Αργύρης Κουνάδης... Ένας σπουδαίος μουσικός, ο οποίος πέθανε σαν σήμερα... 22 Νοέμβρη 2011...

Ο Αργύρης Κουνάδης γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη τον Φλεβάρη του 1924. 
Ερχόμενος στην Ελλάδα σπούδασε στην Αθήνα πιάνο και ανώτερα θεωρητικά και 
διπλωματούχος αυτών έλαβε στη συνέχεια υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (1958), όπου 
και μετέβη στη τότε Δυτική Γερμανία συνεχίζοντας τις σπουδές του στη πόλη 
Φράιμπουρκ απ΄ όπου και έλαβε πτυχίο διευθυντού ορχήστρας.

Το 1961 έλαβε μέρος στον Διεθνή διαγωνισμό της Εταιρίας Σύγχρονης Μουσικής 
στη Κολωνία με επιτυχία. Δύο χρόνια μετά ανέλαβε καθηγητής της μουσικής στην 
Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Φράιμπουρκ. Το 1967 έλαβε μέρος στον Διεθνή Δια-
γωνισμό Μουσικής στο Αμβούργο. Κατά το αμέσως επόμενο διάστημα 1967-1973 
διεύθυνε όλα τα προγράμματα «Βίβα Μούζικα» της ίδιας της Σχολής.

Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως μουσική δωματίου, μουσική για όπερες, 
αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (σε περισσότερες από δέκα ταινίες), 
καθώς και την μουσική σύνθεση πολλών ελληνικών τραγουδιών των δεκαετιών του 
1970 και 1980. Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το «Χορικό» για συμφωνική 
ορχήστρα, τα «Ετεροφωνικά ιδιόμελα» για συμφωνική επίσης ορχήστρα, «Κουϊντέτο 
για πνευστά», «Κουαρτέτο για έγχορδα» κ.ά.. Επίσης οι, περισσότερο με σαρκαστικό 
χαρακτήρα, όπερες: «Το λαστιχένιο φέρετρο», «Τα μαγεμένα αναλόγια», «Απόδραση»,
«Τειρεσίας», «Βάκχαι» κ.ά.
Τα περισσότερα έργα του Α. Κουνάδη, μέχρι το 1980, είχαν παιχτεί σ΄ όλες τις χώρες 
της Δ. Ευρώπης, καθώς επίσης και στις ΗΠΑ, Καναδά Αργεντινή, Βραζιλία, Ιαπωνία, 
Αυστραλία, Ισραήλ, Πολωνία, Ρουμανία , Γιουγκοσλαβία και βέβαια στην Ελλάδα, 
τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή όσο και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κ.α.

Από τα ελληνικά τραγούδια, που έγραψε τη μουσική, ξεχωρίζουν περισσότερο το ωραίο 
θαλασσινό τραγούδι «Όρτσα τα πανιά», με τους αλληγορικούς στίχους των ψυχικών 
δυνάμεων της ελευθερίας, «Στη πλατεία Αβησσυνίας» και το «do you like the Greece» 
που απέδωσε σε πρώτη εκτέλεση ο Α. Καλογιάννης, επίσης και η «Λατέρνα» που την 
τραγούδησε η Ελένη Βιτάλη.

Φιλμογραφία

Ουρανός (1962)
Αντιγόνη (1961)
Eroica (1960)
Της νύχτας τα καμώματα (1957)
Κυριακάτικοι ήρωες (1956)
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956)
Θυσία της μάνας (1956)
Τζο ο τρομερός (1955)
Το ποντικάκι (Το κορίτσι με τα λουλούδια) (1954)
Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται (ταινία) (1953)
Ο πύργος των ιπποτών (1952)

Ο Α. Κουνάδης ήταν μόνιμος κάτοικος της πόλης Φράιμπουρκ της Γερμανίας, 
όπου και πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2011.

*Πηγή : Βικιπαίδεια

O Antony Joseph, ένας τζαζ ποιητής, στο Half Note από την Παρασκευή 22 Νοέμβρη μέχρι και τη Δευτέρα 25 Νοέμβρη...

Μάλλον δεν υπάρχουν πολλοί σύγχρονοι ποιητές που να διδάσκουν δημιουργική γραφή 
σε πανεπιστήμιο και, παράλληλα, να εμφανίζονται σε πλήθη κόσμου σε διάφορα φεστιβάλ. 
Ο Anthony Joseph είναι η εξαίρεση ενώ το συγγραφικό του έργο (ποίηση,  λογοτεχνία 
κ.λπ.), αυγαταίνει παράλληλα με το επιστημονικό και η καλλιτεχνική του υπόσταση γίνε-
ται όλο και πιο σαφής. Για να γίνουμε κι εμείς πιο σαφείς, ο Anthony Joseph είναι μια 
ξεχωριστή καλλιτεχνική προσωπικότητα που πρωτοπορεί στη σύγχρονη αφροβρετανική 
μουσική σκηνή. Στην ουσία είναι ένας τζαζ ποιητής που αντλεί από την εδραιωμένη ήδη 
τζαζ ποίηση και τον σουρεαλισμό σε συνδυασμό με τις μουσικές του ρίζες, που είναι αυτές 
της Καραϊβικής και ιδιαίτερα του Τρίνινταντ, απ’ όπου και προέρχεται.

Ο Anthony Joseph είναι ένας διανοητής ράπερ που δεν αυτοεξαντλείται στα τυπικά του 
χιπ χοπ αλλά επιλέγει ζωντανές μουσικές από το πολιτισμικό του περιβάλλον για να δώσει 
μια ισχυρή μουσική ταυτότητα που ήδη έχει καταγραφεί σε επτά σημαντικούς δίσκους από 
το 2007 ως σήμερα που δίνουν μια νέα διάσταση στον συνδυασμό τζαζ φανκ και ποιητικού 
λόγου.

Ο Anthony Joseph γεννήθηκε στο Τρίνινταντ και η βασική του επίδραση ήταν η μουσική 
calypso ενώ στην εφηβεία του ανακάλυψε το ταλέντο του στο γράψιμο και γνώρισε τη 
μουσική reggae. Στην Αγγλία σπούδασε λογοτεχνία και γνώρισε το έργο του Gil Scott-
Heron, του πρωτοπόρου αυτού τζαζ ποιητή και ράπερ. Από εκεί, τα πράγματα πήραν τον 
δρόμο τους και η τέχνη του Anthony Joseph αναδείχθηκε με τέτοιους ρυθμούς που σήμερα 
να είναι ανάμεσα στους κορυφαίους του σύγχρονου ποιητικού τζαζ-ραπ, με συνεργασίες 
με εξέχοντες μουσικούς της μοντέρνας σκηνής σόουλ, τζαζ, world κ.λπ.

*Αναδημοσίευση από το in.gr

Σαν σήμερα... 21 Νοέμβρη 1904, γεννήθηκε στο Σαίντ Τζόζεφ του Μιζούρι ο σπουδαίος Αφροαμερικάνος μουσικός της τζαζ Κόλμαν Ράντολφ Χόκινς (Coleman Randolph Hawkins) (1904 - 1969), βιρτουόζος του σαξοφώνου και με καθοριστική συμβολή στην καθιέρωση του οργάνου, στη τζαζ μουσική...

Η εφεύρεση του φωνόγραφου (γραμμοφώνου)...

Σαν σήμερα... 20 Νοέμβρη 1805, κάνει πρεμιέρα στη Βιέννη η μοναδική όπερα του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, "Φιντέλιο"...

Σαν σήμερα... 20 Νοέμβρη 1894, πεθαίνει ο Αντόν Γκριγκόρεβιτς Ρουμπινστάιν (Анто́н Григо́рьевич Рубинште́йн) (1829 - 1894), Ρώσος πιανίστας, συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και εκπαιδευτικός, από τους σπουδαιότερους της εποχής του και ιδρυτής του περίφημου Ωδείου της Αγίας Πετρούπολης...

Ο σπουδαίος Σέρβος μουσικός Γκόραν Μπρέγκοβιτς (Goran Bregović) έρχεται ξανά στην Αθήνα όπως πάντα με τη μπάντα του, The Wedding and Funeral Band και ένα σύνολο 10 εγχόρδων και χορωδών. Όπως ανακοινώθηκε, η συναυλία του την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, στο Christmas Theater, είναι sold out, οπότε προστέθηκε ακόμη μία ημερομηνία, την Τρίτη 10 Δεκέμβρη...

Αποσπάσματα από εξαιρετικές μουσικές συνθέσεις του σπουδαίου Αυστριακού συνθέτη Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert) (1797 - 1828)...

Σαν σήμερα... 19 Νοέμβρη 1828, πέθανε σε ηλικία 31 χρόνων, ο σπουδαίος Αυστριακός συνθέτης Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert) (1797 - 1828)...

Ο Φραντς Σούμπερτ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους μουσουργούς όλων των εποχών 
και ίσως ο καλύτερος εκφραστής του ρομαντισμού στην μουσική. Η ποιότητα των έργων 
του σε όλους τους τομείς, όπως συμφωνίες, μουσική για πιάνο, μουσική δωματίου και πά-
νω απ'όλα στην μορφή του ληντ (ρομαντικά τραγούδια) αγγίζει την τελειότητα και είναι 
ακόμα πιο αξιοθαύμαστη αν αναλογισθεί κανείς ότι πέθανε σε ηλικία 31 μόλις ετών. 

Ήταν εξαιρετικά παραγωγικός σε όλη τη διάρκεια της σύντομης ζωής του. Συνέθεσε έργα
όπως : 9 συμφωνίες, 15 κουαρτέτα εγχόρδων, το κουιντέτο εγχόρδων "Η πέστροφα", 2 τρίο 
για πιάνο, περίπου 20 σονάτες για πιάνο, 6 μουσικές στιγμές για πιάνο, 8 Improptus για 
πιάνο, Φαντασία σε ντο μείζονα "Ο Οδοιπόρος για πιάνο", πάνω από 600 λίντερ (Lieder), 
με σημαντικότερους τους κύκλους "Η Ωραία Μυλωνού" και "Χειμωνιάτικο ταξίδι", 4 λει-
τουργίες, το ορατόριο "Λάζαρος" και 4 όπερες. 

Το 1823, όταν εκδήλωσε κάποιο αφροδίσιο νόσημα. Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι πάσ-
χει από σύφιλη, ανίατη και θανατηφόρα ασθένεια εκείνη την εποχή. Αυτό το γεγονός του 
δημιούργησε κατάθλιψη και τον επηρέασε σημαντικά. Πιθανολογείται ότι ακριβώς, αυτή 
η άσχημη ψυχολογική του κατάσταση τον εμπόδισε να ολοκληρώσει την 8η συμφωνία του, 
που έμεινε για πάντα γνωστή με το όνομα "Ημιτελής".
Τα χρόνια περνούσαν με εναλλαγές ανάμεσα στην επιτυχία και τις δυσκολίες ως το 1828, 
όταν η ήδη κλονισμένη υγεία του επιδεινώθηκε από τυφοειδή πυρετό, που τον οδήγησε 
τελικά στο θάνατο, στις 19 Νοέμβρη και σε ηλικία 31 ετών.

"Σαν μαγεμένο το μυαλό μου"... Δημήτρης Γκόγκος ( Μπαγιαντέρας )

Σαν σήμερα... στις 18 Νοέμβρη 1985, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 χρόνων... ο Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας...

Υπήρξε σπουδαίος συνθέτης, τραγουδιστής και εξαιρετικός οργανοπαίκτης, ένας από 
τους σπουδαιότερους ρεμπέτες.
Πολλά τα αγαπημένα του τραγούδια, με τα οποία μεγαλώσαμε και εξακολουθούμε και 
σήμερα να ακούμε και να αγαπάμε. Κάποια από αυτά είναι : «Ζούσα μοναχός χωρίς 
αγάπη», «Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια», «Αποβραδίς ξεκίνησα», «Σαν μαγεμένο 
το μυαλό μου φτερουγίζει», «Ξεκινάει μια ψαροπούλα», «H μικρή από το Πασαλιμάνι», 
«Το τραγούδι της αγάπης»,«Ξαβεργιώτισσα», «Πειραιωτοπούλα», «Παρηγοριά ζητού-
σα κάθε βράδυ», «Αλάνι με φωνάζουν», «To μαναβάκι», «Θα κλέψω μια μελαχρινή», 
«Γυρνώ σαν νυχτερίδα», «Πάντα με γλυκό χασίσι», «Για μια κουτσουκαριώτισσα», 
«Μάτια γλυκά και γαλανά», «Μ' έχεις μαγεμένο», «Να' ναι γλυκό το βόλι», τραγούδι 
για τον καπετάνιο Άρη, «Στη σκλαβωμένη Ελλάδα μας», τραγούδι για τον ΕΛΑΣ κλπ.

Το 1941, μέσα στην κατοχή, έχασε το φως του, λόγω αβιταμίνωσης.
Το παρατσούκλι «Μπαγιαντέρας», το πήρε το 1925 όταν διασκεύασε και έπαιξε στο 
μπουζούκι του κάποια κομμάτια από την οπερέτα του Ούγγρου συνθέτη Έμεριχ Κάλμαν 
"Η Μπαγιαντέρα".

Είχα την τύχη και τη χαρά να τον γνωρίζω προσωπικά όταν ήμουν έφηβος, στη Δραπετ-
σώνα, και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γλυκύτητα και την ανθρωπιά του, αλλά και το πάθος 
του για το μπουζούκι... Εκτός βέβαια από μπουζούκι, έπαιζε εξαιρετικά μαντολίνο, κιθά-
ρα και βιολί.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ "Κύριε" Μήτσο... όπως σε έλεγα τότε... ούτε φυσικά και τα 
αγαπημένα σου τραγούδια...

Ο Δημήτρης Γκόγκος δουλευτής και ο ίδιος για χρόνια στο λιμάνι του Πειραιά, ζυμωμέ-
νος και ταυτισμένος με την εργατική τάξη, έδειξε από πολύ νωρίς έντονο πολιτικό ενδια-
φέρον. Έτσι λίγο πριν από τον πόλεμο έγινε μέλος του ΚΚΕ και έμεινε πιστός στα ιδανικά 
του μέχρι το τέλος.

Κοσμάς Λεοντιάδης

Εδώ Πολυτεχνείο... (Προσωπικό video από το κανάλι μας στο YouTube)...