Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019
Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019
«Ότι αγαπάς υπάρχει»... Η νέα δισκογραφική δουλειά του σπουδαίου συνθέτη Τάσου Γκρους...
Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη στον πρόωρο και πολύ άδικο χαμό του γιου του Γιώργου...
Το άλμπουμ περιλαμβάνει 16 τραγούδια σε ποίηση : Γκύντερ Γκρας, Άλις Τόρι, Θοδωρή
Γκόνη, Πάμπλο Νερούδα, Ιωάννη Βηλαρά, Βαγγέλη Κάσσου, Ηλία Γκρη, Θανάση Βενέτη,
Ηλία Κατσούλη, Βαγγέλη Βελώνια, Πωλ Ελυάρ, Ηλία Τσέχου, Ιωάννη Πανουτσόπουλου
και Γιώργου Μπασδέκη.
Τραγουδούν : Φωτεινή Βελεσιώτου, Καλλιόπη Βέττα, Τάσος Γκρους, Παντελής Θαλασ-
σινός, Αργυρώ Καπαρού, Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, Γιώργος Μεράντζας, Γιώργος Ντα-
λάρας, Γιάννης Παλαμίδας, Μάρθα Φριντζήλα.
Ενορχήστρωση : Νίκος Βελώνιας, Γιάννης Κ. Ιωάννου, Γιώργος Νταλάρας, Αλέξανδρος
Καψακαβάδης.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει 16 τραγούδια σε ποίηση : Γκύντερ Γκρας, Άλις Τόρι, Θοδωρή
Γκόνη, Πάμπλο Νερούδα, Ιωάννη Βηλαρά, Βαγγέλη Κάσσου, Ηλία Γκρη, Θανάση Βενέτη,
Ηλία Κατσούλη, Βαγγέλη Βελώνια, Πωλ Ελυάρ, Ηλία Τσέχου, Ιωάννη Πανουτσόπουλου
και Γιώργου Μπασδέκη.
Τραγουδούν : Φωτεινή Βελεσιώτου, Καλλιόπη Βέττα, Τάσος Γκρους, Παντελής Θαλασ-
σινός, Αργυρώ Καπαρού, Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, Γιώργος Μεράντζας, Γιώργος Ντα-
λάρας, Γιάννης Παλαμίδας, Μάρθα Φριντζήλα.
Ενορχήστρωση : Νίκος Βελώνιας, Γιάννης Κ. Ιωάννου, Γιώργος Νταλάρας, Αλέξανδρος
Καψακαβάδης.
Τρίτη 19 Μαρτίου 2019
Πάγωσε η τσιμινιέρα... Μουσική : Μάνος Λοΐζος, Ποίηση : Φώντας Λάδης, Ερμηνεία : Γιώργος Νταλάρας...
Πάγωσ' η τσιμινιέρα
κι απ' έξω από την πύλη
εργάτες μαζεμένοι συζητάνε.
Προχώρησε η μέρα
με δαγκωμένα χείλη
σηκώνουν τα πανό και ξεκινάνε.
Πέντε καμιόνια στείλαν
στου φεγγαριού τη χάση
και γύρισαν γεμάτα απεργοσπάστες.
Γεμάτα ξαναφύγαν
κανείς δε θα περάσει
κάλλιο να πάμε όλοι μετανάστες.
Πέρασε ένας μήνας
οι μηχανές σκουριάζουν
και τα παιδιά κρυώνουν και πεινάνε.
Στους δρόμους της Αθήνας
φέιγ βολάν μοιράζουν
εργάτες κι υποστήριξη ζητάνε.
κι απ' έξω από την πύλη
εργάτες μαζεμένοι συζητάνε.
Προχώρησε η μέρα
με δαγκωμένα χείλη
σηκώνουν τα πανό και ξεκινάνε.
Πέντε καμιόνια στείλαν
στου φεγγαριού τη χάση
και γύρισαν γεμάτα απεργοσπάστες.
Γεμάτα ξαναφύγαν
κανείς δε θα περάσει
κάλλιο να πάμε όλοι μετανάστες.
Πέρασε ένας μήνας
οι μηχανές σκουριάζουν
και τα παιδιά κρυώνουν και πεινάνε.
Στους δρόμους της Αθήνας
φέιγ βολάν μοιράζουν
εργάτες κι υποστήριξη ζητάνε.
Σήμερα... 19 Μάρτη 2019... Εκδήλωση - Αφιέρωμα στον ποιητή Φώντα Λάδη...
Το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ ανοίγει τις πόρτες του για να
υποδεχτεί το δημιουργό Φώντα Λάδη, την Τρίτη 19 Μάρτη στις 7 μ.μ., σε μία εκδήλωση
αφιερωμένη στο πλούσιο έργο και την προσφορά του.
Στην εκδήλωση θα ακουστούν τραγούδια μελοποιημένης ποίησης του Φώντα Λάδη από
τους δίσκους «Τα τραγούδια μας» σε μουσική του Μάνου Λοΐζου, «Τα τραγούδια της
λευτεριάς» σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, «Γράμματα από τη Γερμανία» σε μου-
σική του Μίκη Θεοδωράκη. Επίσης, θα παρουσιαστούν αποσπάσματα από την ποιητική
συλλογή «Καθημερινός Φασισμός», σε μελοποίηση του Γιώργου Κομπογιάννη.
Θα συμμετέχουν οι τραγουδιστές Απόστολος Ρίζος, Δημήτρης Κανέλλος, καθώς και ο συν-
θέτης Γιώργος Κομπογιάννης. Επίσης, θα τραγουδήσουν οι Μαίρη Μπαχτιάρογλου και
Αντώνης Φρόνιμος.
Θα παίξουν οι Τάσος Τσάκος (πιάνο), Περικλής Μαλακατές (μπάσο), Ζαχαρίας Γερασκλής
(μπουζούκι), Παύλος Παπαναστασάτος (μπουζούκι, κιθάρα), Δημήτρης Γιαννούχος
(κρουστά).
υποδεχτεί το δημιουργό Φώντα Λάδη, την Τρίτη 19 Μάρτη στις 7 μ.μ., σε μία εκδήλωση
αφιερωμένη στο πλούσιο έργο και την προσφορά του.
Στην εκδήλωση θα ακουστούν τραγούδια μελοποιημένης ποίησης του Φώντα Λάδη από
τους δίσκους «Τα τραγούδια μας» σε μουσική του Μάνου Λοΐζου, «Τα τραγούδια της
λευτεριάς» σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, «Γράμματα από τη Γερμανία» σε μου-
σική του Μίκη Θεοδωράκη. Επίσης, θα παρουσιαστούν αποσπάσματα από την ποιητική
συλλογή «Καθημερινός Φασισμός», σε μελοποίηση του Γιώργου Κομπογιάννη.
Θα συμμετέχουν οι τραγουδιστές Απόστολος Ρίζος, Δημήτρης Κανέλλος, καθώς και ο συν-
θέτης Γιώργος Κομπογιάννης. Επίσης, θα τραγουδήσουν οι Μαίρη Μπαχτιάρογλου και
Αντώνης Φρόνιμος.
Θα παίξουν οι Τάσος Τσάκος (πιάνο), Περικλής Μαλακατές (μπάσο), Ζαχαρίας Γερασκλής
(μπουζούκι), Παύλος Παπαναστασάτος (μπουζούκι, κιθάρα), Δημήτρης Γιαννούχος
(κρουστά).
Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019
Μαλαματένια Λόγια... Μουσική : Γιάννης Μαρκόπουλος, Ποίηση : Μάνος Ελευθερίου, Ερμηνεία : Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Λάκης Χαλκιάς, Τάνια Τσανακλίδου...
Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
τ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χτες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ άστρο του φονιά.
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή.
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ ασετιλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά.
Και στ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή.
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά.
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί.
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς.
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
τ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χτες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ άστρο του φονιά.
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή.
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ ασετιλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά.
Και στ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή.
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά.
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί.
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς.
Κυριακή 17 Μαρτίου 2019
Τρελή κι αδέσποτη... Μουσική : Νίκος Ξυδάκης, Στίχοι : Μανώλης Ρασούλης, Ερμηνεία : Νίκος Παπάζογλου...
Νιώθω ποια είσαι όταν λες το σ΄ αγαπώ
σαν μια βασίλισσα τσιγγάνα που περνάει
και μπαίνει στις καρδιές σαν να `τανε μετρό
που φωτισμένο βάζει μπρος και ξεκινάει.
Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη
έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά
έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι
έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά.
Κι είσαι εκείνη που αν μαζί της κοιμηθώ
θα `χω ξεχάσει ποιος να είμαι και πού πάω
κι αν αφορμή `σαι συ ν΄ αλλάξω εαυτό
το παρελθόν μου μπρος τα πόδια σου πετάω.
Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη
έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά
έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι
έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά.
σαν μια βασίλισσα τσιγγάνα που περνάει
και μπαίνει στις καρδιές σαν να `τανε μετρό
που φωτισμένο βάζει μπρος και ξεκινάει.
Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη
έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά
έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι
έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά.
Κι είσαι εκείνη που αν μαζί της κοιμηθώ
θα `χω ξεχάσει ποιος να είμαι και πού πάω
κι αν αφορμή `σαι συ ν΄ αλλάξω εαυτό
το παρελθόν μου μπρος τα πόδια σου πετάω.
Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη
έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά
έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι
έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά.
Μπαγάσας... (Νικόλας Άσιμος)...
Αφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης, και ξαναέλα να με πάρεις, ουρανέ.
Για δεν υπήρξα κατεργάρης
και την χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ.
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
μιάν ανάσα γυρεύω για να γιάνω.
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις
πρότεινε μου κάποια λύση
δε θα σου παρακοστίσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ'αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν.
Αφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους.
Πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ.
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
Κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μη θαρρείς πως με ταράζεις.
Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν.
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης, και ξαναέλα να με πάρεις, ουρανέ.
Για δεν υπήρξα κατεργάρης
και την χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ.
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
μιάν ανάσα γυρεύω για να γιάνω.
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις
πρότεινε μου κάποια λύση
δε θα σου παρακοστίσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ'αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν.
Αφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους.
Πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ.
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
Κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μη θαρρείς πως με ταράζεις.
Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)