Ο Βιντσέντζο Μπελλίνι ή Βικέντιος Μπελλίνι (Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco
Bellini) (1801 - 1835), ήταν Ιταλός συνθέτης από την Κατάνια της Σικελίας. Το πλήρες
όνομά του ήταν Βιντσέντζο Σαλβατόρε Καρμέλο Φραντσέσκο Μπελλίνι.
Σπούδασε μουσική στο Ωδείο της Νεάπολης, υπό τον Νικολό Τσινγκαρέλλι (Nicolò
Zingarelli), και από πολύ νωρίς, πριν περατώσει τις σπουδές του, άρχισε να συνθέτει
με μεγάλη επιτυχία, όπως την όπερα Άντελσον και Σαλβίνι και κάποια έργα εκκλησια-
στικής μουσικής. Τον επόμενο χρόνο, μετά από παραγγελία του θεάτρου Σαν Κάρλο
της Νεάπολης συνέθεσε το μονόπρακτο Μπιάνκα και Φαρνάντο. Μετά και την επιτυ-
χία που σημείωσε αυτό, κλήθηκε πλέον από το περίφημο μουσικό θέατρο της Ιταλίας,
τη Σκάλα του Μιλάνου, όπου και συνέθεσε τον Πειρατή και αμέσως μετά την Ξένη, της
οποίας η επιτυχία ξεπέρασε κάθε προσδοκία φθάνοντας τις τριάντα συνεχείς παραστά-
σεις.
Το 1830 μετέβη στο Παρίσι, όπου παρουσίασε το 12ο σκηνικό του έργο Οι Πουριτανοί
που ανεβάστηκε στο εκεί ιταλικό θέατρο. Μετά όμως την αποτυχία που σημείωσε το
έργο του Ζαΐρα στο θέατρο της Πάρμα, ακολούθησε ο μεγάλος θρίαμβος στο έργο του
Υπνοβάτις, στο Μιλάνο το 1831. Αυτής ακολούθησε η επίσης μεγάλη επιτυχία του
τραγικού μελοδράματος Νόρμα, σε κείμενο του Φελίτσε Ρομάνο.
Γενικά ο Μπελλίνι αντιπροσωπεύει τον ρομαντισμό και την ελεγειακή μορφή του ιτα-
λικού μελοδράματος. Είχε επιβληθεί περισσότερο για τη φυσικότητα της μουσικής του
σύνθεσης, που τόσο θαύμαζε ο Βάγκνερ και που φαίνεται να είχε υποστεί την επίδρασή
της τουλάχιστον στα νεότερα έργα του.
Πέθανε σε ηλικία 34 ετών. Στη γενέτειρά του υπάρχει σπουδαίος μαρμάρινος ανδριάντας
του, περιβαλλόμενος στη βάση με τέσσερις ανδριαντοποιήσεις των περίφημων έργων του,
του Πειρατή, της Ξένης, της Υπνοβάτιδος και της Νόρμας.
*Πηγή : Βικιπαίδεια
Bellini) (1801 - 1835), ήταν Ιταλός συνθέτης από την Κατάνια της Σικελίας. Το πλήρες
όνομά του ήταν Βιντσέντζο Σαλβατόρε Καρμέλο Φραντσέσκο Μπελλίνι.
Σπούδασε μουσική στο Ωδείο της Νεάπολης, υπό τον Νικολό Τσινγκαρέλλι (Nicolò
Zingarelli), και από πολύ νωρίς, πριν περατώσει τις σπουδές του, άρχισε να συνθέτει
με μεγάλη επιτυχία, όπως την όπερα Άντελσον και Σαλβίνι και κάποια έργα εκκλησια-
στικής μουσικής. Τον επόμενο χρόνο, μετά από παραγγελία του θεάτρου Σαν Κάρλο
της Νεάπολης συνέθεσε το μονόπρακτο Μπιάνκα και Φαρνάντο. Μετά και την επιτυ-
χία που σημείωσε αυτό, κλήθηκε πλέον από το περίφημο μουσικό θέατρο της Ιταλίας,
τη Σκάλα του Μιλάνου, όπου και συνέθεσε τον Πειρατή και αμέσως μετά την Ξένη, της
οποίας η επιτυχία ξεπέρασε κάθε προσδοκία φθάνοντας τις τριάντα συνεχείς παραστά-
σεις.
Το 1830 μετέβη στο Παρίσι, όπου παρουσίασε το 12ο σκηνικό του έργο Οι Πουριτανοί
που ανεβάστηκε στο εκεί ιταλικό θέατρο. Μετά όμως την αποτυχία που σημείωσε το
έργο του Ζαΐρα στο θέατρο της Πάρμα, ακολούθησε ο μεγάλος θρίαμβος στο έργο του
Υπνοβάτις, στο Μιλάνο το 1831. Αυτής ακολούθησε η επίσης μεγάλη επιτυχία του
τραγικού μελοδράματος Νόρμα, σε κείμενο του Φελίτσε Ρομάνο.
Γενικά ο Μπελλίνι αντιπροσωπεύει τον ρομαντισμό και την ελεγειακή μορφή του ιτα-
λικού μελοδράματος. Είχε επιβληθεί περισσότερο για τη φυσικότητα της μουσικής του
σύνθεσης, που τόσο θαύμαζε ο Βάγκνερ και που φαίνεται να είχε υποστεί την επίδρασή
της τουλάχιστον στα νεότερα έργα του.
Πέθανε σε ηλικία 34 ετών. Στη γενέτειρά του υπάρχει σπουδαίος μαρμάρινος ανδριάντας
του, περιβαλλόμενος στη βάση με τέσσερις ανδριαντοποιήσεις των περίφημων έργων του,
του Πειρατή, της Ξένης, της Υπνοβάτιδος και της Νόρμας.
*Πηγή : Βικιπαίδεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου