Ήταν 18 Ιούνη του 1967. Η Αμερική βρισκόταν στη δίνη των φυλετικών ταραχών και του
Πολέμου στο Βιετνάμ. Το καλοκαίρι του ’67, γνωστό ως το «καλοκαίρι της αγάπης», είναι
γνωστό μέχρι σήμερα για τις μεγάλες συγκεντρώσεις των hippies στη Νέα Υόρκη, το Λος
Άντζελες, τη Φιλαδέλφεια, το Σιάτλ, το Πόρτλαντ, το Μόντρεαλ αλλά και σε άλλες ευρω-
παϊκές πόλεις. Η σεξουαλική ελευθερία κι η δημιουργική έκφραση το χαρακτήριζαν.
Άνθρωποι της μουσικής, είχαν μία πρωτότυπη ιδέα και άκρως δημιουργική. Διοργάνωσαν
μία πολυήμερη συναυλία με τα τότε καθιερωμένα πρόσωπα της μουσικής σκηνής, αλλά και
με νέους καλλιτέχνες, τα έσοδα της οποίας διατέθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ανάμεσα στα ονόματα των μουσικών ήταν κι εκείνο του Τζίμι Χέντριξ. Πάνω από 200.000
άνθρωποι πέρασαν την πύλη του Φεστιβάλ του Μόντερει, για να δουν από κοντά τα είδωλα
εκείνης της εποχής. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές και αξέχαστες στιγμές του Φεστιβάλ
ήταν όταν ο Χέντριξ στο δικό του φινάλε έκαψε επί σκηνής την κιθάρα του.
Πολέμου στο Βιετνάμ. Το καλοκαίρι του ’67, γνωστό ως το «καλοκαίρι της αγάπης», είναι
γνωστό μέχρι σήμερα για τις μεγάλες συγκεντρώσεις των hippies στη Νέα Υόρκη, το Λος
Άντζελες, τη Φιλαδέλφεια, το Σιάτλ, το Πόρτλαντ, το Μόντρεαλ αλλά και σε άλλες ευρω-
παϊκές πόλεις. Η σεξουαλική ελευθερία κι η δημιουργική έκφραση το χαρακτήριζαν.
Άνθρωποι της μουσικής, είχαν μία πρωτότυπη ιδέα και άκρως δημιουργική. Διοργάνωσαν
μία πολυήμερη συναυλία με τα τότε καθιερωμένα πρόσωπα της μουσικής σκηνής, αλλά και
με νέους καλλιτέχνες, τα έσοδα της οποίας διατέθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ανάμεσα στα ονόματα των μουσικών ήταν κι εκείνο του Τζίμι Χέντριξ. Πάνω από 200.000
άνθρωποι πέρασαν την πύλη του Φεστιβάλ του Μόντερει, για να δουν από κοντά τα είδωλα
εκείνης της εποχής. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές και αξέχαστες στιγμές του Φεστιβάλ
ήταν όταν ο Χέντριξ στο δικό του φινάλε έκαψε επί σκηνής την κιθάρα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου