Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020
Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020
Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2020
Ρόζα Εσκενάζυ... Κορυφαία ερμηνεύτρια του ρεμπέτικου και του σμυρναίικου τραγουδιού...
Η Ρόζα Εσκενάζυ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των ετών 1883 - 1890 από
γονείς Εβραίους, σεφαρδίτικης καταγωγής (Ισπανοεβραία). Το πραγματικό όνομά της
ήταν Σάρα Σκενάζι.
Γύρω στο 1900 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δέκα χρόνια αργότερα
και παρά τις αντιρρήσεις των γονιών της, η Ρόζα ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία ως
χορεύτρια σε θέατρα και κέντρα διασκέδασης, ενώ σύντομα άρχισε και να τραγουδά, ελληνικά, τούρκικα και αρμένικα τραγούδια.
Στα μέσα της δεκαετίας του '20 κατέβηκε στην Αθήνα κι έπιασε δουλειά ως τραγουδίστρια
στα στέκια των μουσικών της προσφυγιάς. Ο Παναγιώτης Τούντας δεν άργησε να την
ανακαλύψει κι έτσι το 1928-29 έκανε τις πρώτες της ηχογραφήσεις. Γρήγορα έγινε αρκετά
γνωστή και κατά τη δεκαετία του 1930 ηχογράφησε πάνω από 500 ρεμπέτικα, σμυρναίικα
και δημοτικά τραγούδια, ενώ συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες της Σμύρνης και της
Πόλης, όπως ο Κώστας Σκαρβέλης, ο Ιάκωβος Μοντανάρης, ο Ιωάννης Δραγάτσης (ή
Ογδοντάκης), ο Κώστας Τζόβενος, ο Σπύρος Περιστέρης, ο Κώστας Καρίπης, ο Γρηγόρης
Ασίκης, ο Σωτήρης Γαβαλάς, ο Μανώλης Χρυσαφάκης, ο Βαγγέλης Παπάζογλου και άλλοι.
Τα δημοφιλέστερα τραγούδια της : Δημητρούλα, Τα κεριά τα σπαρματσέτα, Ναυ-τάκι, Χαρικλάκι, Κάτω στα λεμονάδικα, Μπαμπέσα, Καναρίνι μου γλυκό, Πρέ-
ζα όταν πιεις, Αμανές, Μπαμ και μπουμ, Μη βιάζεσαι μικρή μου θα σ' αρραβω-
νιαστώ, Γύφτισσα, Λιλή η σκανταλιάρα, Σέρβικος πολίτικος, Έλα φως μου,
Μού 'χεις πάρει το μυαλό, Αερόπλανο θα πάρω, Πατρινιά, Μαρικάκι μου, κ.ά.
Η Ρόζα Εσκενάζυ υπήρξε η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα που τραγούδησε σε πάλκο. Άψογη
ερμηνεύτρια, με ύφος, τεχνική και πάθος, αποτέλεσε σημείο αναφοράς και πρότυπο όλων
των μετέπειτα τραγουδιστριών. Τραγική σύμπτωση, το ρεμπέτικο του τεκέ, που τόσο
ιδανικά υπηρέτησε, έμελλε να σβήσει με αφορμή ένα δικό της τραγούδι: Το "Πρέζα όταν
πιεις" στάθηκε η αφορμή για την επιβολή της Μεταξικής λογοκρισίας, που άνοιξε το δρόμο
στη σχολή Τσιτσάνη, θέτοντας στο περιθώριο τους ρεμπέτες του μεσοπολέμου.
Τη δεκαετία του 1940 και πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ταξίδεψε ως τραγουδίστρια
στα Βαλκάνια, την Τουρκία και τη Μέση Ανατολή. Μετά τον πόλεμο, έκανε περιοδείες στις
Η.Π.Α. και την Τουρκία. Παρέμεινε "μάχιμη" ως τα γεράματά της, διατηρώντας τις ωραίες
ανατολίτικες φορεσιές της (σαλβάρια) που είχε από τα νεανικά της χρόνια. Μετά το 1977
έπασχε από άνοια και παρουσίαζε κρίσεις αμνησίας.
Πέθανε στο σπίτι της, στην Κηπούπολη Περιστερίου, στις 2 Δεκεμβρίου του 1980.
Πηγή : sansimera.gr/biographies
γονείς Εβραίους, σεφαρδίτικης καταγωγής (Ισπανοεβραία). Το πραγματικό όνομά της
ήταν Σάρα Σκενάζι.
Γύρω στο 1900 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δέκα χρόνια αργότερα
και παρά τις αντιρρήσεις των γονιών της, η Ρόζα ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία ως
χορεύτρια σε θέατρα και κέντρα διασκέδασης, ενώ σύντομα άρχισε και να τραγουδά, ελληνικά, τούρκικα και αρμένικα τραγούδια.
Στα μέσα της δεκαετίας του '20 κατέβηκε στην Αθήνα κι έπιασε δουλειά ως τραγουδίστρια
στα στέκια των μουσικών της προσφυγιάς. Ο Παναγιώτης Τούντας δεν άργησε να την
ανακαλύψει κι έτσι το 1928-29 έκανε τις πρώτες της ηχογραφήσεις. Γρήγορα έγινε αρκετά
γνωστή και κατά τη δεκαετία του 1930 ηχογράφησε πάνω από 500 ρεμπέτικα, σμυρναίικα
και δημοτικά τραγούδια, ενώ συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες της Σμύρνης και της
Πόλης, όπως ο Κώστας Σκαρβέλης, ο Ιάκωβος Μοντανάρης, ο Ιωάννης Δραγάτσης (ή
Ογδοντάκης), ο Κώστας Τζόβενος, ο Σπύρος Περιστέρης, ο Κώστας Καρίπης, ο Γρηγόρης
Ασίκης, ο Σωτήρης Γαβαλάς, ο Μανώλης Χρυσαφάκης, ο Βαγγέλης Παπάζογλου και άλλοι.
Τα δημοφιλέστερα τραγούδια της : Δημητρούλα, Τα κεριά τα σπαρματσέτα, Ναυ-τάκι, Χαρικλάκι, Κάτω στα λεμονάδικα, Μπαμπέσα, Καναρίνι μου γλυκό, Πρέ-
ζα όταν πιεις, Αμανές, Μπαμ και μπουμ, Μη βιάζεσαι μικρή μου θα σ' αρραβω-
νιαστώ, Γύφτισσα, Λιλή η σκανταλιάρα, Σέρβικος πολίτικος, Έλα φως μου,
Μού 'χεις πάρει το μυαλό, Αερόπλανο θα πάρω, Πατρινιά, Μαρικάκι μου, κ.ά.
Η Ρόζα Εσκενάζυ υπήρξε η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα που τραγούδησε σε πάλκο. Άψογη
ερμηνεύτρια, με ύφος, τεχνική και πάθος, αποτέλεσε σημείο αναφοράς και πρότυπο όλων
των μετέπειτα τραγουδιστριών. Τραγική σύμπτωση, το ρεμπέτικο του τεκέ, που τόσο
ιδανικά υπηρέτησε, έμελλε να σβήσει με αφορμή ένα δικό της τραγούδι: Το "Πρέζα όταν
πιεις" στάθηκε η αφορμή για την επιβολή της Μεταξικής λογοκρισίας, που άνοιξε το δρόμο
στη σχολή Τσιτσάνη, θέτοντας στο περιθώριο τους ρεμπέτες του μεσοπολέμου.
Τη δεκαετία του 1940 και πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ταξίδεψε ως τραγουδίστρια
στα Βαλκάνια, την Τουρκία και τη Μέση Ανατολή. Μετά τον πόλεμο, έκανε περιοδείες στις
Η.Π.Α. και την Τουρκία. Παρέμεινε "μάχιμη" ως τα γεράματά της, διατηρώντας τις ωραίες
ανατολίτικες φορεσιές της (σαλβάρια) που είχε από τα νεανικά της χρόνια. Μετά το 1977
έπασχε από άνοια και παρουσίαζε κρίσεις αμνησίας.
Πέθανε στο σπίτι της, στην Κηπούπολη Περιστερίου, στις 2 Δεκεμβρίου του 1980.
Πηγή : sansimera.gr/biographies
Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2020
Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2020
Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020
Νέες στοιχεία έρχονται στο φως, που δείχνουν πως οι χιμπατζήδες είναι λάτρεις της μουσικής και του χορού...
Ιάπωνες επιστήμονες, κατέγραψαν ύστερα από έρευνα που πραγματοποίησαν πως, οι χιμ-
πατζήδες χτυπούσαν παλαμάκια, με χέρια και πόδια, ενώ χόρευαν την ώρα, που άκουγαν
μουσική με πιάνο, κάτι που ίσως ρίξει φως στο πως οι πρόγονοι του ανθρώπου, αρέσκονται
να χορεύουν όταν ακούνε κάποια μελωδία.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Κιότο και περιελάμβανε εφτά
χιμπατζήδες να ακούνε έξι μουσικά κομμάτια των δύο λεπτών το καθένα, για έξι μέρες.
Αν και κανένας από τους εφτά χιμπατζήδες, δεν είχε εκπαιδευτεί να χορεύει, εντούτοις,
όλοι τους κουνιόντουσαν στους ρυθμούς της μουσικής, κάθε φορά που αυτή ακουγόταν.
«Οι χιμπατζήδες, χορεύουν κατά κάποιον τρόπο σαν τους ανθρώπους», δήλώσε ο υπεύ-
θυνος της έρευνας, Δρ. Γιούκο Χατόρι.
Ένα άλλο στοιχείο που παρατήρησαν οι επιστήμονες ήταν πως οι αρσενικοί ήταν πολύ
πιο εκφραστικοί από τους θυληκούς, καθώς όχι μόνο χόρευαν περισσότερο αλλά παράλ-
ληλα επιδείκνυαν τις φωνητικές τους ικανότητες.
Η έρευνα ανέφερε ότι, τα ευρήματα υποδηλώνουν πως, η αγάπη του ανθρώπου για την
μουσική και τον χορό, είναι πρωταρχική και βαθιά ριζωμένη μέσα στο DNA του, παρά
κάτι στο οποίο διδαχτήκε ή εκπαιδεύτηκε.
Πηγή : Independent
πατζήδες χτυπούσαν παλαμάκια, με χέρια και πόδια, ενώ χόρευαν την ώρα, που άκουγαν
μουσική με πιάνο, κάτι που ίσως ρίξει φως στο πως οι πρόγονοι του ανθρώπου, αρέσκονται
να χορεύουν όταν ακούνε κάποια μελωδία.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Κιότο και περιελάμβανε εφτά
χιμπατζήδες να ακούνε έξι μουσικά κομμάτια των δύο λεπτών το καθένα, για έξι μέρες.
Αν και κανένας από τους εφτά χιμπατζήδες, δεν είχε εκπαιδευτεί να χορεύει, εντούτοις,
όλοι τους κουνιόντουσαν στους ρυθμούς της μουσικής, κάθε φορά που αυτή ακουγόταν.
«Οι χιμπατζήδες, χορεύουν κατά κάποιον τρόπο σαν τους ανθρώπους», δήλώσε ο υπεύ-
θυνος της έρευνας, Δρ. Γιούκο Χατόρι.
Ένα άλλο στοιχείο που παρατήρησαν οι επιστήμονες ήταν πως οι αρσενικοί ήταν πολύ
πιο εκφραστικοί από τους θυληκούς, καθώς όχι μόνο χόρευαν περισσότερο αλλά παράλ-
ληλα επιδείκνυαν τις φωνητικές τους ικανότητες.
Η έρευνα ανέφερε ότι, τα ευρήματα υποδηλώνουν πως, η αγάπη του ανθρώπου για την
μουσική και τον χορό, είναι πρωταρχική και βαθιά ριζωμένη μέσα στο DNA του, παρά
κάτι στο οποίο διδαχτήκε ή εκπαιδεύτηκε.
Πηγή : Independent
Η Πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης...
Στη «Χρυσοποίκιλτη Αίθουσα» του Μεγάρου των Φίλων της Μουσικής στην αυστριακή
πρωτεύουσα, πραγματοποιήθηκε, όπως κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, η Πρωτοχρονιάτικη
Συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης.
Η Χρυσοποίκιλτη Αίθουσα διακοσμείται την ημέρα της Συναυλίας με 30.000 λουλούδια
από τους δημοτικούς Κήπους της Βιέννης.
Η συναυλία μεταδίδεται ζωντανά σε 90 χώρες και την παρακολουθούν πάνω από 50
εκατομμύρια τηλεθεατές.
πρωτεύουσα, πραγματοποιήθηκε, όπως κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, η Πρωτοχρονιάτικη
Συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης.
Η Χρυσοποίκιλτη Αίθουσα διακοσμείται την ημέρα της Συναυλίας με 30.000 λουλούδια
από τους δημοτικούς Κήπους της Βιέννης.
Η συναυλία μεταδίδεται ζωντανά σε 90 χώρες και την παρακολουθούν πάνω από 50
εκατομμύρια τηλεθεατές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)