Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδερφέ μου απ’ τον κόσμο... Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. (Γιάννης Ρίτσος)

Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Σπύρος Ζαγοραίος (1928 - 2014)... Ένας σπουδαίος λαϊκός ερμηνευτής, στιχουργός και συνθέτης...

Ο Σπύρος Ζαγοραίος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Ιούνη 1928 και μεγάλωσε στον Άγιο 
Αρτέμιο (Γούβα) του Παγκρατίου. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, που σημάδεψαν ανε-
ξίτηλα τη ζωή του. Στη διάρκεια της κατοχής έχασε το ένα του χέρι, καθώς περιεργαζόταν 
μία χειροβομβίδα που βρήκε στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Γράμματα δεν έμαθε, αλλά η καλή φωνή του τον οδήγησε κατευθείαν στο λαϊκό τραγούδι.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1952 από την Αθήνα και μετά ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη. 
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγός του 
Ζωή και μαζί δημιούργησαν ένα από τα δημοφιλέστερα ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού.

Συνεργάστηκε με τα σπουδαιότερα ονόματα της εποχής και ερμήνευσε επιτυχίες, που 
τραγουδιούνται μέχρι σήμερα: «Ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ», «Άναψε το τσιγάρο», 
«Προσευχή», «Στης Λαρίσης το ποτάμι», «Τρελοκόριτσο», «Θα πεθάνω γλυκιά μου 
αγάπη», «Ντόλτσε βίτα», «Κατηγόρα με», «Έγιναν γκρίζα τα μαλλιά μου», «Οι γαρυ-
φαλλιές», «Όλες είσαστε ίδιες», «Ο αλήτης», «Άδικα χάρε καρτερείς», «Η κούκλα», 
«Πάρτε κύριε λαχεία», «Ο ανάπηρος», «Ερωτιάρης», «Τον χάρο τον αντάμωσαν» και 
πολλά άλλα.
Πραγματοποίησε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού που ζουν 
Έλληνες. Έως και τα τελευταία σχεδόν χρόνια της ζωής του εξακολουθούσε την καλλι-
τεχνική του δραστηριότητα στο Αιγάλεω Αττικής, όπου διέμενε, και είχε δημιουργήσει 
κάτω από το σπίτι του το λαϊκό κέντρο «Εντελαμαγκέν».

Ο Σπύρος Ζαγοραίος πέθανε στις 20 Οκτώβρη 2014, σε ηλικία 86 ετών. Τα τελευταία  
χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας με τη νόσο Πάρκινσον, που τον 
ταλαιπωρούσε. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε από το 2009, όταν έχασε 
το γιο του σε ηλικία 49 ετών.

Πηγή : sansimera.gr/biographies

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου