Στιγμές και πρόσωπα της μουσικής, γενικά... και της καλής Ελληνικής μουσικής, ειδικά...
Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019
Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019
Γκαλά Όπερας... με την Συμφωνική Ορχήστρα δήμου Αθηναίων στο θέατρο Ολύμπια... Πέμπτη 5 Γενάρη 2020...
Με μία λαμπερή συναυλία η Συμφωνική Ορχήστρα δήμου Αθηναίων καλωσορίζει το νέο
έτος, στο καθιερωμένο της πλέον Γκαλά Όπερας, με εισαγωγές και άριες από δημοφιλείς
όπερες και οπερέτες.
Σολίστ: Μαρία Κόκκα (υψίφωνος), Μάρθα Σωτηρίου (μεσόφωνος), Δημήτρης Σιγαλός
(τενόρος), Σταμάτης Μπερής (τενόρος), Αντώνης Κορωναίος (τενόρος), Φίλιππος Μοδι-
νός (τενόρος), Χάρης Ανδριανός (βαρύτονος) | Μουσική διεύθυνση: Ελευθέριος Καλκά-
νης.
έτος, στο καθιερωμένο της πλέον Γκαλά Όπερας, με εισαγωγές και άριες από δημοφιλείς
όπερες και οπερέτες.
Σολίστ: Μαρία Κόκκα (υψίφωνος), Μάρθα Σωτηρίου (μεσόφωνος), Δημήτρης Σιγαλός
(τενόρος), Σταμάτης Μπερής (τενόρος), Αντώνης Κορωναίος (τενόρος), Φίλιππος Μοδι-
νός (τενόρος), Χάρης Ανδριανός (βαρύτονος) | Μουσική διεύθυνση: Ελευθέριος Καλκά-
νης.
Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019
Έγραψαν για το Διονύση Σαββόπουλο του σήμερα...
Γνώρισα και 'γω κάποτε έναν Σαββόπουλο... Κάπου εκεί, στη δεκαετία του '70, χωμένη στη
εφηβεία, επαναστάσεις, αμφισβητήσεις, αναζητήσεις, βρήκα 'κεινον τον Νιόνιο, τον αντι-
συμβατικό, κι άρχισα μαζί του τα "ταξίδια"...
Κι απ' τη μικρή μου κάμαρη, συμμετείχα "στην συγκέντρωση της ΕΦΕΕ'", κι ύστερα αμήχα-
νη "να μην ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στο Λαύριο, που έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" και
μετά, μαζί του κατήγγειλα και "τον πονηρό πολιτευτή".
Τι κρίμα, που τούτος ο όμορφος σύντροφος έχει πεθάνει...
Χτες, ένα υπερφίαλο, συντηρητικό γεροντάκι, που του 'μοιαζε στη μορφή- ειν' αλήθεια, και
είχε και το δικό του όνομα, άφησε το "αποτύπωμα" του, στην εκπομπή, του Παύλου Τζίμα.
Και μίλησε ο ηλικιωμένος κυρ- Παντελής για "κανονικότητα", και δήλωσε πως "στηρίζει τις
ελπίδες του στο Μητσοτάκη, γιατί δεν έχει αυταπάτες, και ντύνεται και καλύτερα''...
*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ¨
εφηβεία, επαναστάσεις, αμφισβητήσεις, αναζητήσεις, βρήκα 'κεινον τον Νιόνιο, τον αντι-
συμβατικό, κι άρχισα μαζί του τα "ταξίδια"...
Κι απ' τη μικρή μου κάμαρη, συμμετείχα "στην συγκέντρωση της ΕΦΕΕ'", κι ύστερα αμήχα-
νη "να μην ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στο Λαύριο, που έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" και
μετά, μαζί του κατήγγειλα και "τον πονηρό πολιτευτή".
Τι κρίμα, που τούτος ο όμορφος σύντροφος έχει πεθάνει...
Χτες, ένα υπερφίαλο, συντηρητικό γεροντάκι, που του 'μοιαζε στη μορφή- ειν' αλήθεια, και
είχε και το δικό του όνομα, άφησε το "αποτύπωμα" του, στην εκπομπή, του Παύλου Τζίμα.
Και μίλησε ο ηλικιωμένος κυρ- Παντελής για "κανονικότητα", και δήλωσε πως "στηρίζει τις
ελπίδες του στο Μητσοτάκη, γιατί δεν έχει αυταπάτες, και ντύνεται και καλύτερα''...
*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ¨
Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019
Τα μουσικά όργανα των αρχαίων Ελλήνων...
Έγχορδα
Τα όργανα αυτά είχαν χορδές. Οι χορδές συνήθως ήσαν ίσες σε μήκος και διαφορετικές
σε πάχος. Παίζονταν είτε κατ' ευθείαν με τα δάχτυλα είτε με πλήκτρα.
Λύρα: Το πιο κοινό μουσικό όργανο, το διδάσκονταν στο σχολειό το έπαιζαν οι ερασιτέχ-
νες. Συνδεόταν με τη λατρεία του Απόλλωνα και σύμφωνα με την παράδοση το επινόησε
ο Ερμής.
Κατασκευαζόταν από ένα ηχείο από όστρακο χελώνας όπου είναι τεντωμένη, ώστε να
πάλλεται, μεμβράνη από δέρμα βοδιού. Στα άκρα εκτείνονται δύο βραχίονες από κέρατο
αγριοκάτσικου (πήχεις) που ενώνονται με ένα ζυγό. Η λύρα συνήθως είχε 7 χορδές από
στριφτό έντερο ζώου, ή τένοντες ή λινάρι ή κανάβι.
Βάρβιτος: Παραλλαγή της λύρας πιο στενή και μακρύτερη. Ο αριθμός των χορδών της
είναι άγνωστος.
Κιθάρα: Πολύ μεγαλύτερο όργανο πιο τελειοποιημένο και πιο επεξεργασμένο από τη λύρα.
Διέφερε από αυτήν ως προς το ηχείο (που ήταν ξύλινο), το μέγεθος και την ηχητικότητα.
Είχε ποικίλο αριθμό χορδών και την έπαιζαν μόνον άνδρες επαγγελματίες (κιθαρωδοί).
Αιωρική κιθάρα: Το όργανο αυτό είχε μεγάλο ηχείο με κατακόρυφους βραχίονες και επτά χορδές. Στις παραστάσεις συνήθως την κρατούν Μούσες.
Άρπα: Το όργανο αυτό είχε ηχείο κάθετο σε μια βάση ή με σχήμα ορθής γωνίας. Είχε πολ-
λές χορδές διαφορετικού μεγέθους που εκτείνονταν από τη βάση έως το ηχείο. Μάλλον
κουρδιζόταν από τη βάση. Την έπαιζαν συνήθως γυναίκες συχνά Μούσες και υπήρχαν
πολλές παραλλαγές.
Πνευστά
Αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, αυτή των 'αυλών' που είναι πνευστά όργανα με γλωσ-
σίδα και αυτή των πνευστών οργάνων από τα οποία ο ήχος παραγόταν κατ' ευθείαν με
φύσημα, χωρίς γλωσσίδα.
Αυλός: Όργανο με επιστόμιο. Κατασκευαζόταν από ένα σωλήνα ποικίλου μήκους από
καλάμι, κόκκαλο, χαλκό κ.ά. Αρχικά είχε 3 ή 4 οπές αργότερα μέχρι και 15. Συνήθως
χρησιμοποιούνταν δύο αυλοί που οι σωλήνες τους ήσαν άλλοτε ίσοι και άλλοτε διαφο-
ρετικού μήκους.
Σύριγξ του Πανός: Όργανο χωρίς γλωσσίδα. Κατασκευαζόταν από καλάμι και διακρι-
νόταν στην μονοκάλαμη και την πολυκάλαμη. Η πολυκάλαμη αποτελείτο συνήθως από
7 σωλήνες ίσου ή διαφορετικού μεγέθους συνδεδεμένους μεταξύ τους με κερί ή λινάρι
και 1-2 εγκάρσιους μοχλούς. Όταν οι σωλήνες είχαν ίδιο μέγεθος, γέμιζαν τμήμα των σω-
λήνων με κερί μικραίνοντας τους βαθμιαία, και δημιουργώντας έτσι διαφορετικούς ήχους.
Σάλπιγξ: Όργανο συνήθως από χαλκό ή κέρατο (κέρας) και οι δύο τύποι είχαν επιστόμιο.
Χρησιμοποιείτο συνήθως και από τους κήρυκες για τα πολεμικά σαλπίσματα.
Τα όργανα αυτά είχαν χορδές. Οι χορδές συνήθως ήσαν ίσες σε μήκος και διαφορετικές
σε πάχος. Παίζονταν είτε κατ' ευθείαν με τα δάχτυλα είτε με πλήκτρα.
Λύρα: Το πιο κοινό μουσικό όργανο, το διδάσκονταν στο σχολειό το έπαιζαν οι ερασιτέχ-
νες. Συνδεόταν με τη λατρεία του Απόλλωνα και σύμφωνα με την παράδοση το επινόησε
ο Ερμής.
Κατασκευαζόταν από ένα ηχείο από όστρακο χελώνας όπου είναι τεντωμένη, ώστε να
πάλλεται, μεμβράνη από δέρμα βοδιού. Στα άκρα εκτείνονται δύο βραχίονες από κέρατο
αγριοκάτσικου (πήχεις) που ενώνονται με ένα ζυγό. Η λύρα συνήθως είχε 7 χορδές από
στριφτό έντερο ζώου, ή τένοντες ή λινάρι ή κανάβι.
Βάρβιτος: Παραλλαγή της λύρας πιο στενή και μακρύτερη. Ο αριθμός των χορδών της
είναι άγνωστος.
Κιθάρα: Πολύ μεγαλύτερο όργανο πιο τελειοποιημένο και πιο επεξεργασμένο από τη λύρα.
Διέφερε από αυτήν ως προς το ηχείο (που ήταν ξύλινο), το μέγεθος και την ηχητικότητα.
Είχε ποικίλο αριθμό χορδών και την έπαιζαν μόνον άνδρες επαγγελματίες (κιθαρωδοί).
Αιωρική κιθάρα: Το όργανο αυτό είχε μεγάλο ηχείο με κατακόρυφους βραχίονες και επτά χορδές. Στις παραστάσεις συνήθως την κρατούν Μούσες.
Άρπα: Το όργανο αυτό είχε ηχείο κάθετο σε μια βάση ή με σχήμα ορθής γωνίας. Είχε πολ-
λές χορδές διαφορετικού μεγέθους που εκτείνονταν από τη βάση έως το ηχείο. Μάλλον
κουρδιζόταν από τη βάση. Την έπαιζαν συνήθως γυναίκες συχνά Μούσες και υπήρχαν
πολλές παραλλαγές.
Πνευστά
Αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, αυτή των 'αυλών' που είναι πνευστά όργανα με γλωσ-
σίδα και αυτή των πνευστών οργάνων από τα οποία ο ήχος παραγόταν κατ' ευθείαν με
φύσημα, χωρίς γλωσσίδα.
Αυλός: Όργανο με επιστόμιο. Κατασκευαζόταν από ένα σωλήνα ποικίλου μήκους από
καλάμι, κόκκαλο, χαλκό κ.ά. Αρχικά είχε 3 ή 4 οπές αργότερα μέχρι και 15. Συνήθως
χρησιμοποιούνταν δύο αυλοί που οι σωλήνες τους ήσαν άλλοτε ίσοι και άλλοτε διαφο-
ρετικού μήκους.
Σύριγξ του Πανός: Όργανο χωρίς γλωσσίδα. Κατασκευαζόταν από καλάμι και διακρι-
νόταν στην μονοκάλαμη και την πολυκάλαμη. Η πολυκάλαμη αποτελείτο συνήθως από
7 σωλήνες ίσου ή διαφορετικού μεγέθους συνδεδεμένους μεταξύ τους με κερί ή λινάρι
και 1-2 εγκάρσιους μοχλούς. Όταν οι σωλήνες είχαν ίδιο μέγεθος, γέμιζαν τμήμα των σω-
λήνων με κερί μικραίνοντας τους βαθμιαία, και δημιουργώντας έτσι διαφορετικούς ήχους.
Σάλπιγξ: Όργανο συνήθως από χαλκό ή κέρατο (κέρας) και οι δύο τύποι είχαν επιστόμιο.
Χρησιμοποιείτο συνήθως και από τους κήρυκες για τα πολεμικά σαλπίσματα.
Κρουστά
Τα όργανα αυτά που παρήγαγαν ήχο με κρούση συχνά παίζονταν σε οργιαστικές λατρείες
και τελετές της Κυβέλης και του Διονύσου.
Κρόταλα: Όργανο, από δύο κοίλα κομμάτια όστρακου, ξύλου ή μετάλλου σε διάφορα
σχήματα. Τα κρόταλα χρησιμοποιούνταν συνήθως από γυναίκες όπως οι καστανιέτες.
Κύμβαλα: Όργανο αποτελούμενο, όπως και τα νεότερα κύμβαλα (piati), από δύο κοίλα
ημισφαιρικά μετάλλινα πιάτα.
Τύμπανον: Όργανο που αποτελείτο από έναν ξύλινο κύλινδρο με δερμάτινες μεμβράνες
τεντωμένες και από τις δύο πλευρές. Παιζόταν με το χέρι συνήθως από γυναίκες.
*Της Κορνηλίας Χατζηασλάνη
** Πηγή : repository.acropolis-education.gr
Τρία έργα του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, οι «Μικρές Κυκλάδες» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, τα «Λυρικά», σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη και οι «Μπαλάντες» σε ποίηση Μανόλη. Αναγνωστάκη, σε μεταγραφή για πιάνο, σαντούρι και φωνή του Νίκου Σκουράκη, «ανεβαίνουν» τα Σάββατα του Δεκέμβρη, στις 21.00 στον Πολυχώρο «Σκαλί art» στην Ηλιούπολη... Τραγούδι : Νίκος Θεοδωράκης, Μαρία Καψαλού, Ενορχήστρωση και πιάνο : Νίκος Σκουράκης, Σαντούρι : Μαρία Καψαλού...
Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)