Ο Γιώργος Νταλάρας, είχε γράψει για τον Δημήτρη Μητροπάνο...

Η ομορφιά και το μεγαλείο του λαϊκού τραγουδιού είναι η συνεχής και 
αδιάλειπτη σχέση του με τους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι με ένα αλά-
θητο ένστικτο επιλέγουν τους αγγέλους που θα το «φρουρήσουν» και θα 
διασφαλίσουν τη συνέχειά του.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος είναι, λοιπόν, ένας «επίλεκτος» λαϊκός τραγου-
διστής που με τις επιλογές του και την πορεία του τίμησε επάξια αυτόν 
τον τίτλο.
Με συγκινούσε πάντα, ιδιαίτερα στα πρώτα τραγούδια του Ζαμπέτα και 
στα μοιραία τραγούδια από τον «Άγιο Φεβρουάριο» του Μούτση και του 
Ελευθερίου.
Διεκδίκησε και κέρδισε με το σπαθί του μια ξεχωριστή θέση στο καλό 
λαϊκό τραγούδι, σε ένα θολό και ασταθές κοινωνικό τοπίο, με τα τρα-
γούδια Θάνου Μικρούτσικου, του Μάριου Τόκα και παλαιότερα με τα 
τραγούδια του Μίκη και του Κουγιουμτζή.
Η μνήμη του θα μείνει ζωντανή και η φωνή του θα ταξιδεύει τους φίλους 
του στον πόνο και στη χαρά, στους μεγάλους δρόμους και στις μικρές 
γειτονιές, στην καθημερινή περιπέτεια των απλών ανθρώπων.