι (country) μουσική...

Η κάντρι (country) είναι είδος αμερικάνικης λαϊκής μουσικής που ξεκίνησε από τις 
αγροτικές περιοχές των νοτίων Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στη δεκαετία του 
1920. Οι ρίζες της βρίσκονται στην παραδοσιακή μουσική της Ιρλανδίας, Σκωτίας 
και Αγγλίας. Η κάντρι αποτελείται συχνά από μπαλάντες και χορευτικά κομμάτια με 
γενικά απλές φόρμες και αρμονίες, σε ρυθμό 2/4 ή 4/4, που ως επί το πλείστον συνο-
δεύονται από έγχορδα όργανα όπως το μπάντζο, η ακουστική ή ηλεκτρική κιθάρα, το 
βιολί και η φυσαρμόνικα.

Ο όρος «κάντρι» απέκτησε δημοτικότητα στη δεκαετία του 1940 κατά τη διάρκεια 
της οποίας ο όρος αυτός προτιμήθηκε του προηγουμένου «χιλμπίλι» (hillbilly) που 
χρησιμοποιείται ενίοτε υποτιμητικά. Σήμερα, με τον όρο κάντρι περιγράφονται πολ-
λά διαφορετικά στυλ. Το 2009 η κάντρι ήταν το πιο δημοφιλές είδος μουσικής κατά 
τη βραδυνή ραδιοφωνική ώρα αιχμής και το δεύτερο πιο δημοφιλές κατά την πρωινή 
ραδιοφωνική ώρα αιχμής στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της κάντρι είναι ο Τζίμι Ρότζερς (Jimmie 
Rodgers), ο οποίος υπήρξε από τους πρωτεργάτες του είδους, η Πάτσυ Μοντάνα 
(Patsy Montana), η πρώτη γυναίκα μουσικός της κάντρι που πούλησε 1 εκατομμύ-
ριο δίσκους, ο Τζόνι Κας (Johnny Cash), ένας από τους πιο σημαίνοντες και δημο- 
φιλείς τραγουδιστές της κάντρι όλων των εποχών, και η Ντότι Γουέστ (Dottie 
West) μια από τις πιο πρωτοπόρες αλλά και αμφιλεγόμενες γυναίκες τραγουδοποιούς 
του είδους. 
Επίσης, ένας ζωντανός θρύλος της μουσικής αυτής είναι ο Γουίλι Νέλσον (Willie 
Nelson), ο οποίος συνεχίζει να είναι ενεργός ακόμα και στα 84 χρόνια του. 
Άλλος σημαντικός εκπρόσωπος υπήρξε ο Χανκ Γουίλιαμς ο πρεσβύτερος (Hank 
Williams Sr., 1923–1953), ο οποίος αν και πέθανε μόλις στην ηλικία των 29 ετών 
πρόλαβε να αφήσει σημαντική παρακαταθήκη για τους επόμενους καλλιτέχνες του 
είδους.

Πηγή : Βικιπαίδεια