Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020
Σαν σήμερα... 31 Γενάρη 1797, γεννήθηκε ο σπουδαίος Αυστριακός συνθέτης Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert) (1797 - 1828). Ήταν εξαιρετικά παραγωγικός σε όλη τη διάρκεια της σύντομης ζωής του. Συνέθεσε περισσότερα από εξακόσια Λήντερ (Lieder) (ρομαντικά τραγούδια), καθώς και πολλές συμφωνίες, σονάτες, έργα μουσικής δωματίου, θρησκευτικά έργα, μερικές όπερες και πολλά άλλα έργα...
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020
Χριστόδουλος Χάλαρης... Ένας ακούραστος ερευνητής μουσικολόγος, ένας σπουδαίος συνθέτης...
Ο Χριστόδουλος Χάλαρης γεννήθηκε στις 21 Νοέμβρη 1946. Μεγάλωσε στην Κρήτη
και από νεαρή ηλικία παρακολούθησε μαθήματα βυζαντινής μουσικής. Από το 1964
εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και σπούδασε μαθηματικά, κυβερνητική και μουσικό
αυτοματισμό.
Το 1969 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να ερευνά σε βάθος τη βυζαντινή μουσική.
Η διδακτορική του διατριβή (Πανεπιστήμιο του Βενσέν) είχε ως θέμα τη δομική ανάλυση
της βυζαντινής μουσικής. Το 1970 έγινε μέλος του Παρισινού «Κέντρου Μαθηματικών
Σπουδών Μουσικού Αυτοματισμού». Στην Ελλάδα, ίδρυσε την «Ορχήστρα παλαιών
παραδοσιακών και πρωτότυπων Οργάνων», κατασκευάζοντας πολλά από αυτά τα
όργανα μόνος του και παρουσίασε την «Κοσμική βυζαντινή μουσική».
Η 17μελής ορχήστρα του, μετονομασμένη σε «Ορχήστρα λεπτών οργάνων αρχαίου
και βυζαντινού ρεπερτορίου», λειτούργησε για αρκετό διάστημα υπό την αιγίδα της
Τράπεζας Μακεδονίας-Θράκης. Παράλληλα, ο Χριστόδουλος Χάλαρης στη δεκαετία του
1980 δημιούργησε τη δισκογραφική εταιρεία «Οrata», η οποία έχει στον κατάλογό της
σημαντικά έργα της βυζαντινής περιόδου, που ηχογραφήθηκαν υπό την εποπτεία του
και συνάντησαν διεθνή αποδοχή.
Ο ίδιος διέθεσε μεγάλο μέρος του χρόνου και των χρημάτων του για να ανακαλύψει και
να αποκρυπτογραφήσει - ως έργο ζωής - χειρόγραφα μεσαιωνικής βυζαντινής μουσικής,
που βρίσκονται στην κατοχή του. Επίσης, δημιούργησε στη Θεσσαλονίκη το Μουσείο
Αρχαίων και Βυζαντινών Οργάνων, τα οποία επανακατασκεύασε με τη μέγιστη δυνα-
τή ακρίβεια μέσα από παραστάσεις αγγείων και άλλες διαθέσιμες πηγές.
Ο σπουδαίος συνθέτης έχει αφήσει έντονο το μουσικό του στίγμα κατά τη δεκαετία του
'70 με μια αξιόλογη σειρά ιδιότυπων κύκλων τραγουδιών: «Τροπικός της Παρθένου»,
«Ακολουθία», «Δροσουλίτες», «Ερωτόκριτος» κ.ά.
Ο Χριστόδουλος Χάλαρης έφυγε από τη ζωή στις 30 Γενάρη 2019, σε ηλικία 72 χρόνων.
Πηγές πληροφοριών : Newsroom, ethnos.gr
και από νεαρή ηλικία παρακολούθησε μαθήματα βυζαντινής μουσικής. Από το 1964
εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και σπούδασε μαθηματικά, κυβερνητική και μουσικό
αυτοματισμό.
Το 1969 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να ερευνά σε βάθος τη βυζαντινή μουσική.
Η διδακτορική του διατριβή (Πανεπιστήμιο του Βενσέν) είχε ως θέμα τη δομική ανάλυση
της βυζαντινής μουσικής. Το 1970 έγινε μέλος του Παρισινού «Κέντρου Μαθηματικών
Σπουδών Μουσικού Αυτοματισμού». Στην Ελλάδα, ίδρυσε την «Ορχήστρα παλαιών
παραδοσιακών και πρωτότυπων Οργάνων», κατασκευάζοντας πολλά από αυτά τα
όργανα μόνος του και παρουσίασε την «Κοσμική βυζαντινή μουσική».
Η 17μελής ορχήστρα του, μετονομασμένη σε «Ορχήστρα λεπτών οργάνων αρχαίου
και βυζαντινού ρεπερτορίου», λειτούργησε για αρκετό διάστημα υπό την αιγίδα της
Τράπεζας Μακεδονίας-Θράκης. Παράλληλα, ο Χριστόδουλος Χάλαρης στη δεκαετία του
1980 δημιούργησε τη δισκογραφική εταιρεία «Οrata», η οποία έχει στον κατάλογό της
σημαντικά έργα της βυζαντινής περιόδου, που ηχογραφήθηκαν υπό την εποπτεία του
και συνάντησαν διεθνή αποδοχή.
Ο ίδιος διέθεσε μεγάλο μέρος του χρόνου και των χρημάτων του για να ανακαλύψει και
να αποκρυπτογραφήσει - ως έργο ζωής - χειρόγραφα μεσαιωνικής βυζαντινής μουσικής,
που βρίσκονται στην κατοχή του. Επίσης, δημιούργησε στη Θεσσαλονίκη το Μουσείο
Αρχαίων και Βυζαντινών Οργάνων, τα οποία επανακατασκεύασε με τη μέγιστη δυνα-
τή ακρίβεια μέσα από παραστάσεις αγγείων και άλλες διαθέσιμες πηγές.
Ο σπουδαίος συνθέτης έχει αφήσει έντονο το μουσικό του στίγμα κατά τη δεκαετία του
'70 με μια αξιόλογη σειρά ιδιότυπων κύκλων τραγουδιών: «Τροπικός της Παρθένου»,
«Ακολουθία», «Δροσουλίτες», «Ερωτόκριτος» κ.ά.
Ο Χριστόδουλος Χάλαρης έφυγε από τη ζωή στις 30 Γενάρη 2019, σε ηλικία 72 χρόνων.
Πηγές πληροφοριών : Newsroom, ethnos.gr
Ali Farka Touré (1939 - 2006)...
Ο μουσικός και τραγουδιστής από το Μάλι, θεωρείται ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης που
ανέδειξε ποτέ η χώρα του, με διεθνή αναγνώριση. Η μουσική του, πέρα απ' την τοπική
Αφρικάνικη παράδοση, συνδέθηκε άμεσα και με το Blues. Σύμφωνα με τους ειδικούς,
συγκαταλέγεται μέσα στους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.
ανέδειξε ποτέ η χώρα του, με διεθνή αναγνώριση. Η μουσική του, πέρα απ' την τοπική
Αφρικάνικη παράδοση, συνδέθηκε άμεσα και με το Blues. Σύμφωνα με τους ειδικούς,
συγκαταλέγεται μέσα στους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.
Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020
Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ (Georg Friedrich Händel) (1685 - 1759)...
Ο Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ ήταν Γερμανός συνθέτης της ύστερης περιόδου της μπαρόκ
μουσικής, που διακρίθηκε κυρίως για τα ορατόριά του. Έζησε κατά το μεγαλύτερο μέρος
της ζωής του στην Αγγλία και απέκτησε την αγγλική ιθαγένεια το 1726. Συνέθεσε concerti
grossi, όπερες και ορατόρια. Το πιο διάσημο έργο του είναι το ορατόριο Μεσσίας.
Επηρέασε βαθιά πολλούς από τους μεταγενέστερους συνθέτες, μεταξύ των οποίων ήταν
ο Φραντς Γιόζεφ Χάυντν, ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν, ενώ το έργο του συνέβαλε στη μετά-
βαση από την εποχή της μουσικής Μπαρόκ στην Κλασσική περίοδο. Οι συνθέσεις του περι-
λαμβάνουν περίπου 50 όπερες, 23 ορατόρια και πολλές συνθέσεις εκκλησιαστικής μουσι-
κής, καθώς και ορχηστρικά κομμάτια.
Ο Χαίντελ γεννήθηκε στις 5 Μάρτη 1685 στο Χάλλε της Γερμανίας, την ίδια χρονιά με τον
Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ και τον Ντομένικο Σκαρλάττι. Από νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη
κλίση στη μουσική, αν και ο πατέρας του, που ήταν κουρέας-χειρουργός στην υπηρεσία του
δούκα της Σαξονίας, δεν επιθυμούσε να εξελιχθεί ο γιος του σε μουσικό. Με παρέμβαση του
δούκα, που εκτίμησε τα μουσικά χαρίσματα του οκτάχρονου Χαίντελ, ξεκίνησε μαθήματα
εκκλησιαστικού οργάνου υπό την εποπτεία του συνθέτη Friedrich W. Zachow. Ο πατέρας
του πέθανε όταν ήταν στην ηλικία των έντεκα ετών και το 1702, από σεβασμό στην επιθυ-
μία του, γράφτηκε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου του Χάλλε, ενώ εργαζόταν παράλ-
ληλα και ως οργανίστας στον καθεδρικό ναό της πόλης. Τον επόμενο χρόνο μετακόμισε στο
Αμβούργο, όπου εργάστηκε ως βιολονίστας στην ορχήστρα της τοπικής όπερας, θέση που
εγκατέλειψε όμως προκειμένου να περιοδεύσει στην Ιταλία κατά την περίοδο 1706 - 1710.
Εκεί ήρθε σε επαφή με μερικούς από τους σπουδαιότερους Ιταλούς συνθέτες της εποχής,
όπως τον Αλεσσάντρο Σκαρλάττι και τον γιο του Ντομένικο. Στην Ιταλία συνέθεσε αρκετά
μουσικά έργα και το ύφος του σημείωσε σημαντική εξέλιξη, ενώ την ίδια περίοδο ο Χαίντελ
άρχισε να γνωρίζει διεθνή αναγνώριση.
Στα τέλη του 1710 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Αγγλία, ενώ τον επόμενο χρόνο παρου-
σίασε την όπερα Rinaldo στο Λονδίνο, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Εκεί άλλαξε και το
όνομά του και το προσάρμοσε, χρησιμοποιώντας το από κει και πέρα επίσημα στην αγγλι-
κή γραφή. Το 1712 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αγγλία, όπου συνέχισε τη σταδιοδρομία
του ως θεατρικός επιχειρηματίας, αντιμετωπίζοντας ισχυρό ανταγωνισμό. Το 1737 οδηγή-
θηκε σε χρεοκοπία, γεγονός που συνοδεύτηκε από μία επιδείνωση της υγείας του και προ-
σωρινή παράλυση του δεξιού χεριού του, πιθανώς εξαιτίας ενός εγκεφαλικού επεισοδίου.
Μετά την ανάρρωσή του, ξεκίνησε να συνθέτει το δημοφιλέστερο ορατόριο του, τον
Μεσσία, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 13 Απρίλη του 1742 στο Δουβλίνο.
Από το 1751 άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης που οδηγούσαν σταδιακά στην
τύφλωσή του. Υπό αυτές τις συνθήκες, συνέθεσε το 1752 το ορατόριο Ιεφθάε (ο Θρίαμβος
του Χρόνου και της Αλήθειας, έργο του 1757, στηρίχθηκε κυρίως σε προγενέστερο υλικό
του Χαίντελ).
Πέθανε το Πάσχα του 1759 και η ταφή του έγινε με τιμές στο Αβαείο Γουέστμινστερ.
*Πηγή : Βικιπαίδεια
μουσικής, που διακρίθηκε κυρίως για τα ορατόριά του. Έζησε κατά το μεγαλύτερο μέρος
της ζωής του στην Αγγλία και απέκτησε την αγγλική ιθαγένεια το 1726. Συνέθεσε concerti
grossi, όπερες και ορατόρια. Το πιο διάσημο έργο του είναι το ορατόριο Μεσσίας.
Επηρέασε βαθιά πολλούς από τους μεταγενέστερους συνθέτες, μεταξύ των οποίων ήταν
ο Φραντς Γιόζεφ Χάυντν, ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν, ενώ το έργο του συνέβαλε στη μετά-
βαση από την εποχή της μουσικής Μπαρόκ στην Κλασσική περίοδο. Οι συνθέσεις του περι-
λαμβάνουν περίπου 50 όπερες, 23 ορατόρια και πολλές συνθέσεις εκκλησιαστικής μουσι-
κής, καθώς και ορχηστρικά κομμάτια.
Ο Χαίντελ γεννήθηκε στις 5 Μάρτη 1685 στο Χάλλε της Γερμανίας, την ίδια χρονιά με τον
Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ και τον Ντομένικο Σκαρλάττι. Από νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη
κλίση στη μουσική, αν και ο πατέρας του, που ήταν κουρέας-χειρουργός στην υπηρεσία του
δούκα της Σαξονίας, δεν επιθυμούσε να εξελιχθεί ο γιος του σε μουσικό. Με παρέμβαση του
δούκα, που εκτίμησε τα μουσικά χαρίσματα του οκτάχρονου Χαίντελ, ξεκίνησε μαθήματα
εκκλησιαστικού οργάνου υπό την εποπτεία του συνθέτη Friedrich W. Zachow. Ο πατέρας
του πέθανε όταν ήταν στην ηλικία των έντεκα ετών και το 1702, από σεβασμό στην επιθυ-
μία του, γράφτηκε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου του Χάλλε, ενώ εργαζόταν παράλ-
ληλα και ως οργανίστας στον καθεδρικό ναό της πόλης. Τον επόμενο χρόνο μετακόμισε στο
Αμβούργο, όπου εργάστηκε ως βιολονίστας στην ορχήστρα της τοπικής όπερας, θέση που
εγκατέλειψε όμως προκειμένου να περιοδεύσει στην Ιταλία κατά την περίοδο 1706 - 1710.
Εκεί ήρθε σε επαφή με μερικούς από τους σπουδαιότερους Ιταλούς συνθέτες της εποχής,
όπως τον Αλεσσάντρο Σκαρλάττι και τον γιο του Ντομένικο. Στην Ιταλία συνέθεσε αρκετά
μουσικά έργα και το ύφος του σημείωσε σημαντική εξέλιξη, ενώ την ίδια περίοδο ο Χαίντελ
άρχισε να γνωρίζει διεθνή αναγνώριση.
Στα τέλη του 1710 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Αγγλία, ενώ τον επόμενο χρόνο παρου-
σίασε την όπερα Rinaldo στο Λονδίνο, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Εκεί άλλαξε και το
όνομά του και το προσάρμοσε, χρησιμοποιώντας το από κει και πέρα επίσημα στην αγγλι-
κή γραφή. Το 1712 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αγγλία, όπου συνέχισε τη σταδιοδρομία
του ως θεατρικός επιχειρηματίας, αντιμετωπίζοντας ισχυρό ανταγωνισμό. Το 1737 οδηγή-
θηκε σε χρεοκοπία, γεγονός που συνοδεύτηκε από μία επιδείνωση της υγείας του και προ-
σωρινή παράλυση του δεξιού χεριού του, πιθανώς εξαιτίας ενός εγκεφαλικού επεισοδίου.
Μετά την ανάρρωσή του, ξεκίνησε να συνθέτει το δημοφιλέστερο ορατόριο του, τον
Μεσσία, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 13 Απρίλη του 1742 στο Δουβλίνο.
Από το 1751 άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης που οδηγούσαν σταδιακά στην
τύφλωσή του. Υπό αυτές τις συνθήκες, συνέθεσε το 1752 το ορατόριο Ιεφθάε (ο Θρίαμβος
του Χρόνου και της Αλήθειας, έργο του 1757, στηρίχθηκε κυρίως σε προγενέστερο υλικό
του Χαίντελ).
Πέθανε το Πάσχα του 1759 και η ταφή του έγινε με τιμές στο Αβαείο Γουέστμινστερ.
*Πηγή : Βικιπαίδεια
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020
Σαν σήμερα... 27 Γενάρη 1972, πέθανε η Μαχάλια Τζάκσον (Mahalia Jackson) (1911 - 1972), σπουδαία Αφροαμερικανίδα τραγουδίστρια της gospel μουσικής, γνωστή και ως "Η Βασίλισσα των Gospel"...
*Με τον όρο γκόσπελ (gospel) (ευαγγέλιο), αναφερόμαστε στη μουσική η οποία προήλθε από την παράδοση της εκκλησιαστικής λειτουργίας προτεσταντικών εκκλησιών στην Αμερική.
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020
Μεγάλη συγκέντρωση - συναυλία για την καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής... Σήμερα Κυριακή 26 Γενάρη, στις 6.30 μ.μ. στο Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο (ΔΑΚ) «Πλάτων», στη Νίκαια...
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Ανθή Γουρουντή, Δημήτρης Κανέλλος, Κώστας Τριανταφυλ-
λίδης, Έρση Φτούλη και το συγκρότημα «Υπεραστικοί». Θα ακολουθήσει hip hop live με
τους : Urban Pulse, Dason, Ghetto Rock, Boem, Ένα Δύο, Rebellion Connexion, Το Σφάλμα.
«Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!»
λίδης, Έρση Φτούλη και το συγκρότημα «Υπεραστικοί». Θα ακολουθήσει hip hop live με
τους : Urban Pulse, Dason, Ghetto Rock, Boem, Ένα Δύο, Rebellion Connexion, Το Σφάλμα.
«Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!»
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020
Ο Μίκης Θεοδωράκης, είπε για τη συμβολή του Μάνου Χατζιδάκι στην πορεία του ελληνικού τραγουδιού...
"... Ο Μάνος Χατζιδάκις είναι ο προπάτορας της έντεχνης λαϊκής μουσικής στην πορεία
του ελληνικού τραγουδιού.
Όχι μόνο επειδή είναι ο πρώτος που μας αποκάλυψε το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά κυρίως
γιατί συνέθεσε τα πρώτα έντεχνα λαϊκά μουσικά έργα όπως ο Καραγκιόζης και οι Έξι Λαϊ-
κές Ζωγραφιές και το τραγούδι του με ποίηση του Νότη Περγιάλη («Μην τον ρωτάς τον
ουρανό»), τα οποία θεωρώ κορυφαίες κατακτήσεις στον χώρο της ομορφιάς του ελληνικού
τραγουδιού και στα οποία οφείλω την εγκατάλειψη της Ευρώπης και την επιστροφή μου
στην Ελλάδα για να αφιερωθώ στο ελληνικό τραγούδι..."
του ελληνικού τραγουδιού.
Όχι μόνο επειδή είναι ο πρώτος που μας αποκάλυψε το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά κυρίως
γιατί συνέθεσε τα πρώτα έντεχνα λαϊκά μουσικά έργα όπως ο Καραγκιόζης και οι Έξι Λαϊ-
κές Ζωγραφιές και το τραγούδι του με ποίηση του Νότη Περγιάλη («Μην τον ρωτάς τον
ουρανό»), τα οποία θεωρώ κορυφαίες κατακτήσεις στον χώρο της ομορφιάς του ελληνικού
τραγουδιού και στα οποία οφείλω την εγκατάλειψη της Ευρώπης και την επιστροφή μου
στην Ελλάδα για να αφιερωθώ στο ελληνικό τραγούδι..."
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020
"Ο Κουρέας της Σεβίλλης" το διάσημο έργο του σπουδαίου Ιταλού συνθέτη Τζοακίνο Αντόνιο Ροσσίνι (Gioachino Antonio Rossini) (1792 - 1868), από τους Μουσικούς της Καμεράτας - Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής και τον Γιώργο Πέτρου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης), το Σάββατο 1η Φλεβάρη 2020...
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020
Τζουράς...
Ο τζουράς είναι ένα όργανο το οποίο κατάγεται από την οικογένεια των λαουτοιδών
οργάνων και ο παππούς του είναι το σάζι όπως και του μπουζουκιού και του μπαγλαμά.
οργάνων και ο παππούς του είναι το σάζι όπως και του μπουζουκιού και του μπαγλαμά.
Ο αυθεντικός τζουράς είναι ο 3χορδος.
Θεωρείται μικρογραφία του μπουζουκιού, καθώς έχει μανίκι και κεφαλάρι όμοιο, αλλά
μικρότερο σκάφος, περίπου διπλάσιο από τον μπαγλαμά. Κατασκευάζεται από τα ίδια
μικρότερο σκάφος, περίπου διπλάσιο από τον μπαγλαμά. Κατασκευάζεται από τα ίδια
υλικά και με παρόμοιες τεχνικές με το μπουζούκι και ανήκει και αυτό το ίδιο, στα έγχορ-
δα λαϊκά όργανα της οικογένειας των λαούτων, εξέλιξη του ταμπουρά, που θεωρείται
απόγονος της αρχαιοελληνικής πανδούρας ή πανδουρίδας ή πανδούριο.
Ο ήχος του θυμίζει μπουζούκι αλλά έχει τη δική του ιδιαίτερη χροιά, γι' αυτό ο τζουράς
έχει κατακτήσει την θέση που έχει σήμερα στην ελληνική λαϊκή ορχήστρα.
*Πηγή : Βικιπαίδεια
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2020
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020
Σήμερα το απόγευμα στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών θα γίνει η συναυλία με τίτλο «Το πιο όμορφο απ’ όλα δεν στο ’χω πει ακόμα», αφιερωμένη στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Θάνο Μικρούτσικο. Η συναυλία θα μεταδοθεί απευθείας από την ΕΤ2 στις 20:30...
Νέοι και παλιοί φίλοι του Θάνου Μικρούτσικου, που ερμήνευσαν τα τραγούδια του και τα
έκαναν δικά τους, ενώνουν τις φωνές τους σ’ αυτήν την ξεχωριστή συναυλία. Τραγούδια
του ερμηνεύουν οι Ρίτα Αντωνοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Κώστας Θωμαΐδης, Γιάννης
Κότσιρας, Γιώργος Μεράντζας, Μανώλης Μητσιάς, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακω-
νσταντίνου, Μίλτος Πασχαλίδης και Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Αποσπάσματα από τη βιογραφία του Θάνου Μικρούτσικου διαβάζει ο Οδυσσέας Ιωάννου.
Την καλλιτεχνική επιμέλεια της βραδιάς έχει αναλάβει ο Θύμιος Παπαδόπουλος.
έκαναν δικά τους, ενώνουν τις φωνές τους σ’ αυτήν την ξεχωριστή συναυλία. Τραγούδια
του ερμηνεύουν οι Ρίτα Αντωνοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Κώστας Θωμαΐδης, Γιάννης
Κότσιρας, Γιώργος Μεράντζας, Μανώλης Μητσιάς, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακω-
νσταντίνου, Μίλτος Πασχαλίδης και Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Αποσπάσματα από τη βιογραφία του Θάνου Μικρούτσικου διαβάζει ο Οδυσσέας Ιωάννου.
Την καλλιτεχνική επιμέλεια της βραδιάς έχει αναλάβει ο Θύμιος Παπαδόπουλος.
Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020
Σαν σήμερα... 19 Γενάρη 1998, πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός μουσικός Καρλ Λι Πέρκινς (Carl Lee Perkins) (1932 - 1998)...
Ο Καρλ Λι Πέρκινς ηχογράφησε τα περισσότερα τραγούδια του στο στούντιο Sun Records
στο Μέμφις του Τενεσί των Ηνωμένων πολιτειών. Ξεκινώντας την καριέρα του κατά την
διάρκεια της δεκαετίας του 50' (συγκεκριμένα το 1954) ηχογράφησε πολλά επιτυχημένα
κομμάτια όπως το Blue Suede Shoes.
Σύμφωνα με τον Charlie Daniels, «τα τραγούδια του Καρλ Πέρκινς προσωποποίησαν την
γενιά της Ροκαμπίλυ, και ο "ήχος" του Καρλ Πέρκινς μόνο, προσωποποίησε τον ήχο της
ρoκαμπίλυ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο που ασχολήθηκε με αυτή». Τα τραγούδια
του Πέρκινς εκτελέστηκαν από διάσημους καλλιτέχνες με μεγάλη επιρροή στο κοινό όπως
ο Έλβις Πρίσλεϊ, οι Μπιτλς, ο Τζίμι Χέντριξ και ο Τζόνι Κας, οι οποίοι στην συνέχεια στε-
ρέωσαν τα θεμέλια του στην ιστορία της διάσημης αυτής μουσικής.
Ακόμη και ο Πόλ Μακάρτενεϊ (Paul McCartney) (συνθέτης και τραγουδιστής των Beatles)
υποστήριξε πως «αν δεν υπήρχε ο Καρλ, δεν θα υπήρχαν οι Beatles».
Έλαβε πολυάριθμα βραβεία και του αποδόθηκε το παρατσούκλι "the King of rockabilly"
(ο Βασιλιάς της Ροκαμπίλυ).
στο Μέμφις του Τενεσί των Ηνωμένων πολιτειών. Ξεκινώντας την καριέρα του κατά την
διάρκεια της δεκαετίας του 50' (συγκεκριμένα το 1954) ηχογράφησε πολλά επιτυχημένα
κομμάτια όπως το Blue Suede Shoes.
Σύμφωνα με τον Charlie Daniels, «τα τραγούδια του Καρλ Πέρκινς προσωποποίησαν την
γενιά της Ροκαμπίλυ, και ο "ήχος" του Καρλ Πέρκινς μόνο, προσωποποίησε τον ήχο της
ρoκαμπίλυ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο που ασχολήθηκε με αυτή». Τα τραγούδια
του Πέρκινς εκτελέστηκαν από διάσημους καλλιτέχνες με μεγάλη επιρροή στο κοινό όπως
ο Έλβις Πρίσλεϊ, οι Μπιτλς, ο Τζίμι Χέντριξ και ο Τζόνι Κας, οι οποίοι στην συνέχεια στε-
ρέωσαν τα θεμέλια του στην ιστορία της διάσημης αυτής μουσικής.
Ακόμη και ο Πόλ Μακάρτενεϊ (Paul McCartney) (συνθέτης και τραγουδιστής των Beatles)
υποστήριξε πως «αν δεν υπήρχε ο Καρλ, δεν θα υπήρχαν οι Beatles».
Έλαβε πολυάριθμα βραβεία και του αποδόθηκε το παρατσούκλι "the King of rockabilly"
(ο Βασιλιάς της Ροκαμπίλυ).
Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020
Ο σπουδαίος Βασίλης Τσιτσάνης, είχε πει για τα τραγούδια που έγραψε...
«...τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, η φαντασία μου φτερούγισε παντού.
Έγραψα τραγούδια για την Ελλάδα, για τη λευτεριά, για την φτώχεια, για τον
πόνο, για την αδικία, για την ελπίδα. Έγραψα και πόσα τραγούδια δεν έγραψα,
για τη γυναίκα, για την ξενιτιά, για την εργατιά, για τη μάνα, για το ανικανοποί-
ητο. Μουσική και λόγια, βγαλμένα από την καρδιά μου και παιγμένα απ’ τα χέ-
ρια μου και μιλημένα από μένα τον ίδιο, σαράντα χρόνια τώρα, πάνω στο σανίδι
του πάλκου».
Έγραψα τραγούδια για την Ελλάδα, για τη λευτεριά, για την φτώχεια, για τον
πόνο, για την αδικία, για την ελπίδα. Έγραψα και πόσα τραγούδια δεν έγραψα,
για τη γυναίκα, για την ξενιτιά, για την εργατιά, για τη μάνα, για το ανικανοποί-
ητο. Μουσική και λόγια, βγαλμένα από την καρδιά μου και παιγμένα απ’ τα χέ-
ρια μου και μιλημένα από μένα τον ίδιο, σαράντα χρόνια τώρα, πάνω στο σανίδι
του πάλκου».
Δέκα υπέροχα τραγούδια του Γιάννη Παπαϊωάννου...
1. Πέντε Έλληνες στον Άδη - Γιάννης Παπαϊωάννου
2. Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει - Γιάννης Παπαϊωάννου
3. Πριν το χάραμα - Οδυσσέας Μοσχονάς
4. Κάνε κουράγιο καρδιά μου - Σωτηρία Μπέλλου & Στελλάκης Περπινιάδης
5. Η Πειραιώτισσα - Σωτηρία Μπέλλου
6. Φαληριώτισσα - Γιάννης Παπαϊωάννου
7. Ραντεβού σαν περιμένω - Γιάννης Παπαϊωάννου
8. Πώς θα περάσει η βραδιά ( Φοβάμαι μη σε χάσω ) - Σωτηρία Μπέλλου
9. Δε θέλω το κακό σου ( Οι βαλίτσες ) - Στέλιος Καζαντζίδης
10. Δεν πάει κάτω το κρασί ( Έφυγες και χάθηκα ) - Στράτος Παγιουμτζής
2. Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει - Γιάννης Παπαϊωάννου
3. Πριν το χάραμα - Οδυσσέας Μοσχονάς
4. Κάνε κουράγιο καρδιά μου - Σωτηρία Μπέλλου & Στελλάκης Περπινιάδης
5. Η Πειραιώτισσα - Σωτηρία Μπέλλου
6. Φαληριώτισσα - Γιάννης Παπαϊωάννου
7. Ραντεβού σαν περιμένω - Γιάννης Παπαϊωάννου
8. Πώς θα περάσει η βραδιά ( Φοβάμαι μη σε χάσω ) - Σωτηρία Μπέλλου
9. Δε θέλω το κακό σου ( Οι βαλίτσες ) - Στέλιος Καζαντζίδης
10. Δεν πάει κάτω το κρασί ( Έφυγες και χάθηκα ) - Στράτος Παγιουμτζής
Σαν σήμερα... 18 Γενάρη 2009, έφυγε από τη ζωή, η Δανάη Στρατηγοπούλου (1913 - 2009), εξαίρετη Ελληνίδα τραγουδίστρια, μουσικός, συγγραφέας, μεταφράστρια και καθηγήτρια της ελληνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Σαντιάγο της Χιλής. Εκτός από σπουδαία τραγουδίστρια, η Δανάη υπήρξε μια αγωνίστρια, με συμμετοχή στους λαϊκούς αγώνες, με αποκορύφωμα τη δράση της κατά την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης...
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020
Γρηγόρης Μπιθικώτσης... Η σπουδαία δωρική φωνή που έγραψε μια ξεχωριστή ιστορία στο Ελληνικό τραγούδι...
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης υπήρξε ένας σπουδαίος τραγουδιστής, που χάρισε στο ελληνικό
τραγούδι μερικές από τις συγκλονιστικότερες στιγμές του. Ο «σερ» του ελληνικού πενταγ-
ράμμου («σερ Μπιθί» τον είχε αποκαλέσει σε ένα χρονογράφημά του ο Δημήτρης Ψαθάς),
με την «δωρική» φωνή του αγκάλιασε τη μεταπολεμική Ελλάδα, έδωσε το δικό της βάρος
και τη δική της λαϊκότητα στα μεγάλα έργα του Μίκη Θεοδωράκη και έγινε ο καταλύτης
για να φτάσουν οι στίχοι του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου και του Λειβαδίτη στις πιο
απόμερες γωνιές της Ελλάδας.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γεννήθηκε στις 11 Δεκέμβρη 1922 στο Περιστέρι. Ήταν ο μικ-
ρότερος γιος μιας φτωχής πολυμελούς οικογένειας που πάλευε να τα βγάλει πέρα στα δύσ-
κολα χρόνια του Μεσοπολέμου. Μέσα στη θύελλα του '40 τα αδέλφια του έφυγαν για το
Μέτωπο, στην Αλβανία. Εκείνος έμεινε πίσω και ασκούσε το επάγγελμα του υδραυλικού.
Παράλληλα μάθαινε κιθάρα και έκανε τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι σ' ένα ταβερνάκι
της γειτονιάς του. Μια κρύα νύχτα του χειμώνα του 1937 είχε ακούσει σ' ένα κουτούκι τους
Μάρκο Βαμβακάρη, Μανώλη Χιώτη και Στράτο Παγιουμτζή και, όπως ο ίδιος αφηγείτο, η
συνάντησή του με τον πρώτο ήταν αυτή που πάντα τον συγκινούσε, γιατί του άλλαξε τη
σχέση του με τη μουσική. «Υπεράνω όλων ο Μάρκος Βαμβακάρης» έλεγε συχνά.
Το 1948 γνωρίστηκε εντελώς τυχαία με τον Μίκη Θεοδωράκη στην Κερατέα. Εκεί σταμά-
τησε ένα καμιόνι, που μετέφερε πολιτικούς κρατουμένους στο Λαύριο για να οδηγηθούν
στη Μακρόνησο. Υπήρχε μια βρύση κι ένας στρατιώτης των μεταγωγών γέμισε το παγούρι
του και τους έδωσε νερό να πιουν. Ο στρατιώτης αυτός ήταν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Υπηρετώντας τη θητεία του στη Μακρόνησο έγραψε τα πρώτα του τραγούδια και τα βρά-
δια διασκέδαζε τους αξιωματικούς με την ορχήστρα του στρατοπέδου. Μετά την απόλυσή
του, δημιούργησε το δικό του συγκρότημα και το 1949 μπήκε στη δισκογραφία ως συνθέ-
της. Τίτλος του πρώτου του τραγουδιού «Το Καντήλι τρεμοσβήνει», σε στίχους Χαράλαμπου
Βασιλειάδη. Το τραγούδι ερμηνεύει ο ίδιος ο Μπιθικώτσης, μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη.
Οι ερμηνείες του στα έργα του Μίκη Θεοδωράκη «Ο Επιτάφιος», «Ρωμιοσύνη», σε ποίη-
ση Γιάννη Ρίτσου και «Άξιον Εστί», σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, σφράγισαν την παρουσία
του στο ελληνικό τραγούδι του και θεωρούνται αξεπέραστες.
Σημαντική στιγμή στη σπουδαία καριέρα του ήταν και η συνεργασία του με τον Μάνο
Χατζιδάκι («Είμ' αϊτός χωρίς φτερά», «Πάει ο καιρός», «Στο Λαύριο γίνεται χορός»,
«Μίλησέ μου» κ.ά) και με συνθέτες, όπως οι Σταύρος Ξαρχάκος («Άπονη Ζωή», Άσπρη
Μέρα και για μας), Απόστολο Καλδάρα, Μάρκο Βαμβακάρη, Βασίλη Τσιτσάνη, Γιώργο
Μητσάκη, Δήμο Μούτση, Άκη Πάνου κ.α
Έγραψε και ο ίδιος τραγούδια που έγιναν επιτυχίες («Επίσημη Αγαπημένη», «Το μεση-
μέρι καίει το μέτωπό μου», «Μια γυναίκα φεύγει», «Αμφιβολίες», «Στου Μπελαμή το
ουζερί», «Ένα αμάξι με δυο άλογα», «Του Βοτανικού ο μάγκας» κ.ά.). Για πολλά χρόνια
εμφανιζόταν στα πιο γνωστά κοσμικά κέντρα της Αθήνας και ένιωσε τη χαρά της ανα-
κάλυψης νέων, πολλά υποσχόμενων φωνών, ανάμεσά τους η Βίκυ Μοσχολιού και η Πόλυ
Πάνου.
Την περίοδο της δικτατορίας οι σχέσεις του με τον Μίκη Θεοδωράκη κλονίστηκαν σοβαρά,
όταν, στις 13 Ιουλίου 1967, τραγούδησε μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού τον Ύμνο της 21ης
Απριλίου στα «Δειλινά» της Γλυφάδας. Η δικαιολογία του προς τον Θεοδωράκη ήταν ότι
δεν μπορούσε να αντέξει μια εξορία την στιγμή που η ζωή του είχε στρώσει. Οι δυο τους τα
ξαναβρήκαν οριστικά τον Μάρτιο του 2002 στην μεγάλη συναυλία προς τιμήν του Μπιθι-
κώτση στο ΣΕΦ, η οποία διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Γιώργου Νταλάρα και στην
οποία συμμετείχαν πολλοί καλλιτέχνες και χιλιάδες κόσμος.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης πέθανε στις 7 Απρίλη 2005, σε ηλικία 82 ετών, ύστερα από
πολύμηνη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Υγεία». Έκανε δύο γάμους και απέκτησε 3 παιδιά.
Ο γιος του, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, έγινε επίσης τραγουδιστής.
Πηγή: sansimera.gr/biographies - Βικιπαίδεια
τραγούδι μερικές από τις συγκλονιστικότερες στιγμές του. Ο «σερ» του ελληνικού πενταγ-
ράμμου («σερ Μπιθί» τον είχε αποκαλέσει σε ένα χρονογράφημά του ο Δημήτρης Ψαθάς),
με την «δωρική» φωνή του αγκάλιασε τη μεταπολεμική Ελλάδα, έδωσε το δικό της βάρος
και τη δική της λαϊκότητα στα μεγάλα έργα του Μίκη Θεοδωράκη και έγινε ο καταλύτης
για να φτάσουν οι στίχοι του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου και του Λειβαδίτη στις πιο
απόμερες γωνιές της Ελλάδας.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γεννήθηκε στις 11 Δεκέμβρη 1922 στο Περιστέρι. Ήταν ο μικ-
ρότερος γιος μιας φτωχής πολυμελούς οικογένειας που πάλευε να τα βγάλει πέρα στα δύσ-
κολα χρόνια του Μεσοπολέμου. Μέσα στη θύελλα του '40 τα αδέλφια του έφυγαν για το
Μέτωπο, στην Αλβανία. Εκείνος έμεινε πίσω και ασκούσε το επάγγελμα του υδραυλικού.
Παράλληλα μάθαινε κιθάρα και έκανε τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι σ' ένα ταβερνάκι
της γειτονιάς του. Μια κρύα νύχτα του χειμώνα του 1937 είχε ακούσει σ' ένα κουτούκι τους
Μάρκο Βαμβακάρη, Μανώλη Χιώτη και Στράτο Παγιουμτζή και, όπως ο ίδιος αφηγείτο, η
συνάντησή του με τον πρώτο ήταν αυτή που πάντα τον συγκινούσε, γιατί του άλλαξε τη
σχέση του με τη μουσική. «Υπεράνω όλων ο Μάρκος Βαμβακάρης» έλεγε συχνά.
Το 1948 γνωρίστηκε εντελώς τυχαία με τον Μίκη Θεοδωράκη στην Κερατέα. Εκεί σταμά-
τησε ένα καμιόνι, που μετέφερε πολιτικούς κρατουμένους στο Λαύριο για να οδηγηθούν
στη Μακρόνησο. Υπήρχε μια βρύση κι ένας στρατιώτης των μεταγωγών γέμισε το παγούρι
του και τους έδωσε νερό να πιουν. Ο στρατιώτης αυτός ήταν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Υπηρετώντας τη θητεία του στη Μακρόνησο έγραψε τα πρώτα του τραγούδια και τα βρά-
δια διασκέδαζε τους αξιωματικούς με την ορχήστρα του στρατοπέδου. Μετά την απόλυσή
του, δημιούργησε το δικό του συγκρότημα και το 1949 μπήκε στη δισκογραφία ως συνθέ-
της. Τίτλος του πρώτου του τραγουδιού «Το Καντήλι τρεμοσβήνει», σε στίχους Χαράλαμπου
Βασιλειάδη. Το τραγούδι ερμηνεύει ο ίδιος ο Μπιθικώτσης, μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη.
Οι ερμηνείες του στα έργα του Μίκη Θεοδωράκη «Ο Επιτάφιος», «Ρωμιοσύνη», σε ποίη-
ση Γιάννη Ρίτσου και «Άξιον Εστί», σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, σφράγισαν την παρουσία
του στο ελληνικό τραγούδι του και θεωρούνται αξεπέραστες.
Σημαντική στιγμή στη σπουδαία καριέρα του ήταν και η συνεργασία του με τον Μάνο
Χατζιδάκι («Είμ' αϊτός χωρίς φτερά», «Πάει ο καιρός», «Στο Λαύριο γίνεται χορός»,
«Μίλησέ μου» κ.ά) και με συνθέτες, όπως οι Σταύρος Ξαρχάκος («Άπονη Ζωή», Άσπρη
Μέρα και για μας), Απόστολο Καλδάρα, Μάρκο Βαμβακάρη, Βασίλη Τσιτσάνη, Γιώργο
Μητσάκη, Δήμο Μούτση, Άκη Πάνου κ.α
Έγραψε και ο ίδιος τραγούδια που έγιναν επιτυχίες («Επίσημη Αγαπημένη», «Το μεση-
μέρι καίει το μέτωπό μου», «Μια γυναίκα φεύγει», «Αμφιβολίες», «Στου Μπελαμή το
ουζερί», «Ένα αμάξι με δυο άλογα», «Του Βοτανικού ο μάγκας» κ.ά.). Για πολλά χρόνια
εμφανιζόταν στα πιο γνωστά κοσμικά κέντρα της Αθήνας και ένιωσε τη χαρά της ανα-
κάλυψης νέων, πολλά υποσχόμενων φωνών, ανάμεσά τους η Βίκυ Μοσχολιού και η Πόλυ
Πάνου.
Την περίοδο της δικτατορίας οι σχέσεις του με τον Μίκη Θεοδωράκη κλονίστηκαν σοβαρά,
όταν, στις 13 Ιουλίου 1967, τραγούδησε μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού τον Ύμνο της 21ης
Απριλίου στα «Δειλινά» της Γλυφάδας. Η δικαιολογία του προς τον Θεοδωράκη ήταν ότι
δεν μπορούσε να αντέξει μια εξορία την στιγμή που η ζωή του είχε στρώσει. Οι δυο τους τα
ξαναβρήκαν οριστικά τον Μάρτιο του 2002 στην μεγάλη συναυλία προς τιμήν του Μπιθι-
κώτση στο ΣΕΦ, η οποία διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Γιώργου Νταλάρα και στην
οποία συμμετείχαν πολλοί καλλιτέχνες και χιλιάδες κόσμος.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης πέθανε στις 7 Απρίλη 2005, σε ηλικία 82 ετών, ύστερα από
πολύμηνη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Υγεία». Έκανε δύο γάμους και απέκτησε 3 παιδιά.
Ο γιος του, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, έγινε επίσης τραγουδιστής.
Πηγή: sansimera.gr/biographies - Βικιπαίδεια
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020
Αναβιώνει στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών η θρυλική «Όμορφη πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη...
Με άξονα-μύθο τις γνωστές μελωδίες του μεγάλου μας μουσουργού και την ποίησή
του για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή, ο σκηνοθέτης Γιώργος Βάλαρης δημιουργεί
και παρουσιάζει μια σύγχρονη «Όμορφη πόλη» του 2020.
Μια μοναδική θεατρική-μουσική υπερπαραγωγή, μια ωδή στον μεγάλο μας συνθέτη
Μίκη Θεοδωράκη. Μισό και πλέον αιώνα μετά το πρώτο ανέβασμα της θρυλικής
παράστασης, το καλοκαίρι του 1962, η «Όμορφη πόλη» αναβιώνει στην Αίθουσα
Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών από τις 17 έως τις 30 Γενάρη
2020.
Μέσα από τα ποιητικά κείμενα που υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης και πεζά κείμενα
του Γιώργου Βάλαρη, τα οποία πραγματεύονται κυρίαρχα θέματα της ανθρώπινης ύπαρ-
ξης και της ελληνικής κοινωνίας ο έρωτας, η ξενιτιά, ο θάνατος, η ρωμιοσύνη- και με τα
γνήσια λαϊκά και διαχρονικά τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη που γαλούχησαν γενιές
και γενιές, («Όμορφη πόλη», «Φεγγάρι μάγια μου ’κανες», «Της δικαιοσύνης», «Ένα το
χελιδόνι», «Στρώσε το στρώμα σου», «Μαργαρίτα, Μαργαρώ», «Βρέχει στη φτωχογει-
τονιά», κ.ά.), παρουσιάζεται ένα μοντέρνο εικαστικό-οπτικοακουστικό θέαμα, με σύγχρο-
νη χορογραφία.
Στην παράσταση τραγουδούν : Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης Μπάσης και Σαλίνα
Γαβαλά.
Παίζουν : Κώστας Καζάκος, Γιώργος Κιμούλης, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Κωνστα-
ντίνος Καζάκος, Ελισάβετ Μουτάφη, Γιώργος Βάλαρης, Αιμίλιος Ράφτης, Άκης
Σιδέρης και η Λήδα Πρωτοψάλτη.
Eιδικές guest εμφανίσεις (αλφαβητικά) : Μελίνα Ασλανίδου (22 και 23 Γενάρη), Γιώτα
Νέγκα (17 Γενάρη), Μπάμπης Στόκας (30 Γενάρη), Ελένη Τσαλιγοπούλου (29 και 30 Γενάρη).
Χορεύουν (αλφαβητικά) : Ιωάννα Θεοδώρου, Αλέξανδρος Κεϊβανάι, Ηλίας Μπαγεώργος,
Φαίδρα Νταϊόγλου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Στεφανία Σωτηροπούλου, Κωνσταντίνος
Φρίγγας.
του για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή, ο σκηνοθέτης Γιώργος Βάλαρης δημιουργεί
και παρουσιάζει μια σύγχρονη «Όμορφη πόλη» του 2020.
Μια μοναδική θεατρική-μουσική υπερπαραγωγή, μια ωδή στον μεγάλο μας συνθέτη
Μίκη Θεοδωράκη. Μισό και πλέον αιώνα μετά το πρώτο ανέβασμα της θρυλικής
παράστασης, το καλοκαίρι του 1962, η «Όμορφη πόλη» αναβιώνει στην Αίθουσα
Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών από τις 17 έως τις 30 Γενάρη
2020.
Μέσα από τα ποιητικά κείμενα που υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης και πεζά κείμενα
του Γιώργου Βάλαρη, τα οποία πραγματεύονται κυρίαρχα θέματα της ανθρώπινης ύπαρ-
ξης και της ελληνικής κοινωνίας ο έρωτας, η ξενιτιά, ο θάνατος, η ρωμιοσύνη- και με τα
γνήσια λαϊκά και διαχρονικά τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη που γαλούχησαν γενιές
και γενιές, («Όμορφη πόλη», «Φεγγάρι μάγια μου ’κανες», «Της δικαιοσύνης», «Ένα το
χελιδόνι», «Στρώσε το στρώμα σου», «Μαργαρίτα, Μαργαρώ», «Βρέχει στη φτωχογει-
τονιά», κ.ά.), παρουσιάζεται ένα μοντέρνο εικαστικό-οπτικοακουστικό θέαμα, με σύγχρο-
νη χορογραφία.
Στην παράσταση τραγουδούν : Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης Μπάσης και Σαλίνα
Γαβαλά.
Παίζουν : Κώστας Καζάκος, Γιώργος Κιμούλης, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Κωνστα-
ντίνος Καζάκος, Ελισάβετ Μουτάφη, Γιώργος Βάλαρης, Αιμίλιος Ράφτης, Άκης
Σιδέρης και η Λήδα Πρωτοψάλτη.
Eιδικές guest εμφανίσεις (αλφαβητικά) : Μελίνα Ασλανίδου (22 και 23 Γενάρη), Γιώτα
Νέγκα (17 Γενάρη), Μπάμπης Στόκας (30 Γενάρη), Ελένη Τσαλιγοπούλου (29 και 30 Γενάρη).
Χορεύουν (αλφαβητικά) : Ιωάννα Θεοδώρου, Αλέξανδρος Κεϊβανάι, Ηλίας Μπαγεώργος,
Φαίδρα Νταϊόγλου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Στεφανία Σωτηροπούλου, Κωνσταντίνος
Φρίγγας.
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020
Η μεγάλη συναυλία για τον Θάνο Μικρούτσικο, σε ζωντανή μετάδοση από την ΕΡΤ...
Την ερχόμενη Δευτέρα 20 Γενάρη, στις 8.30 μμ, θα γίνει στο Μέγαρο Μουσικής η
συναυλία για τον Θάνο Μικρούτσικο, φόρος τιμής στον μεγάλο συνθέτη. Μια συναυλία
που έγινε μες σε λίγες ημέρες sold out και θα ήταν πρακτικά αδύνατο να χωρέσει όλους
τους ενδιαφερόμενους που θέλησαν να βρουν ένα εισιτήριο.
Όσοι όμως δε στάθηκαν τυχεροί, για να την παρακολουθήσουν από κοντά, δε θα μείνουν
με το παράπονο, καθώς η συναυλία θα μεταδοθεί ζωντανά από την ΕΡΤ 2 και ραδιοφωνικά
από το Δεύτερο Πρόγραμμα.
Υπενθυμίζουμε πως στη συναυλία για τον Μικρούτσικο θα τραγουδήσουν μεγάλοι ερμη-
νευτές που έχουν συνεργαστεί μαζί του : ο Γιώργος Μεράντζας, ο Γιώργος Νταλάρας,
ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Μίλτος Πασχαλίδης,
ο Κώστας Θωμαΐδης, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Γιάννης
Κότσιρας.
Αποσπάσματα από τη βιογραφία του Θάνου Μικρούτσικου θα διαβάσει ο Οδυσσέας Ιωάν-
νου, ενώ την καλλιτεχνική επιμέλεια της βραδιάς έχει αναλάβει ο Θύμιος Παπαδόπουλος.
Πηγή πληροφοριών : katiousa.gr
συναυλία για τον Θάνο Μικρούτσικο, φόρος τιμής στον μεγάλο συνθέτη. Μια συναυλία
που έγινε μες σε λίγες ημέρες sold out και θα ήταν πρακτικά αδύνατο να χωρέσει όλους
τους ενδιαφερόμενους που θέλησαν να βρουν ένα εισιτήριο.
Όσοι όμως δε στάθηκαν τυχεροί, για να την παρακολουθήσουν από κοντά, δε θα μείνουν
με το παράπονο, καθώς η συναυλία θα μεταδοθεί ζωντανά από την ΕΡΤ 2 και ραδιοφωνικά
από το Δεύτερο Πρόγραμμα.
Υπενθυμίζουμε πως στη συναυλία για τον Μικρούτσικο θα τραγουδήσουν μεγάλοι ερμη-
νευτές που έχουν συνεργαστεί μαζί του : ο Γιώργος Μεράντζας, ο Γιώργος Νταλάρας,
ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Μίλτος Πασχαλίδης,
ο Κώστας Θωμαΐδης, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Γιάννης
Κότσιρας.
Αποσπάσματα από τη βιογραφία του Θάνου Μικρούτσικου θα διαβάσει ο Οδυσσέας Ιωάν-
νου, ενώ την καλλιτεχνική επιμέλεια της βραδιάς έχει αναλάβει ο Θύμιος Παπαδόπουλος.
Πηγή πληροφοριών : katiousa.gr
"Όπως ο Κερέμ"... Ποίηση : Ναζίμ Χικμέτ (απόδοση : Γιάννης Ρίτσος) Μουσική - Ερμηνεία : Μάνος Λοΐζος... (Nτοκουμέντο με τη φωνή του Ναζίμ Χικμέτ)...
Είναι βαρύς ο αγέρας σαν μολύβι.
Φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω.
Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω.
Να λειώσουμε το μολύβι.
Κάποιος μου λέει...
Φωτιά θα πάρεις απ' την ίδια σου φωνή.
Θα γίνεις στάχτη.
Στάχτη σαν τον Κερέμ,
Που κάηκε απ' τον έρωτά του
Και εγώ του λέω...
Ας καώ, ας γίνω στάχτη σαν τον Κερέμ.
Αν δεν καώ εγώ
Αν δεν καείς εσύ
Αν δεν καούμε εμείς
Πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη.
Φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω.
Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω.
Να λειώσουμε το μολύβι.
Κάποιος μου λέει...
Φωτιά θα πάρεις απ' την ίδια σου φωνή.
Θα γίνεις στάχτη.
Στάχτη σαν τον Κερέμ,
Που κάηκε απ' τον έρωτά του
Και εγώ του λέω...
Ας καώ, ας γίνω στάχτη σαν τον Κερέμ.
Αν δεν καώ εγώ
Αν δεν καείς εσύ
Αν δεν καούμε εμείς
Πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη.
Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020
Την Τρίτη 11 Φλεβάρη στις 20:30μμ, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Γιάννης Μπέζος, η Ρίτα Αντωνοπούλου και η Ελένη Καρακάση συναντούν το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής Δήμου Αθηναίων στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας», στη μουσική παράσταση «Τα λογοκριμένα», μία αναδρομή σε τραγούδια που υπέστησαν λογοκρισία από το 1937 μέχρι τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης...
Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020
Στέλιος Καζαντζίδης... Ένας τεράστιος, ένας μοναδικός λαϊκός ερμηνευτής...
Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας από τους λίγους τραγουδιστές, που κέρδισαν αδιαφι-
λονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή, αγαπήθηκε φανατικά, μπήκε στις καρδιές και
στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε όσο λίγοι και χάρισε το αίσθημα της οικειότητας
σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους.
Με τη μοναδική υφή της φωνής του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες, τους φόβους, αλλά
και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν και
τόσο αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες, όλοι αγω-
νιστές της καθημερινότητας αναζητούσαν στα τραγούδια του παρηγοριά για τις δυσκολίες
που αντιμετώπιζαν καθημερινά. Και το κοινό του, βέβαια, δεν σταματούσε μόνο σε αυτούς.
Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη
Μικρά Ασία. Από αυτή άκουγε ως παιδί τα λαϊκά τραγούδια που έφεραν οι πρόσφυγες και
από τη γιαγιά του -όπως έλεγε ο ίδιος- πήρε τις τεχνικές, τις αναπνοές, το κλάμα στη φωνή.
Ως τη στιγμή που τον ανέλαβε ο μεγάλος δάσκαλος, ο τυφλός συνθέτης Στέλιος Χρυσίνης.
Μεγαλώνοντας, δούλεψε σ’ ένα εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία. Μία μέρα, τον φωνάζει το
αφεντικό του και του λέει ότι έχει καταπληκτική φωνή και του κάνει δώρο μία κιθάρα.
Ο Στέλιος, όσε ώρες δεν δούλευε, καθόταν στο σπίτι και προσπαθούσε να μάθει τραγούδια
στην κιθάρα. Μια μέρα, κάποιος περαστικός τον άκουσε και του πρότεινε να τραγουδήσει
στην ταβέρνα του. Έτσι, έγινε η αρχή…
Το 1950 εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην Κηφισιά. Δύο χρόνια αργότερα
έκανε και την πρώτη ηχογράφησή του στην Columbia, με το τραγούδι του Απόστολου
Καλδάρα «Για μπάνιο πας», που όμως δεν πούλησε. Το δεύτερο τραγούδι, «Οι βαλίτσες»
του Γιάννη Παπαϊωάννου, έγινε μεγάλη επιτυχία.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία σειρά επιτυχιών και συνεχής άνοδος, με εμφανίσεις σε
γνωστά λαϊκά κέντρα της εποχής. Τότε έρχεται και η γνωριμία, ο αρραβώνας, αλλά και η
συνεργασία με την Καίτη Γκρέυ, ως το καλοκαίρι του 1957. Σουξέ της εποχής, το «Απόψε
φίλα με» του Μανόλη Χιώτη, ένα ντουέτο του Στέλιου Καζαντζίδη με την Καίτη Γκρέυ.
Μετά από αυτό χώρισαν.
Η επόμενη οκταετία (1957 - 1965) είναι ίσως η πιο γόνιμη και δημιουργική περίοδος για τον
Στέλιο Καζαντζίδη. Η γνωριμία του με τη Μαρινέλλα στη Θεσσαλονίκη εξελίχθηκε σε μια
λαμπρή συνεργασία. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες με κορυφαίους συνθέτες και στιχουρ-
γούς (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Νικολό-
πουλος, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Λεοντής, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαρκόπουλος κ.ά.) και
εμφανίστηκαν στα μεγαλύτερα λαϊκά κέντρα.
Το Μάη του 1966 αποφάσισαν να ενωθούν και στη ζωή. Ο γάμος τους μπορεί να μην άντεξε
στο χρόνο, αλλά έμειναν για πάντα φίλοι. Έπειτα από χρόνια, ο Καζαντζίδης γνώρισε και
παντρεύτηκε την κυρα-Βάσω, την οποία ο χαρακτήριζε ως «θησαυρό».
Τo 1965 κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα
νυχτερινά κέντρα. Τήρησε την επιλογή του αυτή ως το τέλος της ζωής του και η μόνη επα-
φή με το κοινό ήταν μέσω των δίσκων του. Για κάποιο διάστημα και αυτή η επικοινωνία
διακόπηκε, λόγω προβλημάτων που είχε με τη δισκογραφική εταιρεία «Μίνως».
Στη δισκογραφία επανήλθε, έπειτα από 12 χρόνια απουσίας, το 1987, συνεργαζόμενος με
τους Τάκη Σούκα, Λευτέρη Χαψιάδη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Θοδωρή Καμπουρίδη, Μά-
κη Ερημίτη, Αντώνη Βαρδή, Σώτια Τσώτου και άλλους άξιους δημιουργούς. Το κύκνειο
άσμα του ήταν ο δίσκος «Έρχονται χρόνια δύσκολα».
Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον
καρκίνο.
Πηγές : sansimera.gr, etsimagazin.com, Βικιπαίδεια
λονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή, αγαπήθηκε φανατικά, μπήκε στις καρδιές και
στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε όσο λίγοι και χάρισε το αίσθημα της οικειότητας
σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους.
Με τη μοναδική υφή της φωνής του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες, τους φόβους, αλλά
και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν και
τόσο αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες, όλοι αγω-
νιστές της καθημερινότητας αναζητούσαν στα τραγούδια του παρηγοριά για τις δυσκολίες
που αντιμετώπιζαν καθημερινά. Και το κοινό του, βέβαια, δεν σταματούσε μόνο σε αυτούς.
Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη
Μικρά Ασία. Από αυτή άκουγε ως παιδί τα λαϊκά τραγούδια που έφεραν οι πρόσφυγες και
από τη γιαγιά του -όπως έλεγε ο ίδιος- πήρε τις τεχνικές, τις αναπνοές, το κλάμα στη φωνή.
Ως τη στιγμή που τον ανέλαβε ο μεγάλος δάσκαλος, ο τυφλός συνθέτης Στέλιος Χρυσίνης.
Μεγαλώνοντας, δούλεψε σ’ ένα εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία. Μία μέρα, τον φωνάζει το
αφεντικό του και του λέει ότι έχει καταπληκτική φωνή και του κάνει δώρο μία κιθάρα.
Ο Στέλιος, όσε ώρες δεν δούλευε, καθόταν στο σπίτι και προσπαθούσε να μάθει τραγούδια
στην κιθάρα. Μια μέρα, κάποιος περαστικός τον άκουσε και του πρότεινε να τραγουδήσει
στην ταβέρνα του. Έτσι, έγινε η αρχή…
Το 1950 εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην Κηφισιά. Δύο χρόνια αργότερα
έκανε και την πρώτη ηχογράφησή του στην Columbia, με το τραγούδι του Απόστολου
Καλδάρα «Για μπάνιο πας», που όμως δεν πούλησε. Το δεύτερο τραγούδι, «Οι βαλίτσες»
του Γιάννη Παπαϊωάννου, έγινε μεγάλη επιτυχία.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία σειρά επιτυχιών και συνεχής άνοδος, με εμφανίσεις σε
γνωστά λαϊκά κέντρα της εποχής. Τότε έρχεται και η γνωριμία, ο αρραβώνας, αλλά και η
συνεργασία με την Καίτη Γκρέυ, ως το καλοκαίρι του 1957. Σουξέ της εποχής, το «Απόψε
φίλα με» του Μανόλη Χιώτη, ένα ντουέτο του Στέλιου Καζαντζίδη με την Καίτη Γκρέυ.
Μετά από αυτό χώρισαν.
Η επόμενη οκταετία (1957 - 1965) είναι ίσως η πιο γόνιμη και δημιουργική περίοδος για τον
Στέλιο Καζαντζίδη. Η γνωριμία του με τη Μαρινέλλα στη Θεσσαλονίκη εξελίχθηκε σε μια
λαμπρή συνεργασία. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες με κορυφαίους συνθέτες και στιχουρ-
γούς (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Νικολό-
πουλος, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Λεοντής, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαρκόπουλος κ.ά.) και
εμφανίστηκαν στα μεγαλύτερα λαϊκά κέντρα.
Το Μάη του 1966 αποφάσισαν να ενωθούν και στη ζωή. Ο γάμος τους μπορεί να μην άντεξε
στο χρόνο, αλλά έμειναν για πάντα φίλοι. Έπειτα από χρόνια, ο Καζαντζίδης γνώρισε και
παντρεύτηκε την κυρα-Βάσω, την οποία ο χαρακτήριζε ως «θησαυρό».
Τo 1965 κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα
νυχτερινά κέντρα. Τήρησε την επιλογή του αυτή ως το τέλος της ζωής του και η μόνη επα-
φή με το κοινό ήταν μέσω των δίσκων του. Για κάποιο διάστημα και αυτή η επικοινωνία
διακόπηκε, λόγω προβλημάτων που είχε με τη δισκογραφική εταιρεία «Μίνως».
Στη δισκογραφία επανήλθε, έπειτα από 12 χρόνια απουσίας, το 1987, συνεργαζόμενος με
τους Τάκη Σούκα, Λευτέρη Χαψιάδη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Θοδωρή Καμπουρίδη, Μά-
κη Ερημίτη, Αντώνη Βαρδή, Σώτια Τσώτου και άλλους άξιους δημιουργούς. Το κύκνειο
άσμα του ήταν ο δίσκος «Έρχονται χρόνια δύσκολα».
Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον
καρκίνο.
Πηγές : sansimera.gr, etsimagazin.com, Βικιπαίδεια
Σαν σήμερα... 13 Γενάρη 1950, έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Σέμσης ή Σαλονικιός (1883 - 1950), ένας σπουδαίος βιρτουόζος του βιολιού και εξαίρετος συνθέτης του σμυρναίικου και ρεμπέτικου τραγουδιού. Για πολλούς ειδικούς, ο Δημήτρης Σέμσης υπήρξε ο κορυφαίος βιολιστής των Βαλκανίων και ένας από τους καλύτερους στην Ευρώπη...
Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020
Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2020
Kuro Siwo... Ποίημα του Νίκου Καββαδία, από την ποιητική συλλογή "Πούσι"...
Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο.
Πέρ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου 'πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα
Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μες' το μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; "
Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κ' έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που 'χα με κούραση γυμνάσει.
Η λαμαρίνα! ...η λαμαρίνα όλα τα σβήνει.
Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζώνη
κ' συ κοιτάς ακόμη πάνω απ΄το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο.
Πέρ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου 'πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα
Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μες' το μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; "
Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κ' έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που 'χα με κούραση γυμνάσει.
Η λαμαρίνα! ...η λαμαρίνα όλα τα σβήνει.
Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζώνη
κ' συ κοιτάς ακόμη πάνω απ΄το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.
Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020
Τρομπέτα...
Η τρομπέτα είναι αερόφωνο μουσικό όργανο με μεταλλικό επιστόμιο σε σχήμα κούπας,
που ανήκει στην οικογένεια των χάλκινων πνευστών.
Στην αρχική μορφή της, ως σάλπιγγα, από τους αρχαίους Έλληνες, ήταν γνωστή στους
Αιγυπτίους, στους Εβραίους και τους Ρωμαίους, φτιαγμένη αρχικά από ξύλο, αργότερα
από μέταλλο (μπρούντζο, ασήμι) και τέλος (όπως και σήμερα) από χαλκό. Αποτελούνταν
από ένα μακρύ σωλήνα σε διάφορα μήκη που από το τέλος του 1ου μ.Χ. αιώνα και μετά
φάρδυνε, καταλήγοντας σε μια μετρίου μεγέθους καμπάνα.
Καθώς παρέμενε η αδυναμία του οργάνου να παράγει όλες τις νότες της κλίμακας, από
τα τέλη του 18ου αιώνα επιχειρήθηκε η εισαγωγή μηχανισμού που θα βοηθούσε στην
παραγωγή όλων των φθόγγων. Στις αρχές του 19ου αιώνα εισήχθησαν τα έμβολα, στην
αρχή δύο, έπειτα τρία και τέσσερα, που επέτρεψαν την εκτέλεση όλων των χρωματικών
ήχων μιας κλίμακας. Από εκεί και ύστερα, ονομάζεται τρομπέτα με έμβολα, σε διάκριση
από την παλαιότερη φυσική τρομπέτα.
Ως στρατιωτικό μουσικό όργανο εισήχθη στην ορχήστρα στις αρχές του 17ου αιώνα, όμως
περισσότερο γνωστή έγινε στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Έχει διαπεραστική και λαμπερή
τονική χροιά και μεγάλες τεχνικές δυνατότητες. Η ανάπτυξη της δεξιοτεχνίας στον χειρισ-
μό της έχει κάνει πολλούς συνθέτες να τη χρησιμοποιήσουν ως μελωδικό όργανο ίδιας
ευκινησίας με τα ξύλινα πνευστά και έτσι η τρομπέτα θεωρείται σήμερα δημοφιλέστατο
όργανο ορχήστρας και συγκροτήματος, ιδίως στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας
και της Λαμίας , καθώς και τη μουσική τζαζ και σκα (μουσικό είδος που γεννήθηκε στη
Τζαμάικα ).
Πηγή : Βικιπαίδεια
που ανήκει στην οικογένεια των χάλκινων πνευστών.
Στην αρχική μορφή της, ως σάλπιγγα, από τους αρχαίους Έλληνες, ήταν γνωστή στους
Αιγυπτίους, στους Εβραίους και τους Ρωμαίους, φτιαγμένη αρχικά από ξύλο, αργότερα
από μέταλλο (μπρούντζο, ασήμι) και τέλος (όπως και σήμερα) από χαλκό. Αποτελούνταν
από ένα μακρύ σωλήνα σε διάφορα μήκη που από το τέλος του 1ου μ.Χ. αιώνα και μετά
φάρδυνε, καταλήγοντας σε μια μετρίου μεγέθους καμπάνα.
Καθώς παρέμενε η αδυναμία του οργάνου να παράγει όλες τις νότες της κλίμακας, από
τα τέλη του 18ου αιώνα επιχειρήθηκε η εισαγωγή μηχανισμού που θα βοηθούσε στην
παραγωγή όλων των φθόγγων. Στις αρχές του 19ου αιώνα εισήχθησαν τα έμβολα, στην
αρχή δύο, έπειτα τρία και τέσσερα, που επέτρεψαν την εκτέλεση όλων των χρωματικών
ήχων μιας κλίμακας. Από εκεί και ύστερα, ονομάζεται τρομπέτα με έμβολα, σε διάκριση
από την παλαιότερη φυσική τρομπέτα.
Ως στρατιωτικό μουσικό όργανο εισήχθη στην ορχήστρα στις αρχές του 17ου αιώνα, όμως
περισσότερο γνωστή έγινε στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Έχει διαπεραστική και λαμπερή
τονική χροιά και μεγάλες τεχνικές δυνατότητες. Η ανάπτυξη της δεξιοτεχνίας στον χειρισ-
μό της έχει κάνει πολλούς συνθέτες να τη χρησιμοποιήσουν ως μελωδικό όργανο ίδιας
ευκινησίας με τα ξύλινα πνευστά και έτσι η τρομπέτα θεωρείται σήμερα δημοφιλέστατο
όργανο ορχήστρας και συγκροτήματος, ιδίως στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας
και της Λαμίας , καθώς και τη μουσική τζαζ και σκα (μουσικό είδος που γεννήθηκε στη
Τζαμάικα ).
Πηγή : Βικιπαίδεια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)