Στιγμές και πρόσωπα της μουσικής, γενικά... και της καλής Ελληνικής μουσικής, ειδικά...
Κυριακή 28 Απριλίου 2019
Σάββατο 27 Απριλίου 2019
Παρασκευή 26 Απριλίου 2019
Το "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας"...
Η σπουδαία αυτή ορχηστρική μουσική, το "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας" γράφτηκε από
το Μάνο Λοΐζο για την ταινία "Ευδοκία" του Αλέξη Δαμιανού το 1971.
το Μάνο Λοΐζο για την ταινία "Ευδοκία" του Αλέξη Δαμιανού το 1971.
Τρίτη 23 Απριλίου 2019
Δημήτριος Σέμσης ή Σαλονικιός (1883 - 1950)...
Ο Δημήτριος Σέμσης, ήταν βιρτουόζος παραδοσιακός βιολιστής. Γεννήθηκε το 1883 στη
Στρώμνιτσα η οποία την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανήκε στο βιλαέτι της
Θεσσαλονίκης.
Ο πατέρας του και ο παππούς ήταν Ομπρελάδες και επίσης βιολιστές. Στα τέλη του δεκά-
του ενάτου αιώνα, συμμετείχε στη μπάντα ενός τσίρκου, το οποίο περιόδευε σε όλα τα
Βαλκάνια. Αργότερα εντάχθηκε σε άλλες περιοδεύουσες ορχήστρες και έπαιξε στην
Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο, Σουδάν και αλλού. Μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου,
η Στρώμνιτσα πέρασε στο Βασίλειο της Σερβίας. Στο τέλος του 1919 η οικογένεια του
Δημήτριου Σέμση μετανάστευσε στη Θεσσαλονίκη. Το 1923 παντρεύτηκε τη Δήμητρα
Κανούλα και απέκτησε 4 παιδιά. Στις αρχές του 1927 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα.
Αυτή την εποχή έλαβε το προσωνύμιο "Σαλονικιός", μάλλον επειδή κάποιοι παράγοντες
των δισκογραφικών εταιρειών νόμιζαν ότι καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη.
Είναι ο πρώτος οργανοπαίκτης που το όνομά του αναγράφεται στις ετικέτες δίσκων.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Δημήτρης Σέμσης ήταν Διευθυντής Ηχογράφησης
στην ΗΜV και στην Columbia, θέσεις με μεγάλη επιρροή, τις οποίες και διατήρησε και
στις δεκαετίες του 1930 και 1940. Συμμετείχε σε εκατοντάδες ηχογραφήσεις παραδοσια-
κών, σμυρναϊκών και ρεμπέτικων τραγουδιών στο διάστημα 1924 - 1931, παρουσίασε γύ-
ρω στο 1928 τα πρώτα του τραγούδια και το 1931 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση
της His Master's Voice, θέση που κράτησε μέχρι το θάνατό του. Έγραψε πάνω από 100
τραγούδια.
Τη δεκαετία του 1930, ο Δημήτρης ηχογραφούσε με τη Ρόζα Εσκενάζι γνωρίζοντας μεγά-
λες επιτυχίες. Συχνά, την συνόδευε στις ταβέρνες μαζί με τους Τομπούλη, Λάμπρο Σαββαΐ-
δη και Λάμπρο Λεοναρίδη. Οι συνθέσεις του ηχογραφούνταν από τους μεγαλύτερους καλ-
λιτέχνες της εποχής εκείνης, όπως η Ρίτα Αμπατζή, ο Στελλάκης Περπινιάδης και ο Στρά-
τος Παγιουμτζής. Έγραψε ρεμπέτικα και δημοτικά τραγούδια, καθώς και σμυρνέικα και
αμανέδες.
Όπως φαίνεται από τις ηχογραφήσεις, ο Δημήτρης ήταν, χωρίς αμφιβολία, ο μεγαλύτερος
βιολιστής που ηχογράφησε στο χώρο του ρεμπέτικου/σμυρνέικου. Ηχογράφησε πολλές
εκατοντάδες δίσκους και πολλοί από αυτούς επανακυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια.
Το 1972, σε μια συνέντευξή της, η Ρόζα Εσκενάζι είπε ότι ο Δημήτρης έπαιζε "το καλύτερο
βιολί του κόσμου".
Μετά από μια σύντομη νοσηλεία, ο Δημήτρης Σέμσης πέθανε από καρκίνο στην Αθήνα,
στις 13 Γενάρη του 1950.
Πηγή : Βικιπαίδεια
Στρώμνιτσα η οποία την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανήκε στο βιλαέτι της
Θεσσαλονίκης.
Ο πατέρας του και ο παππούς ήταν Ομπρελάδες και επίσης βιολιστές. Στα τέλη του δεκά-
του ενάτου αιώνα, συμμετείχε στη μπάντα ενός τσίρκου, το οποίο περιόδευε σε όλα τα
Βαλκάνια. Αργότερα εντάχθηκε σε άλλες περιοδεύουσες ορχήστρες και έπαιξε στην
Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο, Σουδάν και αλλού. Μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου,
η Στρώμνιτσα πέρασε στο Βασίλειο της Σερβίας. Στο τέλος του 1919 η οικογένεια του
Δημήτριου Σέμση μετανάστευσε στη Θεσσαλονίκη. Το 1923 παντρεύτηκε τη Δήμητρα
Κανούλα και απέκτησε 4 παιδιά. Στις αρχές του 1927 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα.
Αυτή την εποχή έλαβε το προσωνύμιο "Σαλονικιός", μάλλον επειδή κάποιοι παράγοντες
των δισκογραφικών εταιρειών νόμιζαν ότι καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη.
Είναι ο πρώτος οργανοπαίκτης που το όνομά του αναγράφεται στις ετικέτες δίσκων.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Δημήτρης Σέμσης ήταν Διευθυντής Ηχογράφησης
στην ΗΜV και στην Columbia, θέσεις με μεγάλη επιρροή, τις οποίες και διατήρησε και
στις δεκαετίες του 1930 και 1940. Συμμετείχε σε εκατοντάδες ηχογραφήσεις παραδοσια-
κών, σμυρναϊκών και ρεμπέτικων τραγουδιών στο διάστημα 1924 - 1931, παρουσίασε γύ-
ρω στο 1928 τα πρώτα του τραγούδια και το 1931 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση
της His Master's Voice, θέση που κράτησε μέχρι το θάνατό του. Έγραψε πάνω από 100
τραγούδια.
Τη δεκαετία του 1930, ο Δημήτρης ηχογραφούσε με τη Ρόζα Εσκενάζι γνωρίζοντας μεγά-
λες επιτυχίες. Συχνά, την συνόδευε στις ταβέρνες μαζί με τους Τομπούλη, Λάμπρο Σαββαΐ-
δη και Λάμπρο Λεοναρίδη. Οι συνθέσεις του ηχογραφούνταν από τους μεγαλύτερους καλ-
λιτέχνες της εποχής εκείνης, όπως η Ρίτα Αμπατζή, ο Στελλάκης Περπινιάδης και ο Στρά-
τος Παγιουμτζής. Έγραψε ρεμπέτικα και δημοτικά τραγούδια, καθώς και σμυρνέικα και
αμανέδες.
Όπως φαίνεται από τις ηχογραφήσεις, ο Δημήτρης ήταν, χωρίς αμφιβολία, ο μεγαλύτερος
βιολιστής που ηχογράφησε στο χώρο του ρεμπέτικου/σμυρνέικου. Ηχογράφησε πολλές
εκατοντάδες δίσκους και πολλοί από αυτούς επανακυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια.
Το 1972, σε μια συνέντευξή της, η Ρόζα Εσκενάζι είπε ότι ο Δημήτρης έπαιζε "το καλύτερο
βιολί του κόσμου".
Μετά από μια σύντομη νοσηλεία, ο Δημήτρης Σέμσης πέθανε από καρκίνο στην Αθήνα,
στις 13 Γενάρη του 1950.
Πηγή : Βικιπαίδεια
Κυριακή 21 Απριλίου 2019
Σάββατο 20 Απριλίου 2019
Σαντούρι...
Το σαντούρι είναι έγχορδο κρουστό επίπεδο μουσικό όργανο. Το όνομά του προέρχεται
από την ελληνική λέξη ψαλτήριον, μέσω της περσικής γλώσσας σαντούρ (ψαλτήρι).
Πρόκειται για αρχαίο μουσικό όργανο που επινοήθηκε πιθανόν στη Περσία από την οποία
και διαδόθηκε τόσο προς την Ινδία και την Κίνα, όσο και δυτικά στη Μέση Ανατολή και τη
Βαλκανική. Κατασκευάζεται συνηθέστερα από ξύλο καρυδιάς. Έχει σχήμα τραπεζοειδές
επί του οποίου φέρονται οριζοντίως και επάλληλα 72 μεταλλικές χορδές, ανά τρεις για κάθε
φθόγγο, αποδίδοντας έτσι 24 νότες, με τις μεγαλύτερες σε μήκος χορδές στο κάτω μέρος
και τις μικρότερες στο άνω. Οι χορδές του οργάνου αυτού, "χορδίζονται" στο 1/4 με ειδικά
"ωτία" που φέρονται συνηθέστερα επί της δεξιάς πλευράς του οργάνου και οι οποίες
κρούονται με μικρά ραβδία, οι άκρες των οποίων φέρουν μεταλλικές κοιλόμορφες σφύρες
(σαν κουταλάκια).
Το σαντούρι χρησιμοποιείται κυρίως στην παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας και άλλων
χωρών της Εγγύς Ανατολής.Υπήρξαν πολλοί σπουδαίοι σαντουριέριδες όπως ο Αριστείδης
Μόσχος, ο οποίος και είχε δημιουργήσει σχετική σχολή διάδοσης ο Τασος Διακογιώργης,
που είχε συμμετάσχει σε όλα τα σύγχρονα έργα σπουδαίων συνθετών όπως ο Μίκης
Θεοδωράκης, ο Νίκος Καλαϊτζής ή Μπινταγιάλας γνήσιος εκφραστής της μικρασιάτικης
μουσικής, ο Δημήτρης Κοφτερός ο οποίος έχει ασχοληθεί και με την συγγραφή βιβλίων
όπως το (Δοκίμιο για το ελληνικό σαντούρι, Μυτιληνιό σαντούρι και μελίφθογγο ελληνικό
σαντούρι πρακτική και εκμάθηση).
*Πηγή : Βικιπαίδεια
από την ελληνική λέξη ψαλτήριον, μέσω της περσικής γλώσσας σαντούρ (ψαλτήρι).
Πρόκειται για αρχαίο μουσικό όργανο που επινοήθηκε πιθανόν στη Περσία από την οποία
και διαδόθηκε τόσο προς την Ινδία και την Κίνα, όσο και δυτικά στη Μέση Ανατολή και τη
Βαλκανική. Κατασκευάζεται συνηθέστερα από ξύλο καρυδιάς. Έχει σχήμα τραπεζοειδές
επί του οποίου φέρονται οριζοντίως και επάλληλα 72 μεταλλικές χορδές, ανά τρεις για κάθε
φθόγγο, αποδίδοντας έτσι 24 νότες, με τις μεγαλύτερες σε μήκος χορδές στο κάτω μέρος
και τις μικρότερες στο άνω. Οι χορδές του οργάνου αυτού, "χορδίζονται" στο 1/4 με ειδικά
"ωτία" που φέρονται συνηθέστερα επί της δεξιάς πλευράς του οργάνου και οι οποίες
κρούονται με μικρά ραβδία, οι άκρες των οποίων φέρουν μεταλλικές κοιλόμορφες σφύρες
(σαν κουταλάκια).
Το σαντούρι χρησιμοποιείται κυρίως στην παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας και άλλων
χωρών της Εγγύς Ανατολής.Υπήρξαν πολλοί σπουδαίοι σαντουριέριδες όπως ο Αριστείδης
Μόσχος, ο οποίος και είχε δημιουργήσει σχετική σχολή διάδοσης ο Τασος Διακογιώργης,
που είχε συμμετάσχει σε όλα τα σύγχρονα έργα σπουδαίων συνθετών όπως ο Μίκης
Θεοδωράκης, ο Νίκος Καλαϊτζής ή Μπινταγιάλας γνήσιος εκφραστής της μικρασιάτικης
μουσικής, ο Δημήτρης Κοφτερός ο οποίος έχει ασχοληθεί και με την συγγραφή βιβλίων
όπως το (Δοκίμιο για το ελληνικό σαντούρι, Μυτιληνιό σαντούρι και μελίφθογγο ελληνικό
σαντούρι πρακτική και εκμάθηση).
*Πηγή : Βικιπαίδεια
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)









