Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδερφέ μου απ’ τον κόσμο... Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. (Γιάννης Ρίτσος)

Παρασκευή 6 Απριλίου 2018

Πιάνο...

Το πιάνο (παλαιότερη ελληνική απόδοση: κλειδοκύμβαλο) είναι μουσικό όργανο, που 
εντάσσεται στην κατηγορία των πληκτροφόρων (κατ' άλλους θεωρείται χορδόφωνο). 
Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος μουσικό όργανο μετά το εκκλησιαστικό όργανο. 
Ο μουσικός που χειρίζεται το πιάνο λέγεται πιανίστας, (παλαιότερα κλειδοκυμβαλιστής). 
Παίζεται με πλήκτρα, σε οριζόντια διάταξη, τα οποία όταν πατηθούν από τα δάκτυλα 
του πιανίστα σηκώνουν σφυράκια που χτυπούν τις χορδές του, παράγοντας έτσι ήχους.
Η δυνατότητα να δίνει μια διαφορετική νότα από το κάθε δάχτυλο και να κάνει κάθε 
νότα απαλή ή δυνατή, δίνει στο πιάνο μια εκπληκτική ποικιλία έκφρασης. 
Το πιάνο μπορεί να αποδώσει μουσική είτε ως σόλο όργανο, είτε μέσα σε μια ορχήστρα. 
Το πιάνο κατέχει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο και στην τζαζ, την μπλουζ και το ροκ εν 
ρολ, καθώς και στη λαϊκή μουσική όπου είτε κυριαρχεί είτε λειτουργεί ως βοηθητικό για 
άλλα όργανα.
Τα πιάνα διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: α) τα όρθια πιάνα, οι χορδές των 
οποίων φέρονται σε κάθετη διάταξη με το επίπεδο των πλήκτρων και β) τα λεγόμενα 
πιάνα με ουρά, οι χορδές των οποίων βρίσκονται σε οριζόντια διάταξη ως προς το έδαφος. 
Τα καλύτερα καθώς και αρκετά ακριβά σε τιμή είναι τα πιάνα με ουρά που είναι μεγάλα 
όχι μόνο σε μέγεθος αλλά και σε ήχο. Τα όρθια πιάνα είναι ίσως πιο συνηθισμένα γιατί 
καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο αλλά και επειδή είναι λιγότερο ακριβά.

Το πιάνο ονομάστηκε έτσι διότι μπορούσε να παίζει "πιάνο" (piano) που στην ιταλική 
γλώσσα -και σύμφωνα με τους μουσικούς όρους- σημαίνει σιγά. Το πρώτο πιάνo, το 
πιανοφόρτε ή φορτεπιάνο (pianoforte και fortepiano), όπως ονομάζονταν, (δηλαδή 
απαλά-δυνατά), εφευρέθηκε το 1711 από τον Μπαρτολομέο Κριστοφόρι (Bartolomeo 
Cristofori). Οι πρόγονοί του υπήρξαν το κλαβίχορδο (Clavichord) και το τσέμπαλο.

Η έκτασή του είναι 7⅓ οκτάβες με 88 πλήκτρα αν και ορισμένα μοντέλα της Bösendorfer 
έχουν έκταση 8 οκτάβων. Και οι δύο τύποι πιάνου αποτελούνται από ηχείο, σώμα υποσ-
τήριξης, πλαίσιο, χορδές, πληκτρολόγιο, πεντάλ και βασικό μηχανισμό. Σε ένα πιάνο υπάρ-
χουν συνήθως 52 λευκά πλήκτρα (από ελεφαντόδοντο ή άσπρο πλαστικό υλικό) και 36 
μαύρα πλήκτρα (είτε από έβενο είτε από μαύρο πλαστικό υλικό).

Πηγή : Βικιπαίδεια


Χειμώνας 1974... Γιάννης Σπανός, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Πάριος και Γιάννης Καλατζής... στο στούντιο, για την ολοκλήρωση του μουσικού άλμπουμ "Οδός Αριστοτέλους" σε μουσική Γιάννη Σπανού και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου...

Ιούλης 1974... Λίγες ημέρες μετά την πτώση της χούντας στην Ελλάδα... Μεγάλη συναυλία στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας... Στη φωτογραφία κάποιοι από τις συντελεστές... Μαρίζα Κωχ, Σταύρος Παράβας, Γιώργος Νταλάρας, Μελίνα Μερκούρη, Νίκος Ξυλούρης...

Σαν σήμερα... 6 Απρίλη 1971, πέθανε ο Ρώσος Ιγκόρ Στραβίνσκι (1882 - 1971), ένας εφευρέτης της μουσικής.

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Ιγκόρ Στραβίνσκι ερωτήθηκε από ένα 
φρουρό των γαλλικών συνόρων τι επαγγελλόταν. «Είμαι εφευρέτης μουσικής» απάντησε. 
Η απάντηση ήταν χαρακτηριστική του Ρώσου συνθέτη: πεζή, βέβαιη και διόλου ρομαντική.
Ο Στραβίνσκι επίσης αρνούνταν επίμονα πως η έμπνευση ενός συνθέτη προέρχεται από 
κάποια θεϊκή παρέμβαση. Η δική του έμπνευση προερχόταν από τις ανάγκες των επόμενων 
αναθέσεών του.

Με την ιδιόρρυθμη γοητεία του ο Στραβίνσκι προξενούσε έκπληξη και περιέργεια στον 
περίγυρό του. Οι αντιθέσεις του προκαλούσαν δέος. Παρ’ όλη τη νευρικότητά του η ικα-
νότητά του να ελκύει τους γύρω του ήταν χαρισματική. Είχε πολλούς φίλους αλλά και 
κόλακες, οι βασικοί του φίλοι υπήρξαν οι συνθέτες Κλοντ Ντεμπυσί και Μορίς Ραβέλ, 
ο Πάμπλο Πικάσο, ο Βασλάβ Νιζίνσκι και ο Ζαν Κοκτό. Ο Στραβίνσκι στη ζωή του 
μετακινήθηκε πολύ, από τη Ρωσία όπου ζούσε ως το 1914 στην Ελβετία (1914-1920), 
ύστερα στη Γαλλία (1920-1939) και τέλος στις Ηνωμένες Πολιτείες (1939 ως τον θάνατό 
του). Σύμφωνα με τον ίδιο, σε κανένα από αυτά τα σπίτια δεν μπορούσε να ησυχάσει τη 
νύχτα αν δεν έκαιγε ένα φως έξω από την πόρτα του. Με αυτόν τον τρόπο τον έπαιρνε 
ο ύπνος στην Αγία Πετρούπολη, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια.

Ο Ιγκόρ Στραβίνσκι γεννήθηκε στο Οράνιενμπαουμ, κοντά στην Πετρούπολη. Ήταν ο 
τρίτος από του τέσσερις γιους των Άννα Κολοντόφσκι και Φιόντορ Ιγκνιάτιεβιτς Στρα-
βίνσκι. Ο πατέρας του ήταν η κύρια μπάσα φωνή της Αυτοκρατορικής Όπερας της Αγίας 
Πετρούπολης. Η μουσική μόρφωση του Στραβίνσκι ξεκίνησε στο πλευρό του μεγάλου 
ρώσου συνθέτη Νικολάι Ρίμσκι Κόρσακοφ. Κάτω από την επίβλεψή του ο νεαρός συνθέ-
της συνέθεσε τα πρώτα του ορχηστικά κομμάτια, μια συμφωνία και μια σουίτα.

Το 1908 ο Στραβίνσκι ταχυδρόμησε στον δάσκαλό του την παρτιτούρα ενός καινούργιου 
ορχηστικού κομματιού, τα «Πυροτεχνήματα». Το πακέτο επιστράφηκε στον αποστολέα 
συνοδευόμενο από ένα σημείωμα. «Δεν παραδόθηκε λόγω θανάτου του αποδέκτη». 
Η επίσημη εκπαίδευση του συνθέτη είχε λάβει τέλος.

Ανάμεσα στις πρώτες συνθέσεις του Στραβίνσκι, γραμμένες κάτω από το βλέμμα του 
μοναδικού του δασκάλου, και τις συνθέσεις ενός ώριμου άνδρα μεσολάβησαν περίπου 
εκατό δημιουργίες: συμφωνίες, κοντσέρτα, κομμάτια δωματίου, τραγούδια, σονάτες 
πιάνου, όπερες και κυρίως μπαλέτα. Η επιρροή αυτών των δημιουργιών ήταν εμβριθής. 
Αμέσως μετά τον χαμό του δασκάλου του ο Ιγκόρ Στραβίνσκι στράφηκε προς τη μουσική
ψυχοσύνθεση των Γάλλων ιμπρεσιονιστών Κλοντ Ντεμπυσί και Μορίς Ραβέλ, ενώ παράλ-
ληλα διατήρησε την εθνικιστική του αντίληψη. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα 
μουσικά κομμάτια «Πυροτεχνήματα», «Ο Φαύνος και η Βοσκοπούλα» και το μπαλέτο 
«Πουλί της Φωτιάς».

Η πρωτοτυπία του έργου «Πουλί της Φωτιάς», ως προς τα νέα μουσικά του στοιχεία που 
έδιναν έμφαση στους ανόμοιους και στακάτους ήχους, οδήγησε σε δύο νέες συνθέσεις για 
τα ρωσικά μπαλέτα Ντιάγκιλεφ, το μπαλέτο «Πετρούσκα» και το μπαλέτο «Ιεροτελεστία 
της Άνοιξης», τα οποία αποτέλεσαν ορόσημα της μουσικής του 20ού αιώνα. Με το τέλος 
του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Στραβίνσκι συνέθεσε την «Ιστορία του Στρατιώτη» και το 
«Τανγκό». Μεταξύ των δύο μεγάλων πολέμων, ο Ιγκόρ Στραβίνσκι υπήρξε ο πιο σημαντι-
κός μοντέρνος συνθέτης, κυρίως στη Γαλλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο συνθέτης πέθανε σε ηλικία ογδόντα οκτώ χρόνων, στο νεοαποκτηθέν διαμέρισμά του, 
στο νούμερο 920 της Πέμπτης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης, από καρδιακή προσβολή. 
Η κηδεία του έγινε στη Βενετία και όχι στη Νέα Υόρκη, στη «ρωσική γωνία» του νεκρο-
ταφείου του Σαν Μισέλ. Ο συνθέτης εξέφραζε πάντα μια συμπάθεια προς την ιταλική 
πόλη, όπου πρωτοπαρουσιάστηκαν μερικές από τις πιο σημαντικές του δημιουργίες. 
Στην ίδια γωνία βρίσκεται θαμμένος και ο Ρώσος ιμπρεσάριος του μπαλέτου Σεργκέι 
Ντιάγκιλεφ, ο οποίος στις 29 Μαΐου του 1913 επιμελήθηκε την αρχική παραγωγή της 
«Ιεροτελεστίας της Άνοιξης», δίνοντας με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία στον Στραβίν-
σκι να μεγαλουργήσει.

*Αναδημοσίευση από τον "Ημεροδρόμο"

6 Απρίλη 1964... Κυκλοφορεί ένα ιστορικό μουσικό άλμπουμ, η "Καταχνιά"...

Σαν σήμερα... 6 Απρίλη 1964, κυκλοφορεί το μουσικό άλμπουμ "Καταχνιά" σε 
μουσική Χρήστου Λεοντή και στίχους Κώστα Βίρβου, εμπνευσμένους από την 
Κατοχή, την Αντίσταση και την Απελευθέρωση.
Τραγουδούν ο Στέλιος Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και τη χορωδία Κορίνθου, 
ενώ τα κείμενα του Βίρβου που επιμελήθηκε ο Νικηφόρος Βρεττάκος, διαβάζει 
ο Δημήτρης Μυράτ. Μπουζούκια παίζουν ο Γιαννάκης Αγγέλου και ο Χρήστος 
Νικολόπουλος. Το εξώφυλλο φιλοτεχνήθηκε από τον Σπύρο Βασιλείου.

Τα τραγούδια του άλμπουμ : 

1) Καταχνιά (Καζαντζίδης - Χορωδία) 
2) Πείνα (Καζαντζίδης - Μαρινέλλα) 
3) Τι κι αν με ρίξεις στο κελί (Χορωδία) 
4) Νεοζηλανδός (Μαρινέλλα) 
5) Γιατί να γίνω μάνα (Μαρινέλλα) 
6) Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια (Καζαντζίδης - Μαρινέλλα - Xορωδία) 
7) Αδελφέ Ισραηλίτη (Χορωδία) 
8) Ομηρία (Χορωδία) 
9) Ένας ξύλινος σταυρός (Καζαντζίδης - Μαρινέλλα) 
10) Το τραγούδι της ειρήνης (Χορωδία)

Πέμπτη 5 Απριλίου 2018

Ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα και ο Μανώλης Χιώτης στο στούντιο, το 1954, σε ηχογράφηση τραγουδιών του συνθέτη...

Βίκυ Μοσχολιού... Μια μεγάλη γυναικεία φωνή, που σεβάστηκε και υπηρέτησε, όσο λίγοι, το καλό Ελληνικό τραγούδι...

Σαν σήμερα... 5 Απρίλη 1994, πεθαίνει μετά από χρήση μεγάλης ποσότητας ηρωίνης και ηρεμιστικών χαπιών, ο Κερτ Κομπέιν (Kurt Donald Cobain) (1967 - 1994), Αμερικάνος μουσικός, τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης, δημιουργός του ροκ συγκροτήματος Nirvana...

Σαν σήμερα... 5 Απρίλη 1908, γεννήθηκε ο διεθνούς φήμης Αυστριακός (ελληνικής καταγωγής) μουσικός και διευθυντής ορχήστρας Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (Herbert von Karajan) (1908 - 1989)...

Τετάρτη 4 Απριλίου 2018

Μια νύχτα στο Πασαλιμάνι...

Ένα καταπληκτικό τραγούδι το οποίο ηχογραφήθηκε το 1938. Δημιουργός του είναι 
ο Βασίλης Τσιτσάνης και ερμηνευτής ο Στράτος Παγιουμτζής (δεύτερη φωνή ο ίδιος 
ο συνθέτης).

Σιντάρτα... (Άλκης Αλκαίος)...

Απόψε μέτρησα για σένα χίλια μίλια
λευκό χαρτί μες στης αγάπης τη μποτίλια, 
το φως που ρίχνει η κάμαρά σου στην αυλή σου, 
για μένα είναι σινεμά του παραδείσου.

Χίλια τα πλάνα σου, τα χρώματα κι οι τόποι, 
Ελένη, Κίρκη, Ναυσικά και Πηνελόπη
μια χαραμάδα άνοιξέ μου να περάσω
μ’ ένα σου τρικ να ψωνιστώ και να ξεχάσω.

Είν’ η καρδιά μου φτερωτή σε άδειο μύλο, 
φύσα ουρανέ μου κι όταν σβήσει ο παλμός, 
θα `ναι για σένα που θα ζω σε αιώνιο κύκλο
ατμός, βροχή, ποτάμι, θάλασσα κι ατμός.

Βάφει η σελήνη τα βουνά κι εσύ τα χείλη, 
μ’ άρωμα ψέμα μου ποτίζεις το μαντήλι, 
κι ύστερα φεύγεις με αυτόματο πιλότο, 
κάποιο κρυμμένο θησαυρό να βρεις στο Νότο.

Τόσα ταξίδια σε κορμιά ψυχές και τρένα, 
τόσα τραγούδια σε παράθυρα κλεισμένα, 
σαν τους φαντάρους που ξεχνούν τη μοναξιά τους, 
μ’ ένα φτηνό τρανζιστοράκι στη σκοπιά τους.

Στίχοι του Άλκη Αλκαίου, τους οποίους ο Θάνος Μικρούτσικος με την καταπληκτική 
μουσική του τους έκανε ένα υπέροχο τραγούδι, το οποίο περιλαμβάνεται στο μουσικό 
άλμπουμ "Υπέροχα μονάχοι" που κυκλοφόρησε το 2006. Το τραγούδι ερμηνεύει 
εξαιρετικά ο ίδιος ο συνθέτης.

Φαρίντ αλ Ατράς (Farid al-Atrash) (1915 - 1974)... "Ο βασιλιάς του αυτιού"... Οι Άραβες μουσικοί τον θεωρούν ως τον καλύτερο μουσικό στο ούτι και τον μεγαλύτερο τραγουδιστή της εποχής του...