Νέες στοιχεία έρχονται στο φως, που δείχνουν πως οι χιμπατζήδες είναι λάτρεις της μουσικής και του χορού...

Ιάπωνες επιστήμονες, κατέγραψαν ύστερα από έρευνα που πραγματοποίησαν πως, οι χιμ-
πατζήδες χτυπούσαν παλαμάκια, με χέρια και πόδια, ενώ χόρευαν την ώρα, που άκουγαν 
μουσική με πιάνο, κάτι που ίσως ρίξει φως στο πως οι πρόγονοι του ανθρώπου, αρέσκονται 
να χορεύουν όταν ακούνε κάποια μελωδία.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Κιότο και περιελάμβανε εφτά 
χιμπατζήδες να ακούνε έξι μουσικά κομμάτια των δύο λεπτών το καθένα, για έξι μέρες.
Αν και κανένας από τους εφτά χιμπατζήδες, δεν είχε εκπαιδευτεί να χορεύει, εντούτοις, 
όλοι τους κουνιόντουσαν στους ρυθμούς της μουσικής, κάθε φορά που αυτή ακουγόταν.
«Οι χιμπατζήδες, χορεύουν κατά κάποιον τρόπο σαν τους ανθρώπους», δήλώσε ο υπεύ-
θυνος της έρευνας, Δρ. Γιούκο Χατόρι.
Ένα άλλο στοιχείο που παρατήρησαν οι επιστήμονες ήταν πως οι αρσενικοί ήταν πολύ 
πιο εκφραστικοί από τους θυληκούς, καθώς όχι μόνο χόρευαν περισσότερο αλλά παράλ-
ληλα επιδείκνυαν τις φωνητικές τους ικανότητες.

Η έρευνα ανέφερε ότι, τα ευρήματα υποδηλώνουν πως, η αγάπη του ανθρώπου για την 
μουσική και τον χορό, είναι πρωταρχική και βαθιά ριζωμένη μέσα στο DNA του, παρά 
κάτι στο οποίο διδαχτήκε ή εκπαιδεύτηκε.

Πηγή : Independent

Καλή χρονιά σε όλους... Με υγεία, όνειρα, ταξικούς αγώνες και με πολλά χρώματα και μουσικές...

Κυκλοφόρησε στα γαλλικά η αυτοβιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη...

Πρόκειται για την πρώτη έκδοση στα Γαλλικά της αυτοβιογραφίας του Μάρκου 
Βαμβακάρη η οποία είχε κυκλοφορήσει το 1978 στην Ελλάδα. 
Ο Χρήστος Πουλάκης πήρε την πρωτοβουλία να έρθει σε επαφή με την οικογένεια 
Βαμβακάρη ζητώντας της αρχικά την άδεια για να μεταφράσει το βιβλίο και στη 
συνέχεια για να το εκδώσει.

Ειδικότερα, ο γιος του Μάρκου Βαμβακάρη, Στέλιος, συμφώνησε να προχωρήσει το 
εγχείρημα, όντας ενθουσιασμένος από την ιδέα, μιας και ο ίδιος αλλά και τα αδέλφια 
του πήγαιναν σε ελληνογαλλικό σχολείο όταν ήταν παιδιά. Η διαδικασία της μετάφ-
ρασης διήρκεσε περίπου 4 μήνες. Ωστόσο, η κυκλοφορία του βιβλίου καθυστέρησε 
να πραγματοποιηθεί λόγω του θανάτου του Στέλιου Βαμβακάρη στις 17 Ιούνη 2019, 
μέρα κατά την οποία έτυχε να ολοκληρωθεί το στήσιμο του βιβλίου. 
Δυστυχώς, ο Στέλιος δεν πρόλαβε να το δει τυπωμένο.

Το βιβλίο περιέχει εισαγωγή από τον μελετητή ελληνικού τραγουδιού Παναγιώτη 
Κουνάδη ο οποίος δέχτηκε κι εκείνος με χαρά να συμμετάσχει και να εμπλουτίσει 
το βιβλίο με τις γνώσεις του πάνω στο ρεμπέτικο και στον Μάρκο Βαμβακάρη, ενώ 
περιέχει και ένα γλωσσάρι για την ορθότερη κατανόηση από το γαλλικό κοινό κά-
ποιων όρων που είναι συνυφασμένοι με το ρεμπέτικο, αλλά και πλήθος υποσημειώ-
σεων σχετικά με γεγονότα που αναφέρει ο ίδιος ο Μάρκος Βαμβακάρης μέσα στην 
αυτοβιογραφία του και τα οποία, έπειτα από έρευνα του Χρήστου Πουλάκη, αλλά 
και άλλων (ενδεικτικά των κ.κ. Παναγιώτη Κουνάδη, Δημήτρη Βαρθαλίτη και του 
αείμνηστου Μάνου Ελευθερίου), είτε είναι ανακριβή ως προς την αυθεντικότητά 
τους, είτε ασαφή ως προς τον χρόνο τέλεσης τους.

*Αναδημοσίευση από το katiousa.gr

Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε… Αλλά εμείς σύντροφε Θάνο είμαστε εδώ και θα είμαστε πάντα εδώ… Γιατί όπως λέει και ο ποιητής… ερχόμαστε από πολύ μακριά και τραβάμε για πολύ μακριά… Καλό σου ταξίδι και απλά σε ευχαριστούμε.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, έγραψε για το θάνατο του Θάνου Μικρούτσικου...

«Μέσα στο δύσκολο αγώνα για την δημιουργία και διάδοση του ελληνικού τραγουδιού 
ο Θάνος Μικρούτσικος κατέχει μια από τις κορυφαίες θέσεις. Η απώλειά του δεν προκα-
λεί μονάχα πόνο στους φίλους, στους συνεργάτες και στους θαυμαστές του, αλλά κι ένα 
βαθύ τραύμα στο ελληνικό τραγούδι και γενικότερα στο πολιτιστικό ''γίγνεσθαι''. 
Ο Θάνος Μικρούτσικος, εκτός του ότι υπήρξε ένας ολοκληρωμένος συνθέτης με ταλέντο, 
με έμπνευση και με πλούσιο, πρωτότυπο και σημαντικό έργο, έφυγε σε μια ηλικία μεγάλης 
ανθοφορίας, ωριμότητας και εκπληκτικής διάθεσης προσφοράς στον νεοελληνικό πολιτισ-
μό, που τόσο πολύ έχει ανάγκη σήμερα ο ελληνικός λαός.
Τον αποχαιρετώ με οδύνη και πικρία για την μεγάλη αδικία να τον βρίσκει το τέλος σε μια 
τέτοια στιγμή» 

To KKE και η ΚΝΕ αποχαιρετούν το μεγάλο μουσικοσυνθέτη Θάνο Μικρούτσικο με ένα συγκινητικό video...

ΚΚΕ : "Το έργο σου είναι βέλος πύρινο, που σκίζει τον χρόνο. Θα συνεχίζει τη διαδρομή 
του κι όταν θα χτίζουμε "τις αυριανές μας φάμπρικες, τα λαϊκά μέγαρα, τα κόκκινα στά-
δια", όταν θα δικαιωθεί ο σκοπός που αφιέρωσες το ταλέντο, το μυαλό, την καρδιά σου 
"στην κοινωνία που ο ψαράς θα γράφει ποιήματα και ο ποιητής θα ψαρεύει". Το έργο 
σου εκφράζει την ουσία, όχι μόνο μιας περιόδου, αλλά μιας ολόκληρης ιστορικής εποχής. 
Άχρονο, άτοπο, ανεξάντλητο, αθάνατο, όπως αθάνατος Θάνο είσαι κι εσύ."

Ανακοίνωσή του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για το θάνατο της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου...

«Μια μεγάλη απώλεια για το χώρο της μουσικής, η αναχώρηση της Τερψιχόρης Παπαστε-
φάνου για το τελευταίο ταξίδι. Η μουσική έχασε μια μεγάλη δημιουργό που σφράγισε μια 
ολόκληρη εποχή.
Μπολιασμένη με τις ΕΑΜικές αγωνιστικές παραδόσεις ρίχτηκε "να πολεμήσει τα σκοτάδια 
με όπλο το όνειρο και την ελπίδα" και στις αρχές της δεκαετίας του '50, τη μετεμφυλιακή 
περίοδο που όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα, ίδρυσε την περίφημη Χορωδία Τρικάλων, η οποία 
αποτελεί κορυφαίο "σταθμό", μέγιστο σημείο αναφοράς στην ιστορία της χορωδιακής 
τέχνης στην Ελλάδα, υπόδειγμα όσον αφορά στη λειτουργία, στο σκοπό και το έργο μιας 
χορωδίας, με ένα ρεπερτόριο που βασιζόταν κυρίως στο έργο συνθετών, όπως ο Μίκης 
Θεοδωράκης.
Επίσης, άφησε και ένα σημαντικό μουσικό έργο, συνθέτοντας μουσική που έντυσε στίχους 
ποιητών, όπως ο Γιάννης Ρίτσος ("Πόλεμος και Ειρήνη"), ο Νικηφόρος Βρεττάκος 
("Πρελούδια"), ο Γιώργος Σεφέρης ("Ασμα ασμάτων" - μεταγραφή), ο Πάνος Παναγιω-
τούνης ("Ελεύθεροι πολιορκημένοι"), η Έλλη Παπαδημητρίου ("Αδούλωτη"). Ενώ, μεγάλη 
ήταν και η προσφορά της στη διδασκαλία της μουσικής.
Θα μείνει πάντα ζωντανή στη θύμησή μας η ίδια και το έργο της.
Το ΚΚΕ την αποχαιρετά και εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους της».

Ο σπουδαίος Μενέλαος Λουντέμης, έγραψε κάποτε για την ποίηση του Κώστα Βάρναλη...

«Η ποίηση του Βάρναλη δε μύριζε ποτέ γάλα. Μύριζε από την αρχή μπαρούτι».

Έγραψαν για το Διονύση Σαββόπουλο του σήμερα...

Γνώρισα και 'γω κάποτε έναν Σαββόπουλο... Κάπου εκεί, στη δεκαετία του '70, χωμένη στη 
εφηβεία, επαναστάσεις, αμφισβητήσεις, αναζητήσεις, βρήκα 'κεινον τον Νιόνιο, τον αντι-
συμβατικό, κι άρχισα μαζί του τα "ταξίδια"...

Κι απ' τη μικρή μου κάμαρη, συμμετείχα "στην συγκέντρωση της ΕΦΕΕ'", κι ύστερα αμήχα-
νη "να μην ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στο Λαύριο, που έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" και 
μετά, μαζί του κατήγγειλα και "τον πονηρό πολιτευτή".

Τι κρίμα, που τούτος ο όμορφος σύντροφος έχει πεθάνει...

Χτες, ένα υπερφίαλο, συντηρητικό γεροντάκι, που του 'μοιαζε στη μορφή- ειν' αλήθεια, και 
είχε και το δικό του όνομα, άφησε το "αποτύπωμα" του, στην εκπομπή, του Παύλου Τζίμα.
Και μίλησε ο ηλικιωμένος κυρ- Παντελής για "κανονικότητα", και δήλωσε πως "στηρίζει τις 
ελπίδες του στο Μητσοτάκη, γιατί δεν έχει αυταπάτες, και ντύνεται και καλύτερα''...

*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ¨

Ο σπουδαίος κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μάνος Λοΐζος, είχε πει για την ιστορία του ΚΚΕ...

"... Ο λαός και ιδιαίτερα οι νέοι έχουν υποχρέωση να γνωρίσουν σε βάθος 
την Ιστορία του ΚΚΕ και την πορεία του. Να μάθουν την Ιστορία του πιο 
βασανισμένου ελληνικού κόμματος..."

Ο σπουδαίος σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης, έγραψε για τα ρεμπέτικα τραγούδια...

"Τα ρεμπέτικα είναι ένα παρελθόν που επιμένει να είναι παρόν, έστω χωρίς 
ρεμπέτες. Όπως τα μπλουζ, το ταγκό, το φλαμένκο και μερικά άλλα δημοφι-
λή αποκτήματα των πρώιμων βιομηχανικών κοινωνιών. Όλα τους έχουν 
γεννηθεί στα περιθώρια των άστεων, συχνά λιμανιών, σε συνοικίες αγροτών 
μεταναστών στις νεογέννητες μεγαλουπόλεις που σιγά-σιγά γεμίζουν με 
εργοστάσια...
Το ρεμπέτικο γεννήθηκε στα πέριξ, εκεί που γεννήθηκαν και τα τσιγγάνικα 
τραγούδια.  Στα πέριξ που ήταν γεμάτα από ανθρώπινα δράματα... 
Το γνήσιο ρεμπέτικο είναι τραγούδι σέρτικο... όπως ο καφές ο βαρύς και 
πηχτός της παρηγοριάς. Κάτι σαν βάλσαμο".

Έτσι γεννήθηκαν τα Αντάρτικα τραγούδια...

"Στις μεγάλες αγωνιστικές στιγμές του λαού μας δεν υπάρχει χρόνος για να 
περιμένει κανείς τη διαδικασία ωρίμανσης της ποιητικής δημιουργίας. 
Η ώρα της μάχης χρειάζεται στίχους για άμεση χρήση, όπως για άμεση χρή-
ση χρειάζεται τα βόλια και το μπαρούτι"

Νικηφόρος Βρεττάκος

*Στην εικόνα της ανάρτησης, αντάρτες και αντάρτισσες του Δημοκρατικού Στρατού, 
στα βουνά της Μακεδονίας, τραγουδούν και ετοιμάζονται για τη μάχη.

Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος χαιρετίζει, με ανακοίνωσή του, την κινητοποίηση ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών από τη χώρα μας και διεθνώς ενάντια στην προσπάθεια ξεπλύματος του κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ μέσω του θεσμού της Eurovision...

«Η αξιοποίηση του θεσμού της Eurovision για το ξέπλυμα του κράτους του Ισραήλ δεν 
έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες της Eurovision ούτε και της ΕΕ, αντίθετα αποκαλύπτει 
πως ακριβώς αυτές είναι οι αξίες που υπηρετούν.
Η Eurovision ως θεσμός έχει ως διακηρυγμένο στόχο την προβολή μιας ψευδε-
πίγραφης κοινής ευρωπαϊκής πολιτιστικής ταυτότητας, αλλά και την προώθηση 
των ιδανικών και των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την ίδια στιγμή βλέπουμε πως κάθε χρόνο η γεωπολιτική "σκακιέρα" αναδεικνύει ακόμα 
και τον ίδιο το νικητή της Eurovision ή τουλάχιστον επιβάλλει το κεντρικό θέμα συζήτησης 
που κερδίζει ή φτάνει ψηλά. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα βράβευσης τραγουδιού 
συγκροτήματος από την Ουκρανία, δύο χρόνια πριν, το οποίο είχε σαν θέμα ένα "θρήνο 
για τους συνεργάτες των Ναζί που σκοτώθηκαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη χώρα,
ακριβώς την περίοδο που κορυφωνόταν η επέμβαση ΗΠΑ - ΕΕ στην Ουκρανία, με την 
επιβολή μιας κυβέρνησης με τη συμμετοχή φασιστών.

Με αφορμή λοιπόν τη φετινή διοργάνωση της Eurovision, η στάση της ΕΕ αλλά και όλων 
των κρατών-μελών της ξεχωριστά απέναντι στο κράτος του Ισραήλ θα μείνει στην ιστορία 
ως μνημείο πολιτικής υποκρισίας.
Σύσσωμες οι ηγεσίες ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σύμμαχοι με το κράτος του 
Ισραήλ, του χτυπάνε φιλικά τον ώμο, του αναγνωρίζουν το "δικαίωμα στην αυτοάμυνα", 
δηλαδή να κατέχει παράνομα τα εδάφη των Παλαιστινίων, να έχει μετατρέψει ακόμα και 
τις ελάχιστες ελεύθερες ζώνες σε πραγματική κόλαση, να δολοφονεί, να φυλακίζει ακόμα 
και χωρίς κατηγορίες χιλιάδες Παλαιστίνιους, ακόμα και μικρά παιδιά.
Δεν θέλουμε να είμαστε θεατές σε ακόμα ένα έργο κομμένο και ραμμένο στην πρόσφατη 
έκθεση του State Departement των ΗΠΑ και για το ρόλο της χώρας μας διεθνώς. 
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με απίστευτο θράσος παριστάνει τον φίλο του παλαιστινια-
κού λαού, υπηρετεί τις ίδιες "αξίες" που υπηρετούν οι κυβερνήσεις ΗΠΑ - ΕΕ - Ισραήλ. 
Αναβαθμίζει διαρκώς τις σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ σε όλα τα επίπεδα. Πρόσφατη 
είναι η κοινή στρατιωτική άσκηση Ελλάδας - Ισραήλ - Σαουδικής Αραβίας με σαφή στό-
χευση την αντιπαράθεση με τη Ρωσία.

Οι καλλιτέχνες δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι και αδρανείς σε τέτοιες 
εξελίξεις. Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να γινόμαστε πρωταγωνιστές στο 
ξέπλυμα εγκληματικών σχεδιασμών.
Σηκώνουμε το ανάστημά μας για την προώθηση ενός πολιτισμού που πηγάζει 
από την ίδια την κοινωνία και απευθύνεται σε αυτήν, όχι για να τον "αγοράσει", 
αλλά για να την εξυψώσει.
Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει την ελληνική συμμετοχή, καθώς και τη μη 
προβολή της Eurovision από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης».

Τα Μουσικά Σχολεία της χώρας μας δεν θα γίνουν «πλυντήριο» για τα εγκλήματα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ...

«Τα Μουσικά Σχολεία της χώρας μας δεν θα γίνουν "πλυντήριο" για τα εγκλήματα των 
ΗΠΑ - ΝΑΤΟ», τονίζει ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, αναφερόμενος σε καταγγελίες 
μουσικών - δασκάλων στα Μουσικά Σχολεία ότι σχεδιάζονται εκδηλώσεις στα Μουσικά 
Σχολεία της χώρας με συμμετοχή στρατιωτικής μπάντας του αμερικανικού στρατού και 
του ΝΑΤΟ!

Στην ανακοίνωσή του ο ΠΜΣ σημειώνει:

«Πρόκειται για μια απαράδεκτη προσπάθεια "ξεπλύματος" του ιμπεριαλισμού που στοχεύει 
κατευθείαν στη συνείδηση της νεολαίας, των μαθητών. Επιδιώκουν να κρύψουν πως στη 
συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού το ΝΑΤΟ έχει ταυτιστεί με τη χούντα 1967-74, με
τη διχοτόμηση της Κύπρου, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τον πόλεμο στην Συρία, το 
Ιράκ, τη Λιβύη. Έργα του ΝΑΤΟ αποτελούν οι φρικιαστικές εικόνες του πολέμου, τα παιδιά 
που πνίγονται στο Αιγαίο στην προσπάθειά τους να φύγουν από την κόλαση του πολέμου 
και της πείνας, η καθημερινή σφαγή νέων παιδιών στην Παλαιστίνη από τη "σύμμαχο" 
χώρα του Ισραήλ.
Χαιρετίζουμε τις αντιδράσεις μαθητών, καθηγητών και γονέων που ακύρωσαν σχεδιασμούς 
για ανάλογες εκδηλώσεις στα Μουσικά Σχολεία Αλίμου και Πειραιά. 
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να αντισταθούν στην επιχείρηση "ξεπλύματος" του 
ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ που στήνεται από διάφορα "πρόθυμα" στελέχη του υπουργείου 
Παιδείας. Να μην επιτρέψουμε στους μακελάρηδες των λαών να διαφημίζουν το φιλαν-
θρωπικό τους έργο στα σχολεία της χώρας μας. Να παρθούν αποφάσεις καταδίκης μέσα 
στους Συλλόγους Καθηγητών, στους Συλλόγους Γονέων, στα Μαθητικά Συμβούλια. 
Οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί φονιάδες είναι ανεπιθύμητοι από τον ελληνικό λαό».

Η Μαρία Φαραντούρη, είπε για το ρόλο της μουσικής στη ζωή μας...

"Η μουσική  βρίσκεται δίπλα και μέσα μας, μας εκφράζει με τον καλύτερο και 
βαθύτερο τρόπο, μας μιλά, μας παρηγορεί και μας εμπνέει. Μας κάνει καλύτε-
ρους. Όλη η ζωή μας είναι μουσική και τραγούδι. Με τα νανουρίσματα γεννιό-
μαστε, με το τραγούδι ζούμε, ερωτευόμαστε, αγωνιζόμαστε, εκφράζουμε τη 
χαρά μας, και με τα μοιρολόγια συνοδεύουμε το τέλος". 

Μικρό απόσπασμα από τη διάλεξη, του 24χρονου τότε Μάνου Χατζιδάκι, για το Ρεμπέτικο Τραγούδι, στις 31 Γενάρη του 1949, στο «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν...

"...Το ρεμπέτικο κατορθώνει με μια θαυμαστή ενότητα, να συνδυάζει το λόγο, 
τη μουσική και την κίνηση. Απ΄ τη σύνθεση μέχρι την εκτέλεση, μ’ ένστικτο 
δημιoυργούνται οι προϋποθέσεις για την τριπλή αυτή εκφραστική συνύπαρξη, 
που ορισμένες φορές σαν φτάνει τα όρια της τελειότητας θυμίζει μορφολογικά 
την αρχαία τραγωδία. 
Ο συνθέτης της μουσικής είναι συγχρόνως και ο ποιητής καθώς και ο εκτελεσ-
τής. Βασικά του όργανα είναι τα μπουζούκια -μεγάλο μαντολίνο τουρκικής 
μάλλον προελεύσεως- κι ο μπαγλαμάς -παραλλαγή της κρητικής λύρας και της 
συγγενικής νησιώτικης, πιο μικροσκοπικής απ΄ αυτήν και κρουστές με πέννα. 
Η σύνθεση του τραγουδιού βασίζεται βέβαια πάνω στη χορευτική κίνηση, με 
τρεις χαρακτηριστικούς ρυθμούς, τον ζεϊμπέκικο, τον χασάπικο και τον σέρβι-
κο (ο τελευταίος έχει ολιγότερη χρήση)..."

Ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου, είπε για την ακρόαση της μουσικής...

«... Συγγνώμη, το λέμε σαν να είναι κάτι πρωτότυπο, αλλά πώς αλλιώς ακούμε; 
Εάν δεν ακούμε έτσι, να μην ακούμε. Ο ακροατής είναι πάντα ενεργός. 
Η άποψη περί της φύσης της μουσικής ως αποσμητικό χώρου είναι καταστροφή. 
Δηλαδή, αυτό που παίζει μουσική παντού -εμείς μιλάμε και παίζει κάποια μουσι-
κή χωρίς να απαιτεί προσοχή- δεν είναι μουσική. Είναι αποσμητικό χώρου για 
να υπερκαλύπτονται οι άσκημες φωνές και οι θόρυβοι του δρόμου. 
Πρέπει λοιπόν, να ξαναξεκινήσουμε την ακρόαση. Γιατί μόνο τότε θα πετάξουμε 
και τα σκουπίδια. Όσο έχουμε τη μουσική σαν ταπετσαρία, δεν έχει κανένα 
νόημα να την έχουμε. Η σιωπή είναι πολύ πιο σημαντική από αυτή τη μουσική...»

Ο Γιώργος Νταλάρας, είπε για τον Μάνο Ελευθερίου...

"... Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν πολλοί άνθρωποι: Είχε μέσα του τον ιστορικό, τον 
ποιητή, τον φιλόσοφο... Μαθαίναμε κομμάτια ολόκληρα της ιστορίας, ως πιο 
μικροί, από αυτά που έγραφε. Ξέρετε πόσες φορές έγινε η αιτία -από μια φράση 
που μου ’λεγε- να αγοράσω βιβλία; Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος στάθηκε γύρω 
μας ως προστάτης, αν θέλετε, ως ένας δάσκαλος ο οποίος δεν μας μάλωσε ποτέ. 
Ο Μάνος ήταν ένας ηγέτης του πνεύματος..."

Ο μεγάλος ζωγράφος και σκηνογράφος Γιάννης Τσαρούχης, είχε πει για τον Βασίλη Τσιτσάνη και τους ρεμπέτες...

"Ο Τσιτσάνης και το μεγάλο σόι του ρεμπέτικου όπου ανήκει και το τιμά, 
είναι η μόνη απόδειξη πως έχουμε πολιτισμό".

Σαν σήμερα... 11 Γενάρη 1910, γεννήθηκε ο ποιητής των θαλασσών, ο Νίκος Καββαδίας (1910 - 1975)...

Ο Νίκος Καββαδίας έχει στιγματίσει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής δισκογραφίας. 
Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του έχει μελοποιηθεί.
Η ποίηση του Νίκου Καββαδία ανήκει σε μια κατηγορία από μόνη της. Αυτός ο απί-
στευτος λυρισμός της, αυτή η "περίεργη" ναυτική γλώσσα που χρησιμοποιούσε και 
κυρίως αυτή η μαγική ταξιδιωτική περιγραφή που κατακλύζει το έργο του, είναι τα 
στοιχεία εκείνα που κάνουν την ποίησή του να ξεχωρίζει.
Ο Θάνος Μικρούτσικος, κυρίως, αλλά και πολλοί άλλοι συνθέτες και τραγουδοποιοί, 
όπως η Μαρίζα Κωχ, ο Γιάννης Σπανός, ο Μιχάλης Τερζής, ο Λάκης Παπαδόπουλος,
το συγκρότημα "Ξέμπαρκοι", ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, ο Δημήτρης Ζερβου-
δάκης κά, μελοποίησαν τα ποιήματα του μεγάλου "θαλασσινού" ποιητή.