Ο Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς γεννήθηκε το 1892 στο προάστιο Αρναούκιοϊ της
Κωνσταντινούπολης.
Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική, έπαιζε ούτι και κιθάρα, και άρχισε γύρω στα 1910
να εργάζεται επαγγελματικά ως τραγουδιστής. Με αφορμή τα όμορφα "τσακίσματα", και
τους "κυματισμούς" της φωνής του, απέκτησε το παρατσούκλι Νταλγκάς (που στα ελληνι-
κά σημαίνει "πάθος", και στα τουρκικά "κυματισμός"), με το οποίο έμελλε να γίνει περισ-
σότερο γνωστός στη συνέχεια. Το 1919 παντρεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη την Αργυρώ
Νικολάου με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Άννα.
Μεταξύ 1920 - 22 με την ορχήστρα του τραγουδά στο υπερωκεάνιο «Βασιλεύς Αλέξανδρος»
για τους Έλληνες μετανάστες που ταξιδεύουν στην Αμερική. Εκεί μαθαίνει τα νέα για τη
Μικρασιατική καταστροφή και εγκαθίσταται με την οικογένειά του μόνιμα στην Ελλάδα,
στον Πειραιά αρχικά και αργότερα στα Πετράλωνα. Στην Ελλάδα αρχίζει να εργάζεται ως
τραγουδιστής ή μουσικός σε διάφορα κέντρα με Σμυρνέικα, λαϊκά, και ρεμπέτικα συγκρο-
τήματα. Μεταξύ των συνεργατών του αυτή την εποχή, ο Κώστας Τζόβενος, ο Δημήτρης
Σέμσης, ο Κώστας Καρίπης, ο Σπύρος Περιστέρης, κ.ά. Την ίδια περίοδο αρχίζει να συνθέ-
τει και δικά του τραγούδια. Στη δισκογραφία εμφανίζεται μεταξύ 1926 - 1933, ηχογραφών-
τας κυρίως στην His Master's Voice, περισσότερα από 400 ρεμπέτικα και παραδοσιακά
τραγούδια. Ως τραγουδιστής υπήρξε ανεπανάληπτος, ενώ λόγω των εξαιρετικών φωνητικών
του ικανοτήτων αναδείχτηκε ως ένας από τους καλύτερους -μαζί με τον Κώστα Νούρο και
το Βαγγέλη Σωφρονίου- εκτελεστές μανέδων. Μετά το 1933, και ενώ έχει ήδη εγκαταλείψει
το ούτι και παίζει κιθάρα, εξαφανίζεται από τη δισκογραφία και αρχίζει να εμφανίζεται σε
διάφορες αριστοκρατικές ταβέρνες τραγουδώντας ελαφρά (καντάδες, ρομάντζες, επιθεω-
ρησιακά κ.λ.π.) τραγούδια. Κύριος συνεργάτης του αυτή την εποχή ο Φίλανδρος Μάρκου
(ο μετέπειτα σύζυγος της κόρης του Νταλγκά, Άννας). Μεταξύ 1937 - 1939, επανεμφανίζε-
ται ως συνθέτης στη δισκογραφία, με ένα μικρό αριθμό ελαφρών τραγουδιών. Συνεχίζει τις
εμφανίσεις του μέχρι το 1941. Με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, εγκαταλείπει το
πάλκο, βυθίζεται στη μελαγχολία και πεθαίνει τελικά στις αρχές του 1945.
Ο Αντώνης Νταλγκάς αναμφισβήτητα, είναι μια από τις σπουδαιότερες φωνές του Ελλη-
νικού τραγουδιού. Με το σπάνιο φωνητικό του χάρισμα, συνέβαλε στη διάσωση μιας
παράδοσης αιώνων, η οποία χωρίς αυτόν και τους άλλους σημαντικούς εκφραστές, ελάχι-
στα δείγματα θα είχαν διασωθεί. Η ικανότητά του στους κυματισμούς και τα τσακίσματα
επηρέασε και νεότερους ερμηνευτές και δίδαξε τον τρόπο ερμηνείας, τον οποίο χρησιμο-
ποίησαν οι επόμενοι ως εφαλτήριο για να χαράξουν τη δική τους πορεία.
Πηγές : rebetiko.sealabs.net και e-orfeas.gr
Κωνσταντινούπολης.
Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική, έπαιζε ούτι και κιθάρα, και άρχισε γύρω στα 1910
να εργάζεται επαγγελματικά ως τραγουδιστής. Με αφορμή τα όμορφα "τσακίσματα", και
τους "κυματισμούς" της φωνής του, απέκτησε το παρατσούκλι Νταλγκάς (που στα ελληνι-
κά σημαίνει "πάθος", και στα τουρκικά "κυματισμός"), με το οποίο έμελλε να γίνει περισ-
σότερο γνωστός στη συνέχεια. Το 1919 παντρεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη την Αργυρώ
Νικολάου με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Άννα.
Μεταξύ 1920 - 22 με την ορχήστρα του τραγουδά στο υπερωκεάνιο «Βασιλεύς Αλέξανδρος»
για τους Έλληνες μετανάστες που ταξιδεύουν στην Αμερική. Εκεί μαθαίνει τα νέα για τη
Μικρασιατική καταστροφή και εγκαθίσταται με την οικογένειά του μόνιμα στην Ελλάδα,
στον Πειραιά αρχικά και αργότερα στα Πετράλωνα. Στην Ελλάδα αρχίζει να εργάζεται ως
τραγουδιστής ή μουσικός σε διάφορα κέντρα με Σμυρνέικα, λαϊκά, και ρεμπέτικα συγκρο-
τήματα. Μεταξύ των συνεργατών του αυτή την εποχή, ο Κώστας Τζόβενος, ο Δημήτρης
Σέμσης, ο Κώστας Καρίπης, ο Σπύρος Περιστέρης, κ.ά. Την ίδια περίοδο αρχίζει να συνθέ-
τει και δικά του τραγούδια. Στη δισκογραφία εμφανίζεται μεταξύ 1926 - 1933, ηχογραφών-
τας κυρίως στην His Master's Voice, περισσότερα από 400 ρεμπέτικα και παραδοσιακά
τραγούδια. Ως τραγουδιστής υπήρξε ανεπανάληπτος, ενώ λόγω των εξαιρετικών φωνητικών
του ικανοτήτων αναδείχτηκε ως ένας από τους καλύτερους -μαζί με τον Κώστα Νούρο και
το Βαγγέλη Σωφρονίου- εκτελεστές μανέδων. Μετά το 1933, και ενώ έχει ήδη εγκαταλείψει
το ούτι και παίζει κιθάρα, εξαφανίζεται από τη δισκογραφία και αρχίζει να εμφανίζεται σε
διάφορες αριστοκρατικές ταβέρνες τραγουδώντας ελαφρά (καντάδες, ρομάντζες, επιθεω-
ρησιακά κ.λ.π.) τραγούδια. Κύριος συνεργάτης του αυτή την εποχή ο Φίλανδρος Μάρκου
(ο μετέπειτα σύζυγος της κόρης του Νταλγκά, Άννας). Μεταξύ 1937 - 1939, επανεμφανίζε-
ται ως συνθέτης στη δισκογραφία, με ένα μικρό αριθμό ελαφρών τραγουδιών. Συνεχίζει τις
εμφανίσεις του μέχρι το 1941. Με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, εγκαταλείπει το
πάλκο, βυθίζεται στη μελαγχολία και πεθαίνει τελικά στις αρχές του 1945.
Ο Αντώνης Νταλγκάς αναμφισβήτητα, είναι μια από τις σπουδαιότερες φωνές του Ελλη-
νικού τραγουδιού. Με το σπάνιο φωνητικό του χάρισμα, συνέβαλε στη διάσωση μιας
παράδοσης αιώνων, η οποία χωρίς αυτόν και τους άλλους σημαντικούς εκφραστές, ελάχι-
στα δείγματα θα είχαν διασωθεί. Η ικανότητά του στους κυματισμούς και τα τσακίσματα
επηρέασε και νεότερους ερμηνευτές και δίδαξε τον τρόπο ερμηνείας, τον οποίο χρησιμο-
ποίησαν οι επόμενοι ως εφαλτήριο για να χαράξουν τη δική τους πορεία.
Πηγές : rebetiko.sealabs.net και e-orfeas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου