Στιγμές και πρόσωπα της μουσικής, γενικά... και της καλής Ελληνικής μουσικής, ειδικά...
Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020
Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020
"Οι Μοιραίοι"... Ποίηση : Κώστας Βάρναλης, Μουσική : Μίκης Θεοδωράκης, Ερμηνεία : Γρηγόρης Μπιθικώτσης...
Μες την υπόγεια την ταβέρνα
μες σε καπνούς και σε βρισές
απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα
όλ' η παρέα πίναμ' εψές
απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα
όλ' η παρέα πίναμ εψές
εψές, σαν όλα τα βραδάκια
να πάνε κάτου τα φαρμάκια
εψές, σαν όλα τα βραδάκια
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής
ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
όσο κι ο νους να τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται
όσα κι ο νους να τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού
ω! της αβγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλα του δειλινού
ω! της αβγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλα του δειλινού
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
μες σε καπνούς και σε βρισές
απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα
όλ' η παρέα πίναμ' εψές
απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα
όλ' η παρέα πίναμ εψές
εψές, σαν όλα τα βραδάκια
να πάνε κάτου τα φαρμάκια
εψές, σαν όλα τα βραδάκια
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής
ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
όσο κι ο νους να τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται
όσα κι ο νους να τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού
ω! της αβγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλα του δειλινού
ω! της αβγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλα του δειλινού
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2020
Το εκκλησιαστικό όργανο της Σύρου...
Από μελωδικούς ήχους πλημμύρισε και πάλι, πριν από περίπου δύο χρόνια, ο καθεδρι-
κός ναός του Αγίου Γεωργίου στην Άνω Σύρο, καθώς ήχησε, μετά από σιγή δεκαετιών,
το αρχαιότερο εκκλησιαστικό όργανο στην Ελλάδα, με έτος κατασκευής το 1888.
Το συγκεκριμένο εκκλησιαστικό όργανο κατασκευάστηκε από τον διάσημο, για την
εποχή του, Zeno Fedeli και δωρήθηκε από τον Πάπα Λέοντα ΙΓ' στον καθεδρικό ναό
του Αγίου Διονυσίου των Αθηνών. Εκεί ανήκε έως το 1951, όταν ο επίσκοπος Γεώργιος
Ξενόπουλος το μετέφερε στη Σύρο.
Είναι το αρχαιότερο εκκλησιαστικό όργανο που λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα.
Διαθέτει αυτούσιο τον ήχο των οργάνων της εποχής, ενώ η ξυλόγλυπτη κατασκευή στο
μπροστινό μέρος του το καθιστά έργο τέχνης.
Για αρκετά χρόνια το όργανο παρέμενε σιωπηλό και η επισκευή του πραγματοποιήθηκε
με πρωτοβουλία του καθολικού επισκόπου Σύρου, Θήρας και Αποστολικού Τοποτηρητή
της Καθολικής Επισκοπής Κρήτης, Πέτρο Στεφάνου.
Για τις ανάγκες της επισκευής επιστρατεύτηκε ο Ιταλός τεχνίτης Saverio Tamburini,
της 4ης γενιάς κατασκευαστών του ομώνυμου οίκου, που έχει κατασκευάσει σημαντικά εκκλησιαστικά όργανα σε ολόκληρο τον κόσμο.
«Έπρεπε να αλλάξουν κάποιοι αυλοί. Είναι ιδιαίτερο όργανο και δεν υπάρχουν πολλοί
τεχνικοί που να μπορούν να το επισκευάσουν, ενώ και η συντήρηση του θέλει ιδιαίτερη
προσοχή για να αποδίδει σωστά τους ήχους» πρόσθεσε ο καθολικός επίσκοπος Σύρου.
Στην Ελλάδα υπάρχουν μόλις 16 εκκλησιαστικά όργανα, κάποια από τα οποία βρίσκον-
ται πλέον τελείως εκτός λειτουργίας, λόγω βλαβών από την πάροδο του χρόνου, αλλά
και πλημμελών επεμβάσεων. Τα περισσότερα βρίσκονται σε καθολικές εκκλησίες, ενώ
εκκλησιαστικό όργανο διαθέτει και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Πηγή : ΑΠΕ
κός ναός του Αγίου Γεωργίου στην Άνω Σύρο, καθώς ήχησε, μετά από σιγή δεκαετιών,
το αρχαιότερο εκκλησιαστικό όργανο στην Ελλάδα, με έτος κατασκευής το 1888.
Το συγκεκριμένο εκκλησιαστικό όργανο κατασκευάστηκε από τον διάσημο, για την
εποχή του, Zeno Fedeli και δωρήθηκε από τον Πάπα Λέοντα ΙΓ' στον καθεδρικό ναό
του Αγίου Διονυσίου των Αθηνών. Εκεί ανήκε έως το 1951, όταν ο επίσκοπος Γεώργιος
Ξενόπουλος το μετέφερε στη Σύρο.
Είναι το αρχαιότερο εκκλησιαστικό όργανο που λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα.
Διαθέτει αυτούσιο τον ήχο των οργάνων της εποχής, ενώ η ξυλόγλυπτη κατασκευή στο
μπροστινό μέρος του το καθιστά έργο τέχνης.
Για αρκετά χρόνια το όργανο παρέμενε σιωπηλό και η επισκευή του πραγματοποιήθηκε
με πρωτοβουλία του καθολικού επισκόπου Σύρου, Θήρας και Αποστολικού Τοποτηρητή
της Καθολικής Επισκοπής Κρήτης, Πέτρο Στεφάνου.
Για τις ανάγκες της επισκευής επιστρατεύτηκε ο Ιταλός τεχνίτης Saverio Tamburini,
της 4ης γενιάς κατασκευαστών του ομώνυμου οίκου, που έχει κατασκευάσει σημαντικά εκκλησιαστικά όργανα σε ολόκληρο τον κόσμο.
«Έπρεπε να αλλάξουν κάποιοι αυλοί. Είναι ιδιαίτερο όργανο και δεν υπάρχουν πολλοί
τεχνικοί που να μπορούν να το επισκευάσουν, ενώ και η συντήρηση του θέλει ιδιαίτερη
προσοχή για να αποδίδει σωστά τους ήχους» πρόσθεσε ο καθολικός επίσκοπος Σύρου.
Στην Ελλάδα υπάρχουν μόλις 16 εκκλησιαστικά όργανα, κάποια από τα οποία βρίσκον-
ται πλέον τελείως εκτός λειτουργίας, λόγω βλαβών από την πάροδο του χρόνου, αλλά
και πλημμελών επεμβάσεων. Τα περισσότερα βρίσκονται σε καθολικές εκκλησίες, ενώ
εκκλησιαστικό όργανο διαθέτει και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Πηγή : ΑΠΕ
Σαν σήμερα... 13 Φλεβάρη 1873, γεννήθηκε ο Φεοντόρ Ιβάνοβιτς Σαλιάπιν (Фёдор Ива́нович Шаля́пин) (1873 - 1938), κορυφαίος Ρώσος τραγουδιστής της όπερας. Με τη δυνατή και εκφραστική φωνή βαθύφωνου που διέθετε και τη σημαντική διεθνή σταδιοδρομία του, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους ομοτέχνους του όλων των εποχών...
Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020
Νυν και αεί... (Νίκος Γκάτσος)...
Πρωτομαγιά
με το σουγιά
χαράξαν το φεγγίτη
και μια βραδιά
σαν τα θεριά
σε πήραν απ’ το σπίτι.
Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια να περνά και το φονιά
γύρευα χρόνια μες στον κόσμο να τον βρω
μα περπατούσε με το χάρο στο πλευρό.
Νυν και αεί
μες στη ζωή
σε είχα αραξοβόλι
μα μιαν αυγή
στη μαύρη γη
σε σώριασε το βόλι.
Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια το ληστή και το φονιά
του `χανε δέσει στο λαιμό του μια τριχιά
και του πατάγαν το κεφάλι σαν οχιά.
Ποίηση του Νίκου Γκάτσου, την οποία ο Σταύρος Ξαρχάκος με την υπέροχη μουσική του
την έκανε ένα εκπληκτικό τραγούδι, το οποίο ερμήνευσε εξαιρετικά η Βίκυ Μοσχολιού.
με το σουγιά
χαράξαν το φεγγίτη
και μια βραδιά
σαν τα θεριά
σε πήραν απ’ το σπίτι.
Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια να περνά και το φονιά
γύρευα χρόνια μες στον κόσμο να τον βρω
μα περπατούσε με το χάρο στο πλευρό.
Νυν και αεί
μες στη ζωή
σε είχα αραξοβόλι
μα μιαν αυγή
στη μαύρη γη
σε σώριασε το βόλι.
Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια το ληστή και το φονιά
του `χανε δέσει στο λαιμό του μια τριχιά
και του πατάγαν το κεφάλι σαν οχιά.
Ποίηση του Νίκου Γκάτσου, την οποία ο Σταύρος Ξαρχάκος με την υπέροχη μουσική του
την έκανε ένα εκπληκτικό τραγούδι, το οποίο ερμήνευσε εξαιρετικά η Βίκυ Μοσχολιού.
Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2020
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)